Το επόμενο διάστημα θα κλιμακωθεί κι άλλο η επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας. Η κυβέρνηση της ΝΔ, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου εκτρώματος για τα Εργασιακά, με γοργό βηματισμό ετοιμάζει νέο σαρωτικό χτύπημα στην επικουρική Ασφάλιση.
Εν μέσω καλοκαιριού και πανδημίας ετοιμάζεται να φέρει άμεσα στη Βουλή για ψήφιση νομοσχέδιο που ανάβει το πράσινο φως για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής Ασφάλισης, θέτοντας στην λοταρία του χρηματιστηριακού τζόγου τις επικουρικές συντάξεις.
Στοχεύουν να απαλλάξουν ακόμη περισσότερο το κράτος και την εργοδοσία από την υποχρέωσή τους στην Κοινωνική Ασφάλιση και να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους της Ασφάλισης που ακονίζουν τα μαχαίρια τους και ανταγωνίζονται μεταξύ τους ποιος θα «δαγκώσει» τους πελάτες – εργαζόμενους για να βάλει στη τσέπη τις εισφορές της εργασίας τους και τα αποθεματικά των επικουρικών Ταμείων.
Με το προωθούμενο νομοσχέδιο για την επικουρική Ασφάλιση και συντάξεις πετσοκόβεται η κρατική χρηματοδότηση στα ασφαλιστικά Ταμεία, συρρικνώνεται η κρατική ευθύνη που σημαίνει ότι είναι κάλπικες οι όποιες υποσχέσεις για εγγύηση των επικουρικών συντάξεων, τουλάχιστον, όπως διαβεβαιώνουν στο ύψος των εισφορών που πλήρωσε ο ασφαλισμένος.
Την ίδια στιγμή η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, οι ίδιοι που θέλουν να καθαιρέσουν τη νόμιμη Διοίκηση του ΕΚΠ, ο ΣΕΒ και οι λοιπές εργοδοτικές ενώσεις, ανακοίνωσαν τις προηγούμενες μέρες την «υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας».
Έβαλαν τη σφραγίδα τους και επικύρωσαν ξανά τη συμπίεση του μέσου μισθού. Ενώ το κόστος ζωής για την εργατική οικογένεια ανεβαίνει, με βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης να γίνονται πιο ακριβά, οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και οι εργοδότες επικύρωσαν το
προβλεπόμενο πάγωμα του κατώτατου μισθού μέχρι και το 2022!
Η κλιμάκωση της επίθεσης σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας, τα απανωτά χτυπήματα πάνω σε δικαιώματα και κατακτήσεις, η αντιλαϊκή επίθεση σε όλες τις πτυχές τις ζωής μας δεν επιτρέπουν σε κανέναν να έχει ψευδαισθήσεις ότι τα πράγματα θα καλυτερέψουν χωρίς να πάρουμε στα ίδια μας τα χέρια την υπόθεση της προστασίας της ζωής μας, χωρίς να διεκδικήσουμε την ικανοποίηση των αναγκών των δικών μας και των οικογενειών μας.
Τώρα είναι η ώρα να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για πιο μεγάλους, πιο μαζικούς, πιο αποφασιστικούς αγώνες, τέτοιους που να κάνουν την μεγαλοεργοδοσία, τις κυβερνήσεις και τους ανθρώπους της να βλέπουν εφιάλτες.