Ο Φ. Κωνσταντουδάκης αποχαιρετά τον Β. Γεωργίου

Ο Φαίδων Κωνσταντουδάκης αποχαιρέτησε με τον δικό του μοναδικό τρόπο τον Βασίλη Γεωργίου

Κωνσταντουδάκης

Με επιστολή του στο pelop.gr και στην εφημερίδα «Πελοπόννησος», ο εμβληματικός δημοσιογράφος, Φαίδων Κωνσταντουδάκης, αποχαιρετά τον Βασίλη Γεωργίου:

…ΔΥΣΤΥΧΩΣ έμελλε και  σε μας να γράψουμε (‘όπως είχαμε κάνει, πριν από 10 χρόνια, για τον «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ»  ΓΙΩΡΓΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ, που έπαιξε και στον Απόλλωνα Πάτρας) αυτό το σημερινό σημείωμα  για τον αξέχαστο «ΒΕΜΠΟ του ελληνικού ραδιοφώνου- του ελληνικού μπάσκετ»!

Για τον φίλο-αδελφό-συνάδελφο , που «έφυγε»  αυτή την εβδομάδα του Νοεμβρίου 2023 και την Δευτέρα (5/11) , στις 11 το πρωί θα ξεκινούσε  στην Παναγιά Αλεξιώτισσα της Πάτρας, η διαδικασία  «αποχαιρετισμού» του. Δεν μπορέσαμε να παραστούμε και το ελάχιστο, που ήμασταν σε θέση και κάναμε ήταν η αποστολή στεφανιού, πάνω στην κορδέλα του οποίου γραφόταν το «ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΙΔΙ…»!

…ΕΥΚΟΛΟΝΟΗΤΟ, γιατί περιείχε αυτές τις τέσσερις λέξεις  το δικό μας «αντίο». Γιατί, από δική μας έμπνευση καθιερώθηκε ανά το πανελλήνιο, το προσωνύμιο «ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ο αρσενικός «ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ».

Πήραμε από την θρυλική ατάκα του, κατά τη ραδιοφωνική μετάδοση του, στην ΥΕΝΕΔ, του Ευρωπαϊκού Τελικού «ΑΕΚ- Σλάβια Πράγας 89-82» (στις 4 Απριλίου 1968, στο 80χιλιάνθρωπο Καλλιμάρμαρο) κι ενώ ακουγόταν η κόρνα της λήξης, το «ΕΛΛΑΔΟΣ…» από το ντελίριο του, το κορύφωμα του ενθουσιασμού του, το διαχρονικό  και που έχει πάρει τις διαστάσεις μύθου και «μοιάζει με το αθάνατο πατριωτικό τραγούδι της ανυπέρβλητης «Μούσας του ΄40-΄41», της Σοφίας Βέμπο, που τόνωνε με την θεία φωνή της, την ψυχολογία των νικητών  στρατιωτών μας, στα μέτωπα της Αλβανίας, με το «ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΙΔΙΑ…»!

…ΑΠΟΜΟΝΩΣΑΜΕ το «Ελλάδος…», από το Ολυμπόθεο σάλπισμα, ως το Στάδιο του Αρδηττού, με την στεντόρια, γενναιόφωνη, χρυσομέταλλη, έκφραση του κορυφαίου μοπασκετικού σπίκερ όλων των εποχών: «…ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, Νικήσαμε- Νικήσαμε»!

…ΕΚΕΙΝΟ το βράδυ, ενώ βρισκόμασταν σε απόσταση λίγων μέτρων από τον  ραδιοπεριγραφέα, σε κατάλληλο χώρο ,πέριξ του Καλλιμάρμαρου τερέν, «ακούσαμε», όχι βέβαια με τα αυτιά  μας-λόγω του γενικού πανζουρλισμού και στις κατάμεστες εξέδρες «να έχουν αρχίσει οι χοροί»- , ΑΛΛΑ «με την ψυχή μας», τον επίλογο της μετάδοσης, που έκανε «ο βασιλιάς του μικροφώνου», ο Βασίλης!

…ΑΠΙΘΑΝΟ, για μας προσωπικά, ως και σήμερα, για το πώς, ενώ είχαμε απομακρυνθεί από το Στάδιο- και «μετ΄ εμποδίων»- αφού όλη η Αθήνα είχε βγει στους δρόμους, με ελληνικές κι «Ενωσίτικες» σημαίες να σχηματίζουν όχι απλά πέλαγος», αλλά «ωκεανό»-  για να φτάναμε στον οδό Πειραιώς, σε  όσο το δυνατό πιο γρήγορη επιστροφή στην εφημερίδα μας το «Φως των Σπορ»…

Εκεί, γιατί  είχαμε τη σημαντική  αποστολή, από τον  συγχωρεμένο πλέον (από το 2016-17) «κύριο Θεόδωρο Νικολαίδη», να γράφαμε τα πρωτοσέλιδα περιεχόμενα του βασικού τίτλου…

…ΑΠΙΘΑΝΟ (το επαναλαμβάνουμε) για το πώς στην διάρκεια της διαδρομής , όπου  από «ανοικτά» ραδιόφωνα, ακουγόταν και ξανακουγόταν το «…ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, νικήσαμε- νικήσαμε!»  καταληφθήκαμε από μια πρωτογενή «ψευδαίσθηση», ότι η φωνή, με το «ηφαιστειώδες» μέταλλο ( σαν από «Καλλιμάρμαρο «ορυχείο»!) …ΔΕΝ ΗΤΑΝ του «αγγελιοφόρου» του «89-82», του Βασίλη Γεωργίου, αλλά ΕΚΕΙΝΗΣ, που είχε συνεπάρει όλο τον ελληνικό λαό, προαγγέλλοντας τη Νίκη στην Αλβανία, της ΣΟΦΙΑΣ ΒΕΜΠΟ!

… «Λες», αναρωτηθήκαμε  και πιάσαμε τον εαυτό  μας να φαντάζεται, να «οραματίζεται», πως  «τραβούσε» το καλώδιο από το μικρόφωνο του επικού περιγραφέα, για να  το βάλει «σε πρίζα» του Πολεμικού ΄40-41» και  «να ενώσει» το … «Παιδιά της Ελλάδος παιδιά…» της Βέμπο με το «Και ο θεός της Ελλάδος», του Γεωργίου….

… «΄Αστα αυτά!» μονολογήσαμε και με αυστηρότητα προς τον «ονειροπαρμένο» εαυτό μας, προσθέσαμε:  «Καμία σχέση το  ένα με το άλλο»!

…΄Ελα, όμως, που είχε προλάβει ο εγκέφαλος μας και είχε αποθηκεύσει ήδη το «Βέμπος» του ελληνικού μπάσκετ ο Γεωργίου».

Κι από τότε όχι μόνο έτσι γράφαμε κι αποκαλούσαμε διά ζώσης τον υπέροχο φίλο μας, αλλά και το «προσωνύμιο» ταξίδεψε- κι ακόμη ταξιδεύει- ως τα  πέρατα της Γης( καταπληκτικής πραγματικότητας, που  τονίζεται ακόμη πιο εμφαντικά, από την κυκλοφορία  της Μ.Αγγελοπουλικής ταινίας«1968», με την οποία ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΤΑΙ η «Σ.Βέμπιος», μοναδική, αμίμητη κι άφθαστη από οποιονδήποτε μεταγενέστερο  συνάδελφο του, ΦΩΝΗ του Πατρινού- Πελοποννήσιου- Πανέλληνος  ΒΑΣΙΛΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ!

  • Υ.Γ.: Αν οι επόμενοι, απ΄ αυτόν, «έβαλαν, μέσω της τηλεόρασης, το (ξενοπλημμυρισμένο) μπάσκετ μέσα στα σπίτια, ο Β.Γ. δίδαξε κι έμαθε τους ΄Ελληνες το (γηγενές, αυθεντικό, ομογάλακτο, Γιωργο-Αμερικανικό κι όχι το εξ Αμερικής) μπάσκετ!

                              Φαίδων Κωνσταντουδάκης