Νέα Εκδοση: Η αθέατη πλευρά του 1821

Μόλις κυκλοφόρησε το δεύτερο μέρος από το «Κολοκοτρωνέικο», κοινώς καλούμενο «το αποδέλοιπο Κολοκοτρωνέικο» του Νίκου Πλατή από τις «εκδόσεις των συναδέλφων». Με συνολικά 288 σελίδες και 2 τετράχρωμα δεκαεξασέλιδα, με εκατοντάδες σπάνιες εικόνες εποχής και πάμπολλες (και σπαρταριστές) μικροϊστορίες από το 1821, αναδεικνύει την αθέατη πλευρά του 1821.
Το «αποδέλοιπο Κολοκοτρωνέικο», πέραν των αμιγώς επαναστατικών «ρεπορτάζ», παραθέτει πλήθος «λεπτομερειών» που η επίσημη ιστορία αποσιωπά εκ συστήματος, όπως:
>Οτι στα Απομνημονεύματά του ο ίδιος ο Παλαιών Πατρών Γερμανός δεν αναφέρει πουθενά πως αυτός κήρυξε την Επανάσταση: «Η κοινή λογική λέει πως αν είχε κηρύξει μια Επανάσταση… θα το θυμόταν».
>Οτι το μένος των επαναστατών δεν μετριαζόταν στα γυναικόπαιδα του εχθρού, δεν υπήρχε έλεος για κανέναν τους. Ακρως συγκλονιστική γι’ αυτές τις φρικτές μέρες της εκδίκησης η μαρτυρία του νεαρού αξιωματικού Brengeri, ο οποίος έζησε τις ωμότητες και τη σφαγή των αιχμαλώτων Κορινθίων Τούρκων και τις ιστορεί. Οπως στην περίπτωση μιας νεαρής Τουρκάλας, που μαχαιρωμένη από Ελληνες στρατιώτες στο πρόσωπο και τα χέρια, σύρθηκε μέχρι την πλατεία για να ζητήσει βοήθεια, αλλά κι εκεί βίωσε τη χλεύη. Λίγο αργότερα, βρήκε τον θάνατο με τρεις σπαθιές κι έγινε βορά των σκυλιών. (Μαρτυρία από: Σιμόπουλος, τ. 2, σ. 33).
>Οτι ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, παρά τη φήμη του μέσα και έξω από τη Μάνη, στρατιωτικά ήταν μηδαμινός και ουδέποτε έπραξε κάτι αξιομνημόνευτο.