Πάτρα: «Σαλούν» η επίσημη σελίδα του Δήμου στο Facebook – Σεξιστικά σχόλια, απενεργοποίηση, αντιδράσεις
Το θέμα αγγίζει κάτι βαθύτερο: Τη στάση της τοπικής αυτοδιοίκησης απέναντι στην κοινωνία. Οταν ένας δημόσιος Οργανισμός αποτυγχάνει να προστατεύσει τους πολίτες, από τον διαδικτυακό τραμπουκισμό, τότε δεν έχουμε απλώς κακή πρακτική επικοινωνίας, αλλά κρίση θεσμικής αξιοπιστίας
Ενα επεισόδιο προσβολής της δημόσιας σφαίρας και υποβάθμισης της θεσμικής λειτουργίας του Δήμου Πατρέων αποκαλύφθηκε, τις τελευταίες ημέρες, μέσα από γεγονότα, που εκτυλίχθηκαν στην επίσημη σελίδα του, στο Facebook.
Η Πατρινή Θεοδοσία Φιλιππάτου ήταν αυτή, που άναψε τη σπίθα, όταν η άσκησε τεκμηριωμένη κριτική για την αφισοκόλληση πανό και υλικού του ΚΚΕ σε δημόσιους χώρους, μια πρακτική, που εδώ και χρόνια προκαλεί αντιδράσεις.
Η αντίδραση δεν ήρθε από τον Δήμο, αλλά από χρήστες που αυτοπροσδιορίζονται ή εμφανίζονται ως υποστηρικτές της δημοτικής αρχής. Τα σχόλια, που ακολούθησαν, χαρακτηρίζονταν από χυδαιότητα, προσωπικές προσβολές και έντονο σεξισμό. Το πιο ανησυχητικό, όμως, ήταν η απόλυτη σιωπή των διαχειριστών της σελίδας. Καμία παρέμβαση, διαγραφή, θεσμική προστασία του δημόσιου λόγου. Ετσι, η δημόσια κριτική μετατράπηκε σε διαδικτυακή επίθεση, με «κάλυψη» διά της θεσμικής απουσίας.
Η Θεοδοσία Φιλιππάτου κατήγγειλε παθητικότητα των διαχειριστών, γράφοντας: «Η σιωπή δεν είναι ουδετερότητα. Είναι συμμετοχή και συγκάλυψη». Η φράση αυτή πυροδότησε ένα ευρύτερο ερώτημα: Ποιο είναι το όριο ανοχής ενός θεσμικού οργάνου απέναντι στη βία του λόγου; Και όταν αυτό καταστρατηγείται, ποιος είναι ο υπεύθυνος;
Ο Δήμος Πατρέων, σε μια μάλλον αμήχανη ανακοίνωσή του, υποστήριξε ότι η σελίδα του έχει «ενημερωτικό χαρακτήρα» και ανακοίνωσε την απενεργοποίηση των σχολίων, ως μέσο αποφυγής παρεκτροπών. Αντί, δηλαδή, να αναλάβει την ευθύνη για τη διαχείριση ενός δημόσιου χώρου, επέλεξε τη φίμωση. Το μέτρο παρουσιάστηκε, ως λύση, ενώ στην ουσία λειτουργεί ως πιθανή συγκάλυψη και ομολογία αδυναμίας να προστατευθεί το δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών να εκφράζουν γνώμη χωρίς φόβο.
Το μέτρο, που εφαρμόστηκε φάνηκε να έχει τη αποδοχή της πλειοψηφίας των χρηστών, αφού σε περίπου 650 αντιδράσεις -έως χθες το μεσημέρι- οι 550 είχαν θετικό πρόσημο.
Ο Δήμος Πατρέων, ωστόσο, πυροδότησε και παραταξιακές αντιδράσεις!
Ο Επικεφαλής της Αντιπολίτευσης Κώστας Σβόλης, κατήγγειλε τους διαχειριστές της σελίδας για «φιλοξενία υβριστικών και σεξιστικών σχολίων» και προανήγγειλε παρέμβαση στο Δημοτικό Συμβούλιο. Παράλληλα.
Η Παράταξη «σπιράλ» του Πέτρου Ψωμά ανέβασε τους τόνους, αναφερόμενη σε συστηματική φίμωση και μετατροπή των επίσημων καναλιών του Δήμου Πατρέων σε «κομματικά εργαλεία προπαγάνδας, κομματικές ντουντούκες και φραφείο προπαγάνδας που έχει ως μόνο στόχο τη μονοφωνία και τον αποκλεισμό της αντίθετης φωνής».
Πέρα από τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, όμως, το θέμα αγγίζει κάτι βαθύτερο: Τη στάση της τοπικής αυτοδιοίκησης απέναντι στην κοινωνία. Οταν ένας δημόσιος Οργανισμός αποτυγχάνει να προστατεύσει τους πολίτες, από τον διαδικτυακό τραμπουκισμό, τότε δεν έχουμε απλώς κακή πρακτική επικοινωνίας, αλλά κρίση θεσμικής αξιοπιστίας. Ο Δήμος Πατρέων όφειλε να είναι εγγυητής του δημοκρατικού διαλόγου κι όχι σιωπηλός θεατής του εκτροχιασμού του. Αντί να απομονώσει προσβλητικές συμπεριφορές και να υπερασπιστεί τον διάλογο, προτίμησε να κλείσει τα σχόλια. Το μέτρο μπορεί να ικανοποίησε μέρος του κοινού, αλλά εν τέλει λειτουργεί ως πλήγμα στην ελευθερία έκφρασης, ιδίως όταν πρόκειται για θεσμική επικοινωνία με δημότες.
Ολα αυτά, που την ίδια στιγμή, έχουν καταγραφεί περιστατικά αποκλεισμού πολιτών από τον σχολιασμό επειδή -όπως υποστηρίζουν- ασκούσαν κριτική στο Δήμο. Το περιστατικό εγείρει ζωτικά ερωτήματα. Οι θεσμοί κρίνονται όχι μόνο από το τι λένε, αλλά κι από το τι επιτρέπουν να λέγεται γι’ αυτούς. Κι όταν ένας Δήμος επιλέγει να σιωπά σε σεξιστικές επιθέσεις ή να απενεργοποιεί τη δημόσια συμμετοχή, αντί να την υπερασπιστεί, τότε η έννοια του δημόσιου χώρου και της λογοδοσίας τίθεται υπό αμφισβήτηση.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
