Κορυφές, κενά και κρίσεις: Πού στοχεύουν και τι απορρίπτουν οι υποψήφιοι του 2025 – Το νέο τοπίο στα ΑΕΙ
Οι βάσεις ανέβηκαν, οι ιατρικές αντέχουν, οι νομικές κατέγραψαν πτώση και οι ναυτιλιακές σχολές εκτοξεύθηκαν. Την ίδια ώρα, σχεδόν 17% των θέσεων στα ΑΕΙ μένουν κενές – ακόμα και σε τμήματα με σύνδεση με την αγορά εργασίας. Το τοπίο των φετινών Πανελλαδικών σχηματίζει μια νέα δυναμική επιλογών και απορρίψεων, με τους υποψηφίους να δείχνουν ξεκάθαρα πλέον τι (δεν) τους εμπνέει.
Στροφή σε τμήματα με άμεση σύνδεση με την αγορά εργασίας, όπως οι σχολές Πλοιάρχων και οι Αστυφυλάκων, καταγράφηκε φέτος με την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ, ενώ την ίδια στιγμή επανεμφανίστηκε το φαινόμενο των χιλιάδων κενών θέσεων – ακόμη και σε κεντρικά πανεπιστήμια. Τα στατιστικά που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Παιδείας αποκαλύπτουν σαφείς προτιμήσεις, ξεκάθαρες απορρίψεις και μια ευρύτερη μετατόπιση των επιλογών των μαθητών.
Η πεντάδα των προτιμήσεων
Στην πρώτη γραμμή των προτιμήσεων των υποψηφίων βρίσκονται η Σχολή Αστυφυλάκων (827 προτιμήσεις), η Νομική του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης (457), η Σχολή Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού (424), η Νομική του ΕΚΠΑ (361) και το ΤΕΦΑΑ του ΔΠΘ (339). Ενδεικτικό της στοχοθεσίας είναι το ότι πολλοί εισακτέοι δήλωσαν ως πρώτη τους επιλογή ακριβώς τη σχολή στην οποία πέτυχαν — χαρακτηριστικά, μόνο ένας εισακτέος στη Νομική ΕΚΠΑ και ένας στο ΕΜΠ μπήκε χωρίς να την έχει δηλώσει ως πρώτη.
Οι βάσεις και οι αντοχές των σχολών
Ανοδικά κινήθηκαν οι βάσεις στις πολυτεχνικές και οικονομικές σχολές, σταθερά ψηλά έμειναν οι ιατρικές, ενώ αντίθετα πτωτικά κινήθηκαν οι νομικές και οι σχολές ψυχολογίας. Η υψηλότερη βάση σημειώθηκε για ακόμη μια χρονιά στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ με 20.380 μόρια, ενώ ακολούθησαν οι σχολές Διεθνών Σπουδών ΠΑΜΑΚ και ΠΑΠΕΙ, η Σχολή Ναυτιλιακών Σπουδών του Πειραιά και η Ιατρική του ΕΚΠΑ.
Κενές θέσεις και μεγάλα ερωτηματικά
Παρά την άνοδο των βάσεων, περίπου 1 στις 6 θέσεις στα ΑΕΙ έμεινε κενή (16,9%). Το φαινόμενο δεν περιορίζεται πια σε περιφερειακά τμήματα ή σχολές «χαμηλής ζήτησης». Αντίθετα, εμφανίζεται ακόμα και σε τμήματα όπως η Διοίκηση Τουρισμού στο Αιγάλεω (282 κενές θέσεις), το Μαθηματικό του ΕΚΠΑ (103), ή η Σχολή Μηχανικών της ΑΕΝ (361). Το Τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής στα Ιωάννινα, κάλυψε μόλις 63 από τις 211 θέσεις του.
Η Ολυμπία Χαϊδεμενάκη, Σύμβουλος Σταδιοδρομίας και συνεργάτης του ΕΚΠΑ, επισημαίνει πως το φαινόμενο δεν σχετίζεται αποκλειστικά με τοποθεσία ή βαθμολογίες: «Οι μαθητές σήμερα δεν θα δηλώσουν απλώς “κάτι” για να μπουν κάπου. Αν δεν τους εμπνέει το αντικείμενο, αν δεν βλέπουν νόημα, απλώς… το προσπερνούν». Υπογραμμίζει επίσης ότι η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής λειτουργεί ως οριζόντιος «κόφτης», ακόμα και για τμήματα με αξιόλογο περιεχόμενο ή προοπτική.
Η σημασία του στόχου και της καθοδήγησης
Η περίπτωση του 18χρονου Νικόλα Σκορίνη δείχνει πόσα μπορεί να πετύχει ένας υποψήφιος με καθαρό στόχο και στήριξη. Με 20 στα Αρχαία και στα Λατινικά, 19,2 στην Έκθεση και 17,9 στην Ιστορία, συγκέντρωσε 19.330 μόρια και μπήκε 3ος στη Φιλοσοφική Αθηνών. «Ήταν ξεκάθαρο ότι είχα έφεση σε αυτά τα μαθήματα και μου ήταν πιο εύκολο να ανταπεξέλθω», λέει ο ίδιος. Παρά τη στέρηση αγαπημένων του δραστηριοτήτων, κατάφερε να μείνει προσηλωμένος στον στόχο του και να πετύχει.
Το νέο τοπίο των εισαγωγών δείχνει ότι οι υποψήφιοι δεν επηρεάζονται πια μόνο από τις “καλές σχολές”, αλλά κι από όσα θεωρούν ουσιαστικά και με προοπτική. Η ζήτηση δεν είναι μόνο θέμα μορίων, αλλά και νοήματος. Και οι κενές θέσεις –με ή χωρίς υψηλές βάσεις– θα συνεχίσουν να το επιβεβαιώνουν.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
