Ιδέα για ντοκιμαντέρ στο Netflix ο Ολυμπιακός!

Η περίπτωσή που χρήζει ιδιαίτερης μελέτης, καθώς δεν έχει προηγούμενο στα παγκόσμια χρονικά

Ne

Με τα κατορθώματα του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ, δεν θα ασχοληθούμε. Για το επίπεδο των συγκεκριμένων ομάδων, οι νίκες με Μπαρτσελόνα και Μακάμπι, ήταν μια ακόμα μέρα στη δουλειά. Και του χρόνου εκεί θα είναι, και τα επόμενα χρόνια.

Η περίπτωσή που χρήζει ιδιαίτερης μελέτης, καθώς δεν έχει προηγούμενο στα παγκόσμια χρονικά, είναι αυτή του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού.

Όταν τον περασμένο καλοκαίρι, οι «ερυθρόλευκοι» έφεραν 22 νέους ποδοσφαιριστές και κατά τη διάρκεια της σεζόν άλλαξαν τρεις προπονητές, καταργώντας κάθε ποδοσφαιρική λογική, τότε αυτό που θα περίμεναν όλοι είναι τουλάχιστον να βρίσκεται εκτός στόχων και να ταλαιπωρείται από εσωστρέφεια και γκρίνια.

Κι όμως! Εννέα μήνες μετά, ο Ολυμπιακός βρίσκεται δύο ημίχρονα μακριά από την πρόκριση στον τελικό του Conference League και με τρεις νίκες μπορεί να κατακτήσει και το πρωτάθλημα! Απίστευτο; Τίποτα δεν είναι απίστευτο στο ποδόσφαιρο.

Ισα – ίσα, είναι η απόδειξη πως ένας κανονικός προπονητής, που δεν πάει κόντρα στις αρχές του αθλήματος και γνωρίζει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει για να έρθει το αποτέλεσμα, μπορεί και παίκτες να «αναστήσει», αλλά και κυρίως να τους κάνει να πιστέψουν πρώτα στους εαυτούς τους και μετά στην ομάδα.

Ο … παλαίμαχος Ιμπόρα μοιάζει απροσπέλαστος, οι Εσε και Τσικίνιο μοιάζουν κάτι μεταξύ Ζέεντορφ και Ντάβιντς στα καλά τους και ο Ελ Κααμπί λίγο από Φαν Μπάστεν! Όταν η 4η ομάδα της Super League, βάζει τέσσερα γκολ εκτός έδρας στην 4η ομάδα της Premier League, τότε έχουν συμβεί πολλά.

Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που έχει πίστη πλέον. Ολοι πιστεύουν με πρώτο τον προπονητή τους ότι μπορεί να πάνε μέχρι το τέλος και να κατακτήσουν τα πάντα. Ολοι πιστεύουν στον ίδιο τους τον προπονητή και στις επιλογές τους. Ολοι υπηρετούν τον ρόλο τους με αυταπάρνηση και με μια εκπληκτική προσήλωση στον στόχο.

Φυσικά για να προκριθεί μια ομάδα σε έναν τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης, δεν αρκούν μόνο αυτά τα στοιχεία. Πρέπει να … ευθυγραμμιστούν και οι πλανήτες.

Το πρώτο γκολ του Ελ Κααμπί που μετράει για χιλιοστά, ο τρόπος που το 2-2 γίνεται 2-4 με ένα ανόητο πέναλτι και ένα αυτογκόλ και το χαμένο πέναλτι του Ντούγκλας Λουίζ στο τέλος, είναι δείγματα πώς και οι …θεοί θέλουν Ολυμπιακό. Γιατί άλλο το 2-4, άλλο το 3-4 ενόψει της ρεβάνς.

Όταν μια ελληνική ομάδα φέρνει τέτοια αποτελέσματα στην Ευρώπη, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να κλείσεις τα social και να μην ακούς τις ανοησίες που λέγονται και γράφονται. Το ότι ο Ολυμπιακός έβαλε 4 γκολ στην Αστον Βίλα, δεν σημαίνει ότι έπαιξε επιθετικό ποδόσφαιρο, κάτι το οποίο προσπάθησαν να το βάλουν στις δηλώσεις του Μεντιλίμπαρ, που όμως δεν «τσίμπησε».

Ηταν σοβαρός, προσπάθησε και τα κατάφερε να σπάσει τον ρυθμό των Αγγλων, καλύπτοντας χώρους και τρέχοντας πολύ, και ήταν αποτελεσματικός μέχρι εκεί που δεν πάει. Εκανε το παιχνίδι του όπως ακριβώς είχε σχεδιάσει από την αρχή και δεν φοβήθηκε.

Και κάτι ενόψει ρεβάνς. Η Αστον Βίλα είναι καλύτερη εκτός έδρας και ο Ολυμπιακός χειρότερος στην έδρα του. Αυτά όμως είναι μόνο στατιστική. Σε έναν ημιτελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης παίζει μπάλα η καρδιά και η ψυχή.

Ο Ολυμπιακός έχει μπόλικα και από τα δύο, οι Αγγλοι όχι, δεν το βγάζουν σε καμιά περίπτωση.

Και είπαμε: Οι θεοί έχουν πάρει την απόφασή τους, αλλά θέλουν να δουν και πράξεις…