Παναιγιάλειος: Οι πασάδες του Αιγίου – Από το 1927 έως σήμερα

Υπήρξε, διαχρονικά, η δεύτερη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική ομάδα του Νομού Αχαΐας, η πρώτη που έπαιξε ποτέ στο νεοσύστατο, τότε, πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής κατηγορίας. Ολη τη δεκαετία του ’60 η «καρδιά» του Αχαϊκού Ποδοσφαίρου χτυπούσε στο Αίγιο, εκεί όπου ο Παναιγιάλειος έζησε τα καλύτερά του χρόνια.

Ασπρο – μαύρο, όνειρα κάνω

Ο Παναιγιάλειος μπήκε στο 97ο έτος της ηλικίας του και βλέπει με αισιοδοξία μπροστά του τη 10η δεκαετία του! Ιδρύθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 1927 με ιδρυτές επίλεκτα μέλη της τοπικής κοινωνίας. Από τους πρώτους που σκέφτηκαν την ιδέα της δημιουργίας του Παναιγιαλείου ήταν ο Ζήσιμος Λίβας, αρχιτέκτονας στο επάγγελμα, σχεδιαστής και αγιογράφος, και ακολούθησαν οι: Νίκ. Γαρδενιώτης, Γ. Σακελλαρόπουλος, Ηρ. Αναστασόπουλος, Κ. Ηλιόπουλος, Κ. Λυριτζής, Χρ. Παπανδιανός κ.ά.

Το «Αρχείο», ως οφειλόμενο χρέος προς την ιστορική ομάδα του Αιγίου, συμμετέχει στον εορτασμό των γενεθλίων του, αφιερώνοντάς του το σημερινό τεύχος.

 

Ο πατριάρχης του Παναιγιαλείου

Ο Ζήσιμος Λίβας είναι ο εμπνευστής και και εκ των ιδρυτών του Παναιγιαλείου Γυμναστικού Συλλόγου. Αρχιτέκτονας στο επάγγελμα, σχεδιαστής και αγιογράφος, αφού πολέμησε και υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό καθ’ όλη τη διάρκεια από το 1912 (Α΄ Βαλκανικοί Πόλεμοι) έως το 1922 (Μικρασιατική Καταστροφή), πήρε το απολυτήριο το 1924 και εγκαταστάθηκε στο Αίγιο. Υπήρξε αθλητής (στο Δέκαθλο) του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου Αθηνών και αυτή του την αγάπη κουβάλησε και στη νέα πόλη.

Οταν αντίκρισε τη νεολαία του Αιγίου εξαθλιωμένη και φτωχή το έβαλε στόχο να ιδρύσει έναν γυμναστικό σύλλογο ανάλογο με αυτόν στον οποίον ανήκε και με τον οποίο αθλούνταν στην Αθήνα. Με προσωπικές ενέργειες, επιμέλεια και φροντίδα συγκέντρωσε αρκετούς νέους και την Πρωτοχρονιά του 1924 τους έβαλε να γυρίσουν το Αίγιο και να πουν τα κάλαντα συγκεντρώνοντας εισφορές που θα στήριζαν αυτή την προσπάθεια. Ο ίδιος θα γυμνάσει τους πρώτους αθλητές και το 1925 θα διοργανώσει τους πρώτους αγώνες. Με τη βοήθεια του τότε δημάρχου Αιγίου, του Σπύρου Παναγιωτόπουλου, θα προχωρήσει στην ίδρυση του Γυμναστηρίου (δηλαδή του σημερινού Δημοτικού Σταδίου Αιγίου) τον οποίο θα περιφράξουν αρχικά με ελαιόπανα και στη συνέχεια με σανίδια. Στις 25 Φεβρουαρίου 1927 και αφού προετοιμαζόταν επί σχεδόν ένα χρόνο κατατέθηκε το καταστατικό του συλλόγου το οποίο εγκρίθηκε τον Νοέμβρη του ίδιου χρόνου. Την ημέρα μάλιστα που υπογραφόταν ακόμα δεν είχε αποφασιστεί ποιο θα ήταν το όνομα του Συλλόγου. Σύμφωνα με την αφήγηση επί του συγκεκριμένου περιστατικού από τον Παύλο Λίβα, γιο του Ζήσιμου, οι συνιδρυτές συγκεντρώθηκαν στη μεγάλη αίθουσα του τότε Δημαρχείου Αιγίου (που βρισκόταν στον σημερινό κήπο) και όταν τέθηκε το ερώτημα ποιο θα ήταν το όνομα του συλλόγου διά βοής φώναξαν «Λίβιος» αναγνωρίζοντας έτσι την αξία και την προσωπικότητα του εμπνευστή αυτής της κίνησης.

 

Ο Ζήσιμος Λίβας, άνθρωπος εκ φύσεως σεμνός, αρνήθηκε αυτήν την πρόταση και ο ίδιος πρότεινε η ονομασία να περιέχει κάτι σχετικό με το Αίγιο, ώστε να ακούγεται και να διαφημίζεται η πόλη. Ετσι προέκυψε η ονομασία «Παναιγιάλειος Γυμναστικός Σύλλογος». Μετά την ίδρυση του Παναιγιαλείου Γυμναστικού Συλλόγου δεν αναμίχθηκε στα διοικητικά του (δεν υπήρξε ποτέ του πρόεδρος, ούτε μέλος του ΔΣ) παρά μόνο γυμναστής.

 

Ενα μικρό ιστορικό μιας λαμπρής πορείας

Ο Παναιγιάλειος Γυμναστικός Σύλλογος (ΠΓΣ) είναι αθλητικός ποδοσφαιρικός σύλλογος του Αιγίου και της ευρύτερης περιοχής του Δήμος Αιγιαλείας, ιδρυθείς στις 25 Φεβρουαρίου 1927. Αποτελεί μια από τις πιο ιστορικές ομάδες ποδοσφαίρου της Ελλάδας. Είναι ο ουσιαστικά ο σύλλογος που έφερε τον επαγγελματισμό στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Στις 25 Φεβρουαρίου 1927 ιδρύθηκε ο Παναιγιάλειος με ιδρυτές του επίλεκτα μέλη της τοπικής κοινωνίας. Από τους πρώτους που σκέφτηκαν την ιδέα της δημιουργίας του Παναιγιαλείου ήταν ο Ζήσιμος Λίβας, αρχιτέκτονας στο επάγγελμα, σχεδιαστής και αγιογράφος, και ακολούθησαν οι: Νίκ. Γαρδενιώτης, Γ. Σακελλαρόπουλος, Ηρ. Αναστασόπουλος, Κ. Ηλιόπουλος, Κ. Λυριτζής, Χρ. Παπανδιανός κ.ά.

 

Μετά την ίδρυση του Παναιγιαλείου Γυμναστικού Συλλόγου, ο Λίβας δεν αναμίχθηκε στα διοικητικά του και δεν υπήρξε ποτέ του πρόεδρος ή μέλος του ΔΣ, παρά μόνο γυμναστής. Πίσω μάλιστα από αυτή την ιδιότητά του κρύβεται η άγνωστη ιστορία του σήματος του ποδοσφαιρικού τμήματος του Παναιγιαλείου: Ο Ζήσιμος Λίβας αγαπούσε πολύ το αγώνισμα της ελληνορωμαϊκής πάλης, της οποίας και ο ίδιος υπήρξε αθλητής. Τιμής ένεκεν λοιπόν, το 1954 αποφασίστηκε από τον τότε πρόεδρο του Παναιγιαλείου, Σωτήρη Παναγιωτόπουλο (γιό του πρώην δημάρχου Αιγίου, Σπύρου Παναγιωτόπουλου) να υιοθετηθεί ως έμβλημα του Παναιγιαλείου η μορφή δύο αθλητών που αγωνίζονται στην ελληνορωμαϊκή.

Αλλα μέλη που βοήθησαν στη δημιουργία του ιστορικού Συλλόγου τότε ήταν: Παπαιωάννου Χρ. (χημικός) Λιαραμάτης Σωτ. Τριανταφύλλου Κων. και λίγο αργότερα ο Παναγιωτόπουλος Σωτ. που για πολλά χρόνια ήταν πρόεδρος πριν και μετά τον πόλεμο και στεγάζονταν τα γραφεία του Συλλόγου.

Αξιο αναφοράς είναι ότι επίτιμος πρόεδρος του Παναιγιαλείου ήταν ο τέως δήμαρχος Αθηνών και υπουργός τέως Διοίκησης Πρωτευούσης Κωνσταντίνος Κοτζιάς.

 

Η πρώτη ομάδα

Την πρώτη ομάδα του Παναιγιάλειου το 1927 αποτελούσαν οι: Σουφλής Πάνος Παναγόπουλος Κωνσταντίνος, Σιμονιάν Ιωάννης, Σιμονιάν Αρμενάκ, Στεφανίδης Αγγ., Μουρίκης Κων., Αρβανίτης Αργ., Ντούρας Ανδ., Ζαΐρας Παυλος, Μοσχοχλαΐδης Ιωάννης, Γκίωνης Αρίστος, Φούκας Κων., Σκλήρης Φώτης, Κόλλιας Δημ. (διέπρεψε με την Εθνική Ελλάδος και πέτυχε το χρυσό γκολ στη Ρουμανία), Κούκας, Ταλαμάγκας Νίκος, Ζαφειρόπουλος, Αγγελόπουλος Πάνος.

Λίγο αργότερα: Πιρπιρής Στάγιας, Μόσχος, Μεντζελόπουλος, Μανουσάκης, Ζουρόπουλος, Κολάης, Αρμένης, Μουρίκης Παναγιώτης, Γκούμας, Σκαρτσίλας, Δεληγιάννης κ.ά.

Μερικοί από τους προέδρους του Συλλόγου εκείνης της εποχής ήταν και οι: Νίκος Κουγεβετόπουλος, Ανδρέας Κουνινιώτης, Σπήλιος Παναγόπουλος. Αργότερα ακολούθησαν οι: Καλιμάνης Γ. και Μπέλλας Αστέριος.

Προπολεμικά, σημαντικές στιγμές της ιστορίας του, η νίκη το 1938 επί της Μικτής Θεσσαλονίκης με αντίπαλους παίκτες όπως οι Τσαγανιάς, Μαρναρόπουλος, Βικελίδης, αήττητη ως τότε με σκορ 3-2, η νίκη με την ΑΕΚ 2-0 εντός. Το 1938 παίρνει το Κύπελλο αντιμετωπίζοντας τον πανίσχυρο Ολυμπιακό Πατρών με 4-3 στο Αίγιο και 2-2 στη Πάτρα. Η νίκη επί του Εθνικού με 7-6 εντός και η εκτός έδρας ισοπαλία με το ισχυρό τότε Γουδί με 4-4.

Ο μοναδικός Αστέριος Μπέλλας

Ο Αστέριος Μπέλλας υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες του αχαϊκού ποδοσφαίρου και όχι μόνο, ο άνθρωπος εκείνος χάρη στον οποίο ο Παναιγιάλειος γνώρισε την πιο λαμπρή περίοδό του. Από το τέλος του 1957 έως το 1968 ο Παναιγιάλειος ήταν μια… απρόβλεπτη «ποδοσφαιρική ταξιαρχία» και ο Μπέλλας το πλέον πολυσυζητημένο πρόσωπο στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Βόλου, βρέθηκε στο Αίγιο με μεταγραφή. Αγωνίστηκε δεξιός οπισθοφύλακας στην ενδεκάδα του Παναιγιάλειου και ταυτόχρονα ανέλαβε καθήκοντα γενικού αρχηγού. Ολοι οι σύλλογοι αναγνωρίζουν την ενεργητικότητα και την ικανότητά του.

Αγόραζε παίκτες που δεν χρησιμοποιούσαν οι ομάδες τους, οι οποίοι έκαναν νέα σταδιοδρομία στον Παναιγιάλειο και μετά τους μοσχοπουλούσε σε άλλα σωματεία. Το 1964 παραχώρησε στον Ολυμπιακό τον Γρηγόρη Αγανιάν (που είχε αποκτήσει από τον Εθνικό) με αντάλλαγμα 100.000 δρχ και έξι διεθνείς παίκτες των «ερυθρολεύκων» (Τσανακτσή, Θ. Λουκανίδη, Ψύχο, Γκαβέτσο, Κοτρίδη, Γιαννούζη). Ο αθλητικός και πολιτικός Τύπος αλλά και γενικώς οι φίλαθλοι αποκαλούσαν τον Παναιγιάλειο «λεγεώνα των ξένων». Ο Αστέριος Μπέλλας ήταν ο πρώτος παράγων που είχε επιβάλει τον επαγγελματισμό και είχε καθιερώσει να δίνονται πριμ και ειδικά ποσοστά στους παίκτες του Παναιγιάλειου ανάλογα με το αποτέλεσμα.

 

*Από το “Αρχείο” της “Π”  το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News