Εκτός οι χήρες – Παραμένουν οι αδικίες
Toy Θεόδωρου Ξούλου, Οικονομολόγος – σύμβουλος ασφαλιστικών, εργασιακών, συνταξιοδοτικών θεμάτων.
Από το τελικό κείμενο του νομοσχεδίου, που είναι σε διαβούλευση, απουσιάζει η πρόβλεψη ρύθμισης, όπως για διπλή φορολογία (Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων) και «προσωπική διαφορά», η οποία αποκλείει 900.000 συνταξιούχους από αναπροσαρμογές στις αποδοχές τους.
Από την άλλη, ακόμη και μετά τις «διορθωτικές» παρεμβάσεις του μίνι-ασφαλιστικού, διατηρούνται, εάν δεν επιτείνονται, οι αδικίες. Κύριο πρόβλημα, η τιμωρία της εργασίας για τις χήρες που θέλουν να για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους.
Ενώ προβλέπονται «κίνητρα για την απασχόληση των συνταξιούχων», ωστόσο για τις χήρες παραμένει το πέναλτι της μείωσης κατά 50% σε περίπτωση ανάληψης-συνέχισης της εργασίας τους. Δηλαδή ο/η επιζών/ούσα σκοπεύει να εργαστεί χάνει το μεγαλύτερο μέρος της σύνταξης (στο 35% της αρχικής του άμεσα ασφαλισμένου), ενώ δεν ισχύει το ίδιο για κάποιον που απολαμβάνει αποδοχής ακόμη και 2.000 € και εργάζεται για 1.000 €. Σ’ αυτή την περίπτωση η επιβάρυνση θα είναι μόλις 100 €.
Ακόμη, συνεχίζει η άδικη αντιμετώπιση σε βάρος των συνταξιούχων του Δημοσίου κατά τη καταβολή σύνταξης χηρείας. Στην περίπτωση όπου και οι δύο σύζυγοι είναι του Δημοσίου και αποβιώσει ο ένας, η σύνταξη χηρείας διαμορφώνεται με τρόπο όχι ανάλογο για όλες τις περιπτώσεις. Αν ο θάνατος συνέβη πριν τις 13-05-2016, ο επιζών θα λάβει επιπλέον της δικής τους σύνταξης και 25% της σύνταξής του ή της συζύγου, ως χηρείας, ή διαφορετικά ολόκληρη τη σύνταξη χηρείας και το 25% της δικής του. Ομως, εάν ο θάνατος επέλθει μετά, πλέον της δικής τους σύνταξης λαμβάνουν για μία τριετία, ως σύνταξη χηρείας, το 70% της σύνταξης του θανόντος και μετά το πέρας της τριετίας το 50%. Δεν είναι δυνατόν η ημερομηνία θανάτου να αποτελεί κριτήριο καταβολής, καταδικάζοντας οικογένειες να ζήσουν με λιγότερα χρήματα μετά την απώλεια του ανθρώπου τους. Θα έπρεπε να υπάρχει μία ίση αντιμετώπιση, αφού κάτι τέτοιο δεν ισχύει σε κανένα άλλο Ταμείο του ΕΦΚΑ.
Επίσης, δεν υπάρχει πρόβλεψη για την κατάφορη αδικία με τις συντάξεις χηρείας του ΟΓΑ, που οδηγούνται σε αποποίηση του δικαιώματος και χάρισμα στο κράτος, διότι θα χάσουν για πάντα τη βασική σύνταξη, θα μείνουν για μια τριετία με το 70% του θανόντος και στη λήξη της τριετίας θα πέσει στο 50%. Βάσει της νομοθεσίας όταν συνταξιούχος του ΟΓΑ έχει δικαίωμα και σε δεύτερη σύνταξη, εν προκειμένω λόγω θανάτου, τότε αυτομάτως καταργείται το προνοιακό ποσό στη δική του (387,90 € μετά τις αυξήσεις του 2023) και μένει μόνον με το ποσό, που αντιστοιχεί στις εισφορές το οποίο είναι μικρότερο. Η διάταξη (ν. 4169/1961) δεν άλλαξε με το νέο ασφαλιστικό. Ετσι, όσοι έχουν δικαίωμα σύνταξης, λόγω θανάτου, κινδυνεύουν όχι να πάρουν δύο συντάξεις, αλλά να χάσουν μεγάλο τμήμα από τη δική τους, που μετά το πέρας της τριετίας μπορεί να καταλήγει σε πολύ μικρότερο ποσό.
Συνεπώς, δεν υπάρχουν οι προεκλογικές δεσμεύσεις για διόρθωση του τρόπου επιβολής της ΕΑΣ, η οποία επιβάλλεται σαν δεύτερη φορολογία. Δεν διορθώνεται η περικοπή της σύνταξης χηρείας μετά την 3ετία, σε περίπτωση εργασίας ή συνταξιοδότησης, καθώς και οι αδικίες του «Νόμου Κατρούγκαλου».
Παραμένει η «προσωπική διαφορά», μέσω της οποίας δεν αναπροσαρμόζονται οι αποδοχές παλαιών συνταξιούχων.
Αντιθέτως, σε θετική κατεύθυνση είναι η πρόβλεψη καταβολής επικουρικής σύνταξης, με τουλάχιστον 15ετή ασφάλιση σε όλα τα πρώην Ταμεία του ΕΤΕΑΕΠ, καθώς και η διευκόλυνση συμπλήρωσης απαιτούμενων ενσήμων, για το 2020, για τη λήψη μειωμένης σύνταξης, όπου δίνεται η ευκαιρία στους παλαιούς ασφαλισμένους, που βίωσαν την πανδημία και δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα ένσημα για το έτος, να τα συμπληρώσουν ώστε να μπορέσουν να λάβουν μειωμένη σύνταξη υπολογίζοντας τα ένσημα του 2019.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
