Δημοσθένης Δαββέτας: «Έχω “αρρώστια” με τον Πλάτωνα»

Στο εξώφυλλο της έκδοσης, ο Δ. Δαββέτας εικονίζεται ανάμεσα στους Γιόζεφ Μπόις και Αντι Γουόρχολ, οι οποίοι σημάδεψαν τη ζωή του καθοριστικά.

Δημοσθένης

Μετά το «Είχε ελληνικές ρίζες ο Ναπολέων;» και το «Πορτρέτο ενός… τρομοκράτη» που εκδόθηκαν στα τέλη της περασμένης χρονιάς, δύο ακόμα βιβλία με την υπογραφή του καθηγητή Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητή, εικαστικού, γεωπολιτιστικού αναλυτή Δημοσθένη Δαββέτα κυκλοφόρησαν πριν λίγες ημέρες. «Διάλογοι- Προσωπικές συζητήσεις με τους μεγάλους της τέχνης» και «Σύντομη ιστορία του design» οι τίτλοι τους (όλα από τις εκδόσεις Κάκτος).

«ΔΙΑΛΟΓΟΙ»

Πρόκειται για συζητήσεις του, τα τελευταία 30 χρόνια, με τους πιο διάσημους καλλιτέχνες του κόσμου: Γουόρχολ, Μπόις, Αμπάμοβιτς, Γκίλμπερτ & Τζορτζ, Μπασκιά, Σαμαρά, Γιάννη Κουνέλλη κ.λπ. Το βιβλίο περιλαμβάνει τόσο τις δημοσιευμένες στη γαλλική εφημερίδα «Liberation» συζητήσεις τους όσο και τις αδημοσίευτες.

Στο εξώφυλλο της έκδοσης, ο Δ. Δαββέτας εικονίζεται ανάμεσα στους Γιόζεφ Μπόις και Αντι Γουόρχολ, οι οποίοι σημάδεψαν τη ζωή του καθοριστικά, όπως μας είχε πει σε συνέντευξή μας στην «ΠτΚ»: «Γνώρισα τον Μπόις σε μια γκαλερί της Αθήνας όταν ήμουν 22-23 ετών, στο πτυχίο της νομικής, και ασχολιόμουν με πολιτική, συνδικαλισμό και ποίηση. Υπήρξε μια ηλεκτρική συμπάθεια ανάμεσά μας και μου έδωσε τη διεύθυνσή του».

Η μετέπειτα συνάντησή τους στο Ντίσελντορφ είχε ως αποτέλεσμα να δώσει ο Μπόις στον νεαρό τότε ποιητή την υποτροφία της DAAD στο Βερολίνο. Συνυπότροφοί του, οι Αντρέι Ταρκόφσκι, Μικ Τζάγκερ, Χέλμουτ Μπέργκερ, Φράνσις Μπέικον κ.ά. Η υποτροφία αυτή έγινε το «εισιτήριό» του για τη «Liberation», η οποία όχι μόνο δημοσίευσε τις συζητήσεις του με αυτές τις προσωπικότητες, αλλά τον συμπεριέλαβε και στη συντακτική της ομάδα.

Όσο για τον Γουόρχολ, ήταν αυτός που τον στήριξε και τον γνώρισε με τους Ζαν Μισέλ Μπασκιά, Κηθ Χάρινγκ κ.ά.

Η συμβολή των Μπόις και Γουόρχολ, όμως, προχωράει και βαθύτερα, όπως μας είχε εξομολογηθεί ο ίδιος, αφού όταν τους εκμυστηρεύτηκε το εσωτερικό του τραύμα από το bullying που είχε υποστεί ως παιδί λόγω της ανάπηρης αδελφής του, του πρότειναν το «γιατρικό»: Δημιουργικότητα. «Κι έτσι άρχισα σιγά-σιγά να δουλεύω με πάθος ανελέητο, γιατί από αυτούς τους καλλιτέχνες έβλεπα αγάπη. Με αναγνώριζαν, μου έδωσαν χώρο… ».

«ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ DESIGN»

Όλοι μας ξέρουμε τον όρο design, τι γνωρίζουμε, όμως, ουσιαστικά, γι’ αυτόν, οι μη ειδικοί; Αυτή τη γνώση θέλησε να μας μεταφέρει, όπως λέει στην «ΠτΔ» ο Δημοσθένης Δαββέτας, απλά και κατανοητά.

Στο βιβλίο του ξεδιπλώνει την ιστορία του ντιζάιν, από το ξεκίνημά του μέχρι σήμερα και εξηγεί πώς επέδρασαν η εικαστική τέχνη και οι καλλιτέχνες στη γέννηση και την εξέλιξή του. «Οι καλλιτέχνες της αβάν-γκαρντ θέλησαν η τέχνη από ιδεατή να γίνει εφαρμοσμένη. Να αφορά την καθημερινότητα του ανθρώπου και τα αντικείμενά της να είναι σχεδιασμένα σύμφωνα με τα όνειρα και τις επιθυμίες του» μας λέει ο Δ. Δαββέτας. Η έμπνευση, η δημιουργία ενός αντικειμένου και η λειτουργικότητά του είναι τα τρία στοιχεία του ντιζάιν, διευκρινίζει και σε αυτά έρχεται να προστεθεί η αισθητική, καθώς, όπως σημειώνει, στα «προϊόντα» του εξελιγμένου ντιζάιν «η ομορφιά συνάδει με τη λειτουργικότητα».

Τι τον ελκύει στη συγγραφή βιβλίων με εκλαϊκευμένα θέματα, τον ρωτάμε, καθώς έχουν προηγηθεί τα «Μικρή ιστορία της μόδας» και «Μικρή ιστορία της μοντέρνας τέχνης» (εκδ Διόπτρα). «Είμαι ‘’άρρωστος’’ με τον Πλάτωνα» απαντά. «Από μικρό παιδί με γοήτευε η μέθοδός του. Παρουσίαζε τα πιο δύσκολα φιλοσοφικά ζητήματα μέσα από εκλαϊκευμένους μύθους. Ετσι κι εγώ χρησιμοποιώ το στοιχείο του μύθου για να εκλαϊκεύσω τις γνώσεις μου. Μύθος σημαίνει λόγος -συνδυασμός της έρευνας του μυαλού και τις λογικής. Βάσει αυτών συνθέτει το κείμενό του ο συγγραφέας ώστε ο αναγνώστης, γοητευμένος από αυτό, να εκπαιδεύεται, να μαθαίνει. Αυτό είναι το ζητούμενό μου» καταλήγει.