Αυτό που συμβαίνει στο νοσοκομείο Πύργου, ας είναι η εξαίρεση

Με εντυπωσίασε η  γενική κατακραυγή που ξεσηκώθηκε από γιατρούς, εργαζόμενους, παρατάξεις και συνδικαλιστικά όργανα για την  κατάσταση που επικρατεί στο Γενικό Νοσοκομείο Πύργου, με επιπτώσεις στη λειτουργία των νοσοκομείων της Πάτρας λόγω μετακίνησης ιατρών τους για κάλυψη αναγκών. Και με εντυπωσιάζει η αδυναμία παρέμβασης των οργάνων του υπουργείου σε μια σειρά διαπιστωμένων προβλημάτων στο εν λόγω ίδρυμα που με τις πολλές παραιτήσεις έχουν καταστήσει προβληματική την λειτουργία του. Παραίτηση γιατρών από το ΕΣΥ και μάλιστα κατά συρροή είναι κάτι ασυνήθιστο στους καιρούς μας.

Βέβαια  οι ευθύνες που έχει η Διοίκηση του Γ.Ν. Πύργου είναι τεράστιες, όπως και οι ευθύνες της επιβλέπουσας αρχής. Είναι μόνο τα τοπικά προβλήματα που έχουν δημιουργήσει αυτή την κατάσταση; Είναι μήπως η κορυφή του παγόβουνου ενός προβληματικού ΕΣΥ που έδειξε ανεπάρκειες, αστοχίες, λανθασμένες πολιτικές (κομματικές) επιλογές και απαρχαιωμένες αντιλήψεις; Κανένας δεν προβληματίζεται από την αδυναμία πλήρωσης θέσεων επιμελητών σε επανειλημμένες προκηρύξεις; Δεν προκαλούν ενδιαφέρον η απουσία υποψηφίων σε βασικές ειδικότητες (κυρίως την εποχή covid), βλέπε παθολόγους, εντατικολόγους, πνευμονολόγους, αναισθησιολόγους;

Δεν είναι καιρός για επιδερμική αντιμετώπιση των προβλημάτων στο νοσοκομείο Πύργου με εντέλλεσθε και ταχυδακτυλουργικούς χειρισμούς. Ας μας προβληματίσει η ομόφωνη κατακραυγή. Οι προτάσεις των οργάνων του ιατρικού κόσμου αλλά και αυτών που με γνώσεις ασχολούνται με τον σχεδιασμό των συστημάτων υγείας από χρόνια αγνοούνται από τους κυβερνώντες.

Αγνοούν την ψυχοσωματική εξάντληση όλου του προσωπικού μένοντας σε αριθμούς επιτυχιών που σε τίποτα ουσιαστικό  δεν έχουν συμβάλει οι  κυβερνώντες (κάποτε χειροκροτούσαν, τώρα ούτε που δέχονται να συζητήσουν).

Παρά τον τριπλασιασμό των νοσηλευομένων και με ιδιαίτερα επικίνδυνες συνθήκες λόγω πανδημίας οι προσλήψεις μόνιμου ιατρικού δυναμικού είναι στην περιοχή μας  ΜΗΔΕΝΙΚΕΣ όπως και των  νοσηλευτών. Αρκέστηκαν σε ελάχιστες επικουρικών νοσηλευτών που δεν κάλυψαν τις τεράστιες ελλείψεις του παρελθόντος.

Δεν προβληματίζει η συνεχιζόμενη μετανάστευση νέων αλλά και έμπειρων γιατρών στο εξωτερικό;

Δεν σημαίνει τίποτα για τους κυβερνώντες οι εξαντλητικές και με απάνθρωπη συχνότητα εφημεριών, οι εξευτελιστικές αμοιβές κυρίως των νέων ιατρών και νοσηλευτών, η υπερφορολόγηση, οι ανισότητες μέσα στο ίδιο το σύστημα.

Ξεχάστηκε η ένταξη στα ΒΚΑ. Είναι άξιο απορίας, τι πιο ανθυγιεινό και εκτεθειμένο σε θανάσιμους κινδύνους (κυρίως τον τελευταίο διάστημα) των εργαζομένων στις επάλξεις του ΕΣΥ;

Δεν τελειώνουμε  το καλοκαίρι με την πανδημία. Η άρνηση σημαντικού πληθυσμού να εμβολιαστεί, η αργή εξέλιξη των εμβολιασμών, οι μεταλλάξεις του ιού   ,οι απρόβλεπτες επιπτώσεις και άλλοι παράγοντες δεν  πρέπει να χαλαρώσουν τον αγώνα για ενίσχυση κυρίως σε ανθρώπινο δυναμικό του ΕΣΥ. Δεν μπορεί να παραμείνουν τα Νοσοκομεία ιδρύματα ΜΙΑΣ νόσου.

Ας  κατανοήσουν  οι  κυβερνώντες το “φαινόμενο” του Γ Ν Πύργου για να μην γενικευτεί αυτή η επώδυνη κατάσταση που σε κανέναν δεν είναι αρεστή. Λύσεις υπάρχουν και στοιχίζουν λιγότερο από την υποβάθμιση του ΕΣΥ και τις συνέπειες της.

ΙΑΤΡΟΣ  ΜΕΘ