Ισπανία: Άνοιξαν οι κάλπες εν μέσω καύσωνα
Αντιμέτωπος με τη δεξιά και την ακροδεξιά ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ στην Ισπανία.
Στην Ισπανία στρέφονται σήμερα τα βλέμματα της Ευρώπης όπου η αναμενόμενη νίκη της δεξιάς στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές θα παγιώσει περαιτέρω την κυριαρχία των συντηρητικών κομμάτων ανά το μπλοκ.
Στις εκλογές, τις οποίες προκήρυξε ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ μετά την ανατροπή της αριστεράς στις τοπικές εκλογές της 28ης Μαΐου ενδέχεται η ακροδεξιά να πάρει μερίδιο της εξουσίας για πρώτη φορά από την λήξη της δικτατορίας της χώρας το 1975.
Τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις
Σχεδόν όλες οι δημοσκοπήσεις που δημοσιοποιήθηκαν ως και τη Δευτέρα εμφάνισαν ουσιαστικά σίγουρη τη νίκη του Λαϊκού Κόμματος (PP, δεξιά) του Αλμπέρτο Νούνιες Φεϊχό, 61 ετών. Όμως το ότι η δημοσίευση δημοσκοπήσεων απαγορευόταν για πέντε ημέρες προτού ανοίξουν οι κάλπες σημαίνει ότι δεν αποκλείονται εκπλήξεις. Καθώς μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων δήλωνε αναποφάσιστος στις αρχές της εβδομάδας (περίπου ο ένας στους πέντε) και μένει να φανεί επίσης ο αντίκτυπος της ημερομηνίας διεξαγωγής των εκλογών –μέσα στο καλοκαίρι, εν μέσω διακοπών και με τις θερμοκρασίες στο κόκκινο– στη συμμετοχή.
Λόγω των διακοπών, σχεδόν δυόμισι εκατομμύρια πολίτες από το σύνολο των κάπου 37,5 εκατ. εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους ψήφισε επιστολικά, ανακοίνωσαν χθες Σάββατο τα ισπανικά ταχυδρομεία. Πρόκειται για αριθμό άνευ προηγουμένου.
Τα εκλογικά τμήματα ανοίγουν στις 09:00 [σ.σ. τοπική ώρα· στις 10:00 ώρα Ελλάδας] και θα κλείσουν στις 20:00 [21:00]. Ελλείψει δημοσκοπήσεων εξόδου, θα πρέπει να αναμένονται τα πρώτα αποτελέσματα για να φανεί η τάση
Oι πρωταγωνιστές
Ο Πέδρο Σάντσεθ, που βρίσκεται πίσω στις δημοσκοπήσεις, δίνει μάχη για να διατηρήσει τη θέση του στις εκλογές της 23ης Ιουλίου. Ο ηγέτης του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος ανέλαβε την εξουσία έπειτα από πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης του Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ) το 2018. Τότε, στη συζήτηση, έκανε λόγο για τρία σημαντικά προβλήματα: την οικονομία, τη διαφθορά και την Καταλονία. Μπορεί να ισχυριστεί ότι και στα τρία σημείωσε πρόοδο.
Πολλοί θεωρούν τις παραχωρήσεις του Σάντσεθ ασυγχώρητες. Η πρώτη ήταν η απονομή χάριτος σε εννέα αυτονομιστές ηγέτες (αν και τους έχει απαγορευτεί η οποιαδήποτε συμμετοχή τους στην πολιτική). Η δεύτερη ήταν η μεταρρύθμιση δύο νόμων βάσει των οποίων καταδικάστηκαν. Ένας παλιός, ασυνήθιστα σκληρός νόμος περί εξέγερσης αντικαταστάθηκε, εισάγοντας ένα ασυνήθιστα ήπιο αδίκημα «σοβαρής δημόσιας διατάραξης». Η κατάχρηση δημόσιων πόρων (τους οποίους οι Καταλανοί χρησιμοποίησαν για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος) χωρίστηκε σε ένα αδίκημα που αφορούσε την προσωπική διαφθορά και σε ένα ηπιότερο χωρίς αυτήν.
Ο Αλμπέρτο Νούνιεθ Φέιχο ο οποίος ανέλαβε ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος πέρυσι, είναι ο άνθρωπος που ελπίζει να επωφεληθεί από την πολωτική φύση του Σάντσεθ. Γεννημένος σε μια φτωχή πόλη, σπούδασε νομικά, διηύθυνε την ταχυδρομική υπηρεσία και το σύστημα υγείας πριν ασχοληθεί με τις εκλογικές αναμετρήσεις, όπου κέρδισε τέσσερις διαδοχικές απόλυτες πλειοψηφίες για να διοικήσει τη Γαλικία, στα βορειοδυτικά, που θεωρείται κατόρθωμα στην εποχή της κατακερματισμένης πολιτικής.
Το ύφος του είναι περισσότερο ειρωνικό, παρά επιδεικτικό. Δεν μιλάει αγγλικά και έχει ελάχιστο υπόβαθρο στην εξωτερική πολιτική. Μεταξύ των προσόντων του συγκαταλέγει το ότι είναι «προβλέψιμος».
Με 52 εκπροσώπους στην εθνική Βουλή (σε σύνολο 350) και 4 στην Ευρωβουλή (σε σύνολο 59), το ακροδεξιό Vox έχει φτάσει να διεκδικεί κάτι παραπάνω από το να είναι απλώς ο πολιτικός χώρος έκφρασης των – πολυπληθών – νοσταλγών του φρανκισμού, οι οποίοι στο παρελθόν έβρισκαν καταφύγιο στο Λαϊκό Κόμμα.
Πλέον, ο Σαντιάγο Αμπασκάλ, εκμεταλλευόμενος και τη σχετική τάση που ενισχύεται διαρκώς σε όλη την Ευρώπη, έχει καταφέρει να φέρει το Vox σε τροχιά συμμετοχής στην επόμενη κυβέρνηση, κάτι που έχει να συμβεί από τον θάνατο του δικτάτορα και την επιστροφή της δημοκρατίας, το 1975.
Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την επιρροή του να υποχωρεί ελαφρώς σε σύγκριση με τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές, που έγιναν τον Νοέμβριο του 2019.
Πλέον, ο Σαντιάγο Αμπασκάλ, εκμεταλλευόμενος και τη σχετική τάση που ενισχύεται διαρκώς σε όλη την Ευρώπη, έχει καταφέρει να φέρει το Vox σε τροχιά συμμετοχής στην επόμενη κυβέρνηση, κάτι που έχει να συμβεί από τον θάνατο του δικτάτορα και την επιστροφή της δημοκρατίας, το 1975.
Σε μια προεκλογική υπόσχεση με στόχο την ενίσχυση των ποσοστών της που προκάλεσε μεγάλο θόρυβο στην Ισπανία προχώρησε τον προηγούμενο μήνα η επικεφαλής της πολιτικής πλατφόρμας Sumar, Γιολάντα Ντίαζ, η μοναδική δηλαδή γυναίκα που διεκδικεί την πρωθυπουργία.
Η επικεφαλής της πολιτικής πλατφόρμας Sumar, πρότεινε ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση της κοινωνικής ανισότητας, το οποίο προβλέπει πως κάθε νέος και νέα στη χώρα που συμπληρώνει το 18ο έτος θα λαμβάνει από το κράτος 20.000 ευρώ για τις σπουδές, την κατάρτιση ή τη δημιουργία μιας επιχείρησης.
«Θα δώσουμε την ευκαιρία στους νέους να σπουδάσουν ή να ξεκινήσουν μια επιχείρηση χωρίς αυτό να εξαρτάται από το επώνυμό τους ή την οικογένεια από την οποία προέρχονται», δήλωσε ο Diaz σε συγκέντρωση ξένων ανταποκριτών στη Μαδρίτη το απόγευμα της Τετάρτης. «Προτείνουμε να δίνονται στους πολίτες 20.000 ευρώ, όταν γίνονται 18 ετών, ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν, είτε σπουδάζοντας είτε ιδρύοντας τη δική τους επιχείρηση. Αυτό είναι το διακύβευμα της 23ης Ιουλίου», συμπλήρωσε.
.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
