Μια ελιά, ένα αμπέλι, ένα καράβι

Η αρχισυντάκτρια της “Π” Μαρίνα Ριζογιάννη γράφει…

Περισσότερο από ποτέ έχουμε την ανάγκη, την παρούσα χρονική στιγμή, να πιαστούμε από τη φράση του Ελύτη: «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει, με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».

Οι τελευταίες πυρκαγιές άφησαν πίσω τους, σ’ ένα μεγάλο τμήμα της  χώρας, στην κυριολεξία μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.

Με αυτά τα τρία ο Ελληνας έχει τη δύναμη να αναγεννήσει κάθε νεκρό κομμάτι της. Δεν θα είναι η πρώτη φορά. Το έπραξε στο παρελθόν πολλές φορές. Κατάφερε να την αναστήσει μέσα από τα συντρίμμια της μετατρέποντας τη θλίψη του και τον πόνο του σε δημιουργία. Κι αυτό το πέτυχε γιατί εργάστηκε και δεν έκοψε τη ρίζα που τον ενώνει με αυτό τον τόπο. Δεν διστάζει ακόμα και με τα χέρια του να σκάψει τη γη για να περισώσει ότι έχει απομείνει ζωντανό.

Καθοριστικές οι κυβερνητικές εξαγγελίες για όλα τα μέτρα που ακούσαμε την εβδομάδα που πέρασε. Δυστυχώς όμως το κακό παρελθόν που σχετίζεται με ανάλογες εξαγγελίες του είδους που συνοδεύουν κάθε βιβλική καταστροφή αλλά ποτέ δεν υλοποιούνται, δεν μας αφήνουν και πολλά περιθώρια ελπίδας και πίστης ότι αυτή τη φορά θα συμβεί κάτι διαφορετικό. Συνήθως το βάρος της θεραπείας τέτοιων πληγών, το σηκώνουν οι πολίτες και μάλιστα με δικά τους θεραπευτικά μέσα. Αν αυτή τη φορά το κράτος θα είναι αρωγός θα φανεί στην πράξη και μάλιστα πολύ σύντομα.

Πάντως περιθώρια για καθυστερήσεις δεν υπάρχουν. Τα θεμέλια της ανασυγκρότησης θα πρέπει να μπουν τον μήνα που διανύουμε και να εξελιχθούν πλήρως τον Σεπτέμβριο. Αυτό το κουπί για να μας οδηγήσει σε ήρεμα και καθαρά νερά, θα πρέπει να το τραβήξουμε πολλοί μαζί.

Το εγχείρημα δεν είναι καθόλου εύκολο. Το πολιτικό μας σύστημα ακολουθεί την περπατημένη οδό της μικροπολιτικής. Η κοινωνία είναι κουρασμένη, θυμωμένη, απογοητευμένη και εξαντλημένη από τις συνεχείς δοκιμασίες και κυρίως τον εγκλωβισμό της ζωής στον κλοιό της πανδημίας.

Παρ’ όλα αυτά όμως υπάρχουν γύρω μας τόσοι φάροι ελπίδας και πάνω απ’ όλα η αυριανή εορτάζουσα Δέσποινα του κόσμου, η ελπίς και προστασία μας, που μπορούν να μας οπλίσουν με δύναμη να ξαναφτιάξουμε την όμορφη πατρίδα μας.