Γιατί η ΕΕ «προσεύχεται» να σχηματιστεί κυβέρνηση στην Ιταλία
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΥΚΟΚΑΠΗ
Μαίνονται οι παρασκηνιακές ζυμώσεις στην Ιταλία έπειτα από την προαναγγελθείσα παραίτηση του πρωθυπουργού Τζουζέπε Κόντε, με την γειτονική χώρα να μην μπορεί να ξεφύγει από τις πολιτικές της παραδόσεις, ακόμα και εν μέσω του φονικού δεύτερου κύματος της πανδημίας.
Είχε προηγηθεί η πολύ σοβαρότερη πολιτική κρίση του 2019, όταν ο ηγέτης της Λέγκας του Βορρά, Ματέο Σαλβίνι, είχε αποσύρει την στήριξη του από την ετερόκλητη κυβέρνηση συνασπισμού που είχε συγκροτήσει με το Κίνημα των Πέντε Αστέρων.
Προκειμένου μην οδηγηθεί τότε η χώρα σε νέες εκλογές, στις οποίες θα επικρατούσε με βεβαιότητα ο Σαλβίνι, τα (μέχρι πρότινος) αντισυστημικά Πέντε Αστέρια τελικώς υποχρεώθηκαν να συνεργαστούν με το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα και το κόμμα “Ζωντανή Ιταλία” του πρώην πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι, παρά την σφοδρή πολεμική του παρελθόντος.
Η πολιτική ιστορία της χώρας έχει δείξει πως δεν αποκλείεται στο τέλος να επιτευχθεί και πάλι η “χρυσή τομή” με τον σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης, ίσως με τον παραμερισμό του Κόντε, αν και ο ίδιος επιδιώκει να επιστρέψει στην πρωθυπουργία.
Πόσω μάλλον που σε αντίθεση με τη δυναμική που είχε το 2019 ο Σαλβίνι, ο “ιθύνων νους” της τωρινής πολιτικής κρίσης Ματέο Ρέντσι, είναι επικεφαλής ενός κόμματος της τάξης του 3% και είναι ο πρώτος που θα πρέπει να απεύχεται την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, ενδεχόμενο υπαρκτό μετά την υψηλού ρίσκου απόφασή του να συγκρουστεί με τον Κόντε.
Επιπλέον, ο ιταλικός Τύπος βοά από δημοσιεύματα περί μεμονωμένων “αποστατών” Γερουσιαστών της μπερλουσκονικής “Φόρτσα Ιτάλια”, που εμφανίζονται έτοιμοι ακόμα και να στηρίξουν κυβέρνηση με επικεφαλής τον Κόντε, φοβούμενοι πως οι πρόωρες εκλογές θα σηματοδοτήσουν τον αφανισμό τους, καθώς ο μπερλουσκονισμός έχει πλέον υποσκελιστεί απόλυτα από τον Σαλβίνι.
Αλλα σενάρια περιλαμβάνουν τον σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης, χωρίς όμως τον Κόντε πρωθυπουργό. Το συγκεκριμένο δεδομένο μπορεί να κάνει τον υπερφιλόδοξο Ρέντσι, διαβόητο στην Ιταλία για τις πολιτικές “μανούβρες” του, να στηρίξει και πάλι την κυβέρνηση, αυτήν τη φορά από θέση ισχύος.
Φυσικά το σενάριο των πρόωρων εκλογών δεν μπορεί ποτέ να αποκλειστεί, σενάριο για το οποίο καιροφυλακτεί ο Ματέο Σαλβίνι, που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας με το ακροδεξιό κόμμα “Αδέλφια της Ιταλίας” και έστω ένα μέρος της θνησιγενούς “Φόρτσα Ιτάλια”.
Αυτή η προοπτική θα ανοίξει έναν νέο κύκλο αντιπαράθεσης της Ιταλίας με την ΕΕ, κάτι που έκανε συνεχώς ο Σαλβίνι στο μεταναστευτικό ως από την (εκλογικά ασφαλή) θέση του υπουργού Εσωτερικών στην κυβέρνηση με τους “Πεντάστερους”.
Και αν το μεταναστευτικό έχει ατονήσει, η αβελτηρία της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας στην διαχείριση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης και ειδικότερα στον εμβολιασμό που κινείται με ρυθμούς “χελώνας”, δίνουν νέα “πατήματα’ στην αντιευρωπαϊκή ρητορική του Σαλβίνι.
Με δεδομένη την “κόπωση της πανδημίας” που παρατηρείται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, οι πρόωρες εκλογές Ιταλία τρομάζουν την ΕΕ, που το τελευταίο που της έλειπε είναι να βρεθεί η γειτονική χώρα με πρωθυπουργό τον Σαλβίνι. Γι’ αυτό και “προσεύχεται” να επικρατήσει το παραδοσιακό ένστικο “αυτοσυντήρησης” που έχουν τα ιταλικά κόμματα και να σχηματιστεί κυβέρνηση αύριο Παρασκευή.
* Ο Γιώργος Λυκοκάπης είναι δημοσιογράφος, διεθνολόγος.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
