A night at the opera
Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».
Επί των ημερών μας- επί των ημερών σας. Θα μπορούσε να γίνει και στίχος με ιταλιάνικη απόχρωση. Epitonimeronmas- epitonimeronsas, με τενόρους και βαρύτονους να συγκρούονται, φουσκώνοντας κοιλιές, ενώ η ντίβα καμώνεται τη δύσκολη ανάμεσα στους ερωτύλους. Μια οπερέτα για φανφαρόνικη αντιπαράθεση των κομμάτων εξουσίας, όταν τα μέλη τους κορδώνονται για επιτυχίες και εξυγιάνσεις, χρεώνοντας στην αντίπαλη πλευρά ναυάγια και νίλες. Διότι οι Εμείς, εξ ορισμού ανώτεροι και πεφωτισμένοι, κάνουμε καλύτερα τα πάντα από τους Εσάς, εξ ορισμού ανεπαρκέστατους. Αλλά όταν μιλάμε για πάνω από πενήντα νεκρούς σε συντρίμμια ή πάνω από εκατό καμένους σε αποκαϊδια, καλό είναι να σου κόβει να αποφεύγεις τα κορδώματα. Προς τα εκεί το πάμε όμως. Το σύστημα λειτουργούσε μέχρι το 2019. Όχι, λειτουργούσε μέχρι το 2015, αλλά εσείς το ξεχαρβαλώσατε. Εμείς ή εσείς που διορίσατε σταθμάρχη μαθουσάλα, ετών 59, σε ηλικία που στέλνουμε τον κόσμο στον οίκο ευγηρίας; Εμάς τα λέτε αυτά, που θεσπίσαμε το 112,
ενώ εσείς αφήνατε τον κόσμο να πνιγεί στις πλημμύρες, που ήταν έργο των δικών σας χειμάρρων, διότι epitonimeronmas οι χείμαρροι δεν ήταν χειμαρρώδεις, epitonimeronsas αποθρασύθηκαν.
Μεγάλη κουβέντα μη λες, διδάσκει η ρήση των λαϊκών ανθρώπων τους κομπορρήμονες. Ποιος είσαι που μπορείς να εγγυηθείς, είτε σε λένε ΝΔ είτε ΣΥΡΙΖΑ, ότι στην επόμενη μεγάλη πυρκαγιά, θα φύγουν πράγματι όσα πρέπει αεροσκάφη την επιβαλλόμενη στιγμή, και ότι κανένας διευθυντής αστυνομίας «σου» ή τροχονόμος «σου», δεν θα τα μπερδέψει κόβοντας την κυκλοφορία σε λάθος σημείο ή κατευθύνοντάς την στην πιο ακατάλληλη τροχιά, και ότι οι μηχανισμοί σου θα πείσουν πράγματι τον κόσμο να εγκαταλείψει τα σπίτια του, κατευθυνόμενος στα τυφλά στο σωτήριο ξέφωτο; Και ποιος είσαι που μπορείς να πάρεις όρκο, είτε σε λένε Τσίπρα είτε Μητσοτάκη, ότι κανένας σταθμάρχης «σου», δεν θα μπερδέψει τα κλειδιά, και ότι όλα τα συστήματα αποτροπής συγκρούσεων θα είναι απίκο, και όλοι οι σταθμάρχης σφριγηλοί και αυτοσυγκεντρωμένοι, χωρίς προϊσταμένους που θα ζητάνε αναρρωτικές και χωρίς γιατρούς που θα τους τις εγκρίνουν με τηλεσύστημα σαν κι αυτό των σιδηροδρόμων; Και αφού είστε τόσο ελεγμένα άψογοι και ψείρες, γιατί να κάθεστε εδώ και να μη σας στέλνουμε στις Καλιφόρνιες και τις Αυστραλίες, όπου καίγονται οι άνθρωποι με την πρώτη μεγκα-πυρκαγιά και χάνουν δύσμοιρους πολίτες στις στάχτες;
Αν δεν μπορείς να βάλεις το χέρι στη φωτιά για όλα αυτά, άσε τις κορώνες και
επικεντρώσου στα αίτια των καταστροφών, προσαρμόζοντας τους μηχανισμούς σου στις νέες τεχνολογίες και τα σύγχρονα μάνατζμεντ, ώστε να μειώνεις και να ελαχιστοποιείς τους παράγοντες μιας ενδεχόμενης συμφοράς. Και άσε τις πριμαντονιές. Η κρίση του πολίτη ασφαλώς και επηρεάζεται από τις διάφορες τραγωδίες αναζητώντας ευθύνες, που εκ των πραγμάτων πάντα θα υπάρχουν, με τη μορφή μιας δυσλειτουργίας, μιας στραβομάρας, μιας υποτίμησης καταστάσεων, ιδιαίτερα όταν αυτές είναι πρωτοφανείς και απρόβλεπτες στην εξέλιξη τους, αλλά σε τελευταία ανάλυση ο πολίτης μπορεί να διακρίνει την πολιτική δύναμη που διδάσκεται από τις καταστάσεις και βελτιώνει υποδομές και άμυνες, από τη
φράξια που έχει ως προτεραιότητα την αναπαραγωγή των παραμέτρων που τη διατηρούν στην εξουσία. Οι μανιχαϊσμοί μας κούρασαν και δεν περνάνε, άλλο αν πολώνουν τους καθ’ έξιν φανατικούς των σόσιαλ, άλλωστε σαρξ εκ της σαρκός μας είναι τα εξουσιαστικά συστήματα, και όλοι ξέρουμε τα ράμματα της γούνας καθενός. Η σύγχρονη πολιτική είναι μια αναμέτρηση των προοδευτικών πυρήνων κάθε σχήματος με τους αντιδραστικούς και φαύλους του ιδίου χώρου. Όλα τα άλλα, αφήστε τα για τους λιμπρετίστες της οπερέτας, των σόσιαλ και των τηλεειδήσεων. Να χαζέψουμε λίγο, να πούμε κι εμείς την παρλάτα μας, να νυχτώσει με το γνωστό φεγγάρι, το ελληνικό, που δεν είναι ημισέλινος σαν των αποκεί, αλλά είναι το άλλο μισό της.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
