Ονομάζουν παιδόφιλους τους βιαστές των παιδιών
Του Γιώργου Παπασπυρόπουλου
Ηδη ξαφνικά μπήκαμε σε νέα εποχή πληροφόρησης. Ολες οι ειδήσεις περιέχουν και καταγγελίες για επαίσχυντες συμπεριφορές βίας και κακοποίησης, κυρίως γενετήσιας, πολλών πολιτών, από άλλους που έχουν δύναμη και εξουσία.
Έσπασε το απόστημα που επωαζόταν διαχρονικά στους κόλπους της κοινωνίας, οι αποκαλύψεις και οι αναθυμιάσεις που ακολούθησαν και συνεχίζονται, συντάραξαν τους πολίτες.
Αποκαλύφθηκε ότι η πάσης φύσεως βία και κακοποίηση βρίσκουν γόνιμο έδαφος σε ειδικά περιβάλλοντα, συντελούν το απεχθές έργο τους σκορπώντας ανείπωτη οδύνη σε πολλά μέλη της κοινωνίας.
Η κακοποίηση ανθεί σε περιβάλλοντα θεάματος, αθλήσεως, αλληλεξάρτησης, επαγγελματικά, οικογενειακά και μακροχρόνιων φιλικών σχέσεων. Την ευνοεί η έμφοβη σιωπή των θυμάτων, η ένοχη σιωπή όσων γνωρίζουν και η «εξουσιαστική» ισχύς των θυτών.
Είναι βέβαιο ότι οι αποκαλύψεις είναι ενδεικτικές, αποτελούν μικρό ποσοστό των όσων συμβαίνουν.
Η διαπίστωση είναι θλιβερή και η ευθύνη της οργανωμένης κοινωνίας ακεραία. Ο φόβος, η αδιαφορία, η ανεκτικότητα, η εξοικείωση με την παραβατικότητα και η σιωπή σκοπιμότητας είναι άλλοι παράγοντες διατήρησης και ενίσχυσης της βίας και της κακοποίησης. Μία τέτοια κοινωνία με τα ανωτέρω χαρακτηριστικά δεν δικαιούται να είναι υπερήφανη.
Η ανθρωπότητα έχει να επιδείξει επιτεύγματα ασύλληπτα για την κοινή λογική και νοημοσύνη, επιτεύγματα που ανέτρεψαν παγιωμένες παραδοχές και έχουν συμβάλει στην απόλυτη αλλαγή των συνθηκών της ζωής μας, εξασφαλίζοντας όρους υψηλού βιοτικού και πνευματικού επιπέδου σε αρκετές χώρες.
Ο άνθρωπος, η περιούσια αυτή ύπαρξη, είναι ικανός να καταπλήσσει διαρκώς με τις επινοήσεις του και τις επιστημονικές του αποκαλύψεις, τις οποίες θέτει στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Επίσης οι άνθρωποι στην διαδρομή τους έχουν να επιδείξουν ανυπέρβλητες περγαμηνές και στον τομέα της φιλαλληλίας και του αλτρουϊσμού, πραγματικής αφοσίωσης στην υπηρεσία του πάσχοντα συνανθρώπου. Από τα ανωτέρω, συνοπτικά, προκύπτει το συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος είναι ικανός για τα ύψιστα και τα μέγιστα.
Όμως, επίσης, ο άνθρωπος σε μια άλλη έκδοσή του, είναι ικανός και για τα χείριστα και απεχθή, τα οποία αμαυρώνουν την εικόνα του.
Γενικά, η κακοποίηση ανθρώπου από άνθρωπο, σε όλες τις μορφές της, είναι πράξεις κατάπτυστες και καταδικαστέες. Ιδιαίτερα οδυνηρή είναι η γενετήσια κακοποίηση που μαγαρίζει το σώμα και καταθλίβει την ψυχή, όταν δε αυτή συντελείται σε βάρος αδύναμων και ανυπεράσπιστων παιδιών, τότε η τραγικότητα του γεγονότος είναι μοναδική.
Κάθε νέος – νέα που γεννιέται, μεγαλώνει με τις όποιες συνθήκες που του έχουν ετοιμάσει οι μεγαλύτεροι. Πολλές φορές είναι συνθήκες μιζέριας και στέρησης, προσαρμόζεται σε αυτές και από μικρής ηλικίας επιθυμεί να αγωνισθεί για τη βελτίωσή τους στον τόπο γέννησής του ή να αναζητήσει την τύχη του σε άλλη χώρα.
Τα παιδιά όλου του κόσμου, μετά την βρεφική ηλικία μπαίνουν στην επίσης τρυφερή παιδική ηλικία και σε εκείνη της άγουρης νιότης, σε όλη αυτή τη διάρκεια της παιδικότητας έχουν ζωτική ανάγκη από τροφή, θαλπωρή, από το χαμόγελο και τη ζεστασιά των γονιών τους και ασφαλώς από τη διαρκή προστασία τους, από κινδύνους ορατούς και μη.
Σε αυτή την εύπλαστη και αθώα πορεία τους, που άλλοι έχουν την ευθύνη προφύλαξής τους, τα παιδιά αρχίζουν να ονειρεύονται, κάνουν σχέδια, για τη ζωή τους, για την γενετήσια εξέλιξή τους και για τον – την σύντροφό τους. Όμως για κάποια παιδιά παραμονεύουν κάποιοι τύποι, που μοιάζουν με ανθρώπους, οι οποίοι στο παιδικό και αδιαμόρφωτο σώμα τους εκτονώνουν την δυσώδη διαστροφή τους.
Δεν είναι μόνο ο μιαρός βιασμός του σώματος που συντελείται, συγχρόνως συντελείται και ο βιασμός του ονείρου και της ψυχής, είναι δε τούτος ο βιασμός ακόμη πιο επώδυνος και θα συνοδεύει το παιδί-θύμα σε όλο τον βίο του.
Είναι, συνεπώς, ο βιασμός ανηλίκων παιδιών, ακόμη και βρεφών, ο έσχατος ξεπεσμός του ανθρώπου, το όνειδος που όμοιό του δεν υπάρχει.
Οι θύτες αυτών των απεχθών πράξεων προσβάλλουν βαρύτατα το ανθρώπινο γένος και ασφαλώς δεν δικαιούνται καμιάς επιείκειας.
Το φαινόμενο θα είχε ίσως μία, και αυτή όχι πειστική, εξήγηση αν συνέβαινε σε πνευματικά και κοινωνικά υπανάπτυκτες χώρες, όμως τα στοιχεία και οι πληροφορίες άλλα αποκαλύπτουν. Οι βιασμοί ανηλίκων γίνονται και στις «πολιτισμένες» κοινωνίες, πρωταγωνιστές και συνεργοί είναι και άνθρωποι με υψηλό «μορφωτικό, κοινωνικό» και οικονομικό επίπεδο.
Αυτοί οι, μόνο κατ’ εικόνα, άνθρωποι, οι βιαστές παιδιών, – ακόμη και βρεφών αντί να είναι οι απόβλητοι επί της γης και ασφαλώς να μην έχουν θέση ως μέλη καμιάς κοινωνίας, με περίσσεια υποκρισία και προς απόλυτη γελοιοποίηση λέξεων και εννοιών, επιχειρούν δολίως να αμβλύνουν τις απαίσιες πράξεις τους.
Έχουν την κυνική αναίδεια, το θράσος, αλλά, δυστυχώς, και την δυνατότητα να υποστηρίζουν ότι οι βδελυρές πράξεις τους, που εξοντώνουν συνειδήσεις, όνειρα και ψυχές κινούνται στον χώρο, άκουσον – άκουσον, της παιδοφιλίας ή της παιδεραστίας.
Η εξωφρενική αυτή παράνοια που προσβάλει βάναυσα την νοημοσύνη έχει επιβληθεί και έχει γίνει αποδεκτή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτή δε η αποδοχή, που διαφοροποιεί νοηματικά τους μιαρούς βιασμούς των παιδιών, αποδεικνύει βαθιά κοινωνική παρακμή.
Ήδη οι άνθρωποι πληροφορούνται ότι οι βιαστές παιδιών έχουν συστήσει και ομίλους, έχουν εισβάλλει και στο διαδίκτυο, όπου προβάλλουν, ως εμπόρευμα προς πώληση, εικόνες εσχάτης αποστροφής, κατάπτωσης και ντροπής.
Το πλέον ανησυχητικό και απαξιωτικό για την κοινωνία μας είναι το γεγονός ότι τις ιστοσελίδες, που εκτίθενται τα ανατριχιαστικά εκθέματα της παιδικής πορνείας, παρακολουθούν πολλοί «άνθρωποι» ασφαλώς και «ευυπόληπτοι» κύριοι, για την διακίνηση δε του σχετικού υλικού διατίθενται ιδιαίτερα υψηλά χρηματικά ποσά.
Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν, προβάλλονται και αναπαράγονται και στον 21ο αιώνα σε πείσμα όλων όσων έχουν γραφεί για τα ανθρώπινα δικαιώματα και σε κοινωνίες που υποστηρίζουν ότι έχουν κατακτήσει υψηλές θέσεις στον δείκτη του πολιτισμού.
Τα τελευταία χρόνια έχει εφαρμοσθεί και στη χώρα μας ο νόμος της μη αποκάλυψης των προσωπικών δεδομένων, ακριβώς για να προφυλάσσει τα άτομα από την κατάχρηση της δημοσιότητας και για αδικήματα ήπιας παραβατικότητας. Όμως στην χώρα μας, όπως κατά κανόνα συμβαίνει, στρεβλώσαμε την πρόθεση του νομοθέτη και επεκτείναμε την προστασία του νόμου και σε άτομα, των οποίων η δράση προκαλεί βαριά και μη αναστρέψιμη βλάβη στον ανθό της κοινωνίας μας, στα παιδιά.
Δεν είναι νοητό και επιτρεπτό η μεγαλοθυμία και η πρόνοια της πολιτείας να επιδεικνύει σεβασμό στην ανύπαρκτη υπόληψη των βιαστών και να μην αποκαλύπτει τα στοιχεία τους, θέτοντας σε προφανή κίνδυνο και άλλα παιδιά, όπως επίσης δεν είναι νοητό οι θύτες να κυκλοφορούν ελεύθεροι, έστω και με περιοριστικά μέτρα, μέχρι την διεξαγωγή της δίκης τους.
Ασφαλώς είναι απαραίτητο να εξασφαλισθούν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες αντικειμενικής και αμερόληπτης αξιολόγησης των καταγγελλομένων. Το κράτος δικαίου καταξιώνεται όταν τιμωρούνται οι ένοχοι και δεν διαπομπεύονται οι αθώοι.
Ελάχιστο χρέος της πολιτείας είναι να μην παραδώσει στη λήθη όσα συγκλονιστικά στοιχεία καταγγέλθηκαν από την ηρωική κα Μπεκατώρου και όσους μιμούνται την πρωτοβουλία της, αλλά να γίνουν αιτία να απαλλαγεί η κοινωνία από το άγος της.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
8:55 Μέση Ανατολή: Στο χείλος του πολέμου, drones της Χεζμπολάχ στο Ισραήλ, βομβαρδισμοί στον Λίβανο
8:55 Πάτρα: Στρατολογούσαν… ανηλίκους για κλοπές, δράστης υπό περιορισμό αποπειράθηκε εκ νέου να κλέψει!
