Δ. Πατάπης: «Περάσαμε δύσκολα στην Παναχαϊκή, πάντα στο μυαλό μου»

Ο 27χρονος πατρινός παίκτης ξεκίνησε την καριέρα του από τον Αχαϊκό και έπαιξε σε Δόξα Παραλίας, ΑΟ Πάτραι 2008, Κεραυνό Αγίου Βασιλείου, ΠΑΟ Βάρδας, Αχαϊκή, Παναχαϊκή, Χανιά, Απόλλωνα Σμύρνης και Γκλόρια Μπουζάου.

Παναχαϊκή

Ο Δημήτρης Πατάπης είναι ένας ποδοσφαιριστής που ξεκίνησε από χαμηλά και δούλεψε πολύ για να φτάσει να αγωνιστεί σε επαγγελματικό επίπεδο, περνώντας όλα τα στάδια, από το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.
Ο 27χρονος πατρινός παίκτης ξεκίνησε την καριέρα του από τον Αχαϊκό και έπαιξε σε Δόξα Παραλίας, ΑΟ Πάτραι 2008, Κεραυνό Αγίου Βασιλείου, ΠΑΟ Βάρδας, Αχαϊκή, Παναχαϊκή, Χανιά, Απόλλωνα Σμύρνης και Γκλόρια Μπουζάου.
Το καλοκαίρι του 2018 και μετά από δύο χρόνια που έκανε το «αγροτικό» του στη Γ’ Εθνική, ο Δημήτρης Πατάπης αρπάζει την ευκαιρία από τα μαλλιά.

Στα 22 του τότε, συμμετείχε στην προετοιμασία της Παναχαϊκής στο Καρπενήσι, ικανοποιεί τον Σωκράτη Οφρυδόπουλο, ο οποίος άναψε το πράσινο φως στη διοίκηση και υπογράφει επαγγελματικό συμβόλαιο. Εμεινε για τρία χρόνια στους «κοκκινόμαυρους» (2018-2021), είχε συμβόλαιο και για τέταρτο, όμως η ομάδα διαλύθηκε, ενώ και ο ίδιος έζησε δύσκολες καταστάσεις, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές της ομάδας.
Τον περασμένο Ιούλιο παίρνει την απόφαση να «ξενιτευτεί» για πρώτη φορά στην καριέρα του, καθώς συμφώνησε να συνεχίσει στη Β’ Ρουμανίας με τη φανέλα της Γκλόρια Μπουζάου. Το πέρασμα ήταν σύντομο. Ένα οικογενειακό πρόβλημα σε συνδυασμό με τις αποφάσεις του προπονητή του, τον έφεραν ξανά στην Πάτρα, αναζητώντας τον επόμενο σταθμό.
Αυτή τη στιγμή εργάζεται τα πρωινά και κάνει προπονήσεις το απόγευμα ώστε να βρίσκεται σε καλή αγωνιστική κατάσταση.

Πώς ήταν η εμπειρία στη Ρουμανία;
Ηταν όμορφη εμπειρία. Δύσκολο πρωτάθλημα, αλλά ωραία εμπειρία. Εμεινα ευχαριστημένος από τον εαυτό μου γιατί ήταν η πρώτη φορά που ήμουν στο εξωτερικό. Και είχαμε πολύ καλή ομάδα. Όλα ήταν μια χαρά.
Πώς και γύρισες;
«Υπήρχε ένα πρόβλημα με τον προπονητή, αλλά είχα και ένα οικογενειακό στην Πάτρα, οπότε δεν το σκέφτηκα. Ηρθε λίγο ξαφνικά το τέλος».
Με τον προπονητή τι πρόβλημα είχες;
«Η συμπεριφορά η δική μου ήταν όπως πάντα. Ημουν τυπικός σε όλα, συνεπέστατος στις προπονήσεις, όπως ακριβώς κάνει ένας επαγγελματίας. Δεν ξέρω τα παραμέσα. Ηθελε απ’ ότι κατάλαβα να μειωθεί το μπάτζετ, αλλά δεν ξέρω ακριβώς τι υπήρχε από πίσω».
Αν είχες την επιλογή να παίξεις στη Super League 2 της Ρουμανίας ή της Ελλάδας, τι θα διάλεγες;
«Δεν διαφέρουν τόσο πολύ τα πρωταθλήματα. Ο ρυθμός τους είναι καλύτερος. Ως ποδοσφαιριστές έχουμε περισσότερο ταλέντο. Στη Ρουμανία, ο κανονισμός λέει ότι κάθε ομάδα πρέπει να έχει στην 11άδα της έναν Ρουμάνο κάτω των 18 και έναν κάτω των 21. Είχαν φέρει αρκετούς ξένους, αλλά οι 18 ήταν Ρουμάνοι και οι 7-8 ξένοι. Τα επόμενα χρόνια θα είναι πολύ καλό το ποδόσφαιρό τους και η εθνική τους ομάδα».
ΠαναχαϊκήΕίναι πιο οργανωμένο το πρωτάθλημά τους από το δικό μας;
«Είναι πολύ οργανωμένο. Ισχύουν από την αρχή όλες οι ημερομηνίες που έχουν ανακοινωθεί, χωρίς παρατάσεις και αναβολές. Και εδώ στην Ελλάδα ξεκίνησε στην ώρα του το πρωτάθλημα της Super League 2».
Ναι, αλλά να πανηγυρίζουμε για κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο;
«Ας μην μιζεριάζουμε. Είναι κάτι θετικό».
Τι ισχύει με τα τηλεοπτικά δικαιώματα στη β’ κατηγορία της Ρουμανίας;
«Υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Τα παιχνίδια της δικής μου ομάδας μεταδίδονταν ζωντανά κάθε αγωνιστική. Από ελεύθερα κανάλια, όχι συνδρομητικά. Επιλέγουν κάποια παιχνίδια Σάββατο και Κυριακή».
Ερχόταν ο κόσμος στο γήπεδο;
«Σε ντέρμπι στην έδρα μας, το γήπεδο είχε 5.000 κόσμο. Εκτός έδρας παίξαμε με μία ομάδα που υποβιβάστηκε από την Α’ και είχε 10.000 φιλάθλους. Γενικά, υπήρχε πολύς κόσμος στα γήπεδα».
Απ’ όσο γνωρίζω, έγινε και μια επαφή πριν από κάποιο καιρό με την Παναχαϊκή για να επιστρέψεις…
«Ναι έγινε. Τα είχαμε βρει σε όλα. Επρεπε να διώξει κάποιον παίκτη η Παναχαϊκή, για να πάρει εμένα, κάτι που δεν έγινε. Δεν ξέρω ποιον και δεν έχει σημασία».
Παρότι πέρασες δύσκολα τα χρόνια που ήσουν στην Παναχαϊκή, γιατί μπήκες στη διαδικασία πάλι;
«Είναι μια μεγάλη ομάδα, όσο κάτω κι αν φτάσει. Μετράει πάρα πολύ. Το πήρα λίγο συναισθηματικά και ήθελα να βοηθήσω και εγώ την Παναχαϊκή».
Πώς ήταν τα τρία χρόνια που αγωνίστηκες στην Παναχαϊκή;
«Εχουμε περάσει δύσκολα κυρίως από οικονομικής πλευράς. Πονέσαμε πολύ. Δεν θέλω να πω τι καταστάσεις έζησα εγώ. Εφτασα σε σημείο να ζητήσω λεφτά από τον πατέρα μου να βάλω βενζίνη. Πάντως, κάναμε το καλύτερο δυνατό για την ομάδα για να είμαστε αξιοπρεπείς μέχρι τέλους. Για τους ξένους ήταν πιο δύσκολα. Εγώ ζούσα στο σπίτι μου. Κάποιοι δεν είχαν ούτε ρεύμα στο σπίτι τους».
Τέτοιες καταστάσεις έχεις ξαναζήσει στην καριέρα σου;
«Πονηρή ερώτηση (γέλια). Όχι, ποτέ. Ούτε στα Χανιά, ούτε στον Απόλλωνα Σμύρνης».
Για τους διοικούντες να σε ρωτήσω ή δεν θα φτάσει ο χώρος;
«Αστο καλύτερα. Προχωράμε. Ο,τι έγινε, έγινε».
ΠαναχαϊκήΕντάξει, στον Απόλλωνα Σμύρνης φαντάζομαι ότι ο Μονεμβασιώτης ήταν κύριος…
«Ξέρω ότι ασχολείται με τον Ηρακλή τώρα, ως χορηγός απ’ ότι βλέπω. Είναι εξαιρετικός. Κάνει τη δουλειά του καλά, θέλει όλα να δουλεύουν ρολόι. Βάζει πολλά λεφτά στο ποδόσφαιρο και θέλει να γίνονται όλα όπως τα θέλει αυτός. Δεν είχαμε προσωπικές σχέσεις, αλλά έχω θετικές εντυπώσεις».
Ισχύει ότι αυτή τη στιγμή εργάζεσαι κάπου αλλού μέχρι να βρεις ομάδα;
«Ναι, φυσικά. Νομίζω ότι έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του καθενός. Μπορεί κάποιος να μην θέλει να δουλέψει και να ξοδεύει από τα έτοιμα. Εγώ δεν θέλω να ξοδεύω τα χρήματα που έχω βγάλει. Γι’ αυτό βρήκα μια πρωινή δουλειά και το απόγευμα κάνω τις προπονήσεις μου ώστε να διατηρηθώ σε καλό επίπεδο. Κάνω εργομετρικά, εξετάσεις, τα πάντα. Υπάρχει κούραση, αλλά όλα είναι στο μυαλό».
Αλλωστε, δεν νομίζω ότι έχεις βγάλει τόσα χρήματα από το ποδόσφαιρο για να μην ξαναδουλέψεις ποτέ;
«Εννοείται πως όχι. Εδώ κάποιοι έχουν αγωνιστεί σε ομάδες Super League και δεν τα έχουν καταφέρει».
Όταν ξεκίνησες είχες κάποια όνειρα. Τώρα που έζησες από μέσα το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ποια είναι η εμπειρία που αποκόμισες;
«Πριν πάω στην Παναχαϊκή είχα όνειρο να γίνω επαγγελματίας. Το πήγαινα βήμα – βήμα. Εβλεπα ότι μπορούσα και έλεγα στον εαυτό μου ότι θα δουλέψω πάρα πολύ. Θα μπορούσα να έχω κάνει κάτι καλύτερο στο ποδόσφαιρο. Κάποιες συγκυρίες έπαιξαν ρόλο, αλλά και πάλι πιο πολύ ευθύνομαι εγώ».
Το επόμενο όνειρο ποιο είναι;
«Εφόσον είμαι τώρα χωρίς ομάδα, ο επόμενος στόχος είναι να βρω ομάδα! Μένουμε ταπεινοί και κοιτάζουμε τα βασικά. Ωριμάζει το μυαλό στις δύσκολες στιγμές. Ο,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό. Θα ψάξω για καλή ομάδα, είτε εντός, είτε εκτός Ελλάδας. Αυτό για αρχή».
Αποκλείεις την περίπτωση της Παναχαϊκής του χρόνου;
«Ποτέ δεν αποκλείω την περίπτωση της Παναχαϊκής, σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται».
Παρατηρώ σε πολλούς παίκτες, ότι όσες «πιστολιές» κι αν έχουν δεχθεί από την Παναχαϊκή, θέλουν να επιστρέψουν. Για ποιο λόγο γίνεται αυτό;
«Μήπως ελπίζουν ότι δεν θα το ξαναπάθουν; Κάθε φορά που αλλάζει η διοίκηση, ελπίζω ότι θα γίνει κάτι καλό».
Εχεις κρατήσει επαφή με συμπαίκτες σου από εκείνη την εποχή;
«Με πολλούς. Με τον Μουστακόπουλο που είναι στην Καλλιθέα, με τον Σούλη που είναι στον ΠΑΣ Γιάννινα και με άλλα παιδιά».
Ο Μουστακόπουλος έχει βρει μια καλή περίπτωση στην Καλλιθέα…
«Είναι πολύ οργανωμένη ομάδα. Και πριν από δύο χρόνια που παίζαμε με τα Χανιά, έβλεπα κάτι πολύ καλό να γίνεται εκεί».
Αν έπρεπε να δώσεις μια συμβουλή σε ένα παιδί που ξεκινάει τώρα, τι θα του έλεγες;
«Δεν ξέρω πώς ακούγεται, αλλά θα έλεγα στα νέα παιδιά να ζουν περισσότερο την καθημερινότητα. Τι εννοώ μ’ αυτό; Να αφήσουν τα κινητά, τα τάμπλετ και τις οθόνες και να κάνουν δραστηριότητες που τους δίνουν χαρά και ευεξία. Αυτές τις ώρες που σπαταλούν στο κινητό, να τις προσθέσουν σε προπόνηση και αγάπη σ’ αυτό που κάνουν. Θεωρώ ότι αυτή η συμβουλή ξεκλειδώνει πολλά πράγματα για ένα νέο παιδί, αρκεί να το κάνει πράξη».
Βέβαια, τώρα πλησιάζουν διάφοροι επιτήδειοι τα νέα παιδιά ή τους γονείς τους και τους υπόσχονται ότι θα παίξουν στην … Μπαρτσελόνα.
«Χρειάζονται καθοδήγηση οι νεότεροι για να καταλαβαίνουν τι γίνεται γύρω τους και να μην παραμυθιάζονται. Και είναι αυτό που είπα και πριν. Οταν ένας άνθρωπος περάσει δύσκολα, μαθαίνει πολλά και αντιλαμβάνεται ότι η προσωπικότητά του είναι πιο δυνατή απ’ όσο πίστευε. Γι’ αυτό δοξάζω τον Θεό που περνάω δύσκολα. Πάντα έρχεται κάτι καλύτερο και ανυπομονώ να δω τι είναι».
Αυτό είναι το πιο ωραίο μήνυμα. Σ’ ευχαριστώ πολύ.
«Και εγώ ευχαριστώ».