σπιράλ: “Χάσαμε και το τρένο, χάσαμε και το λιμάνι” – Δριμεία επίθεση στη δημοτική αρχή για τα «ναυάγια» της Πάτρας

Το σπιράλ κατηγορεί τη δημοτική αρχή για ανικανότητα και ιδεοληψία, αναφορικά με δύο κομβικά έργα υποδομής για την Πάτρα —το θαλάσσιο μέτωπο και την έλευση του τρένου— τα οποία, όπως υποστηρίζει, δεν θα δουν υλοποίηση ούτε έως το 2028.

σπιράλ: “Χάσαμε και το τρένο, χάσαμε και το λιμάνι” – Δριμεία επίθεση στη δημοτική αρχή για τα «ναυάγια» της Πάτρας

Σε ιδιαίτερα αιχμηρό τόνο, το σπιράλ καταγγέλλει τη δημοτική αρχή Πελετίδη για τη συνεχιζόμενη αδυναμία προώθησης δύο καθοριστικών έργων για την ταυτότητα και το μέλλον της Πάτρας: την ανάπλαση του θαλασσίου μετώπου στην περιοχή του λιμενοβραχίονα της Αγίου Νικολάου και την υπόγεια έλευση του τρένου στο λιμάνι της πόλης. Όπως αναφέρει, παρά τις υποσχέσεις και τις εξαγγελίες, ούτε το ένα ούτε το άλλο πρόκειται να υλοποιηθούν μέχρι το τέλος της τρέχουσας δημοτικής θητείας, τον Δεκέμβριο του 2028.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, για το θαλάσσιο μέτωπο, η πρόσφατη απόφαση της δημοτικής αρχής να καλέσει φορείς και πολίτες να καταθέσουν προτάσεις σε διάστημα μόλις δύο εβδομάδων (1–15 Ιουλίου), καταδεικνύει τη στασιμότητα στην οποία έχει περιέλθει το έργο. Υπενθυμίζεται ότι από τον σχετικό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό δεν αναδείχθηκε καν νικητής, με αποτέλεσμα να δοθεί δεύτερο βραβείο σε τρεις διαφορετικές μελετητικές ομάδες —οι οποίες, όπως φαίνεται, δεν έχουν καταφέρει ακόμη να παρουσιάσουν λειτουργική πρόταση.

Ακόμα πιο ξεκάθαρη χαρακτηρίζεται η εικόνα στο ζήτημα του σιδηροδρόμου. Η πρόσφατη ανακοίνωση ολοκλήρωσης της διάθεσης ευρωπαϊκών πόρων για μεγάλα έργα μέχρι το 2027 επιβεβαιώνει ότι η πολυσυζητημένη πρόταση για πλήρως υπόγεια διέλευση του τρένου δεν εγκρίθηκε, δεν εντάχθηκε και φυσικά δεν θα χρηματοδοτηθεί. Το σπιράλ σημειώνει ότι “δεν υπάρχει καν ώριμη μελέτη ή εγκεκριμένος προϋπολογισμός”, ενώ αποκλείεται ακόμα και η χρήση εθνικών πόρων στο ορατό μέλλον.

Η δημοτική παράταξη επιρρίπτει ευθύνες στη δημοτική αρχή για “ιδεοληπτικές αγκυλώσεις” και “φαραωνικές απαιτήσεις”, που δεν οδήγησαν ούτε σε συνθέσεις ούτε σε βιώσιμες λύσεις. Όπως επισημαίνει, για το λιμάνι απορρίφθηκαν έτοιμες λύσεις διεθνώς εφαρμοσμένες και δεν προκηρύχθηκε ποτέ σοβαρός διεθνής διαγωνισμός, ενώ στο θέμα του τρένου “η διαπραγμάτευση ξεκίνησε με παλινωδίες και συνεχίστηκε με απόλυτες θέσεις και στείρα εμμονή σε ανεφάρμοστα σχέδια”.

“Η Πάτρα θα συμπληρώσει 200 χρόνια σύγχρονης ιστορίας το 2028 και θα στερείται δύο από τα βασικότερα αναπτυξιακά της εργαλεία, που είχε ήδη από το 1889: το τρένο και το λιμάνι της”, τονίζει το σπιράλ, αποδίδοντας το “ναυάγιο” των υποδομών της πόλης στις “ημέρες και τα μη έργα” της 15ετούς θητείας Πελετίδη.

Η ανακοίνωση του σπιράλ

“Δύο εμβληματικά έργα περιμένουν εδώ και χρόνια ο Πατρινοί για να αισθανθούν ξανά περήφανοι για την πόλη τους: την ανάπλαση του θαλασσίου μετώπου πέριξ του λιμενοβραχίονα της Αγίου Νικολάου και την έλευση του τρένου στην Πάτρα και το λιμάνι της. Κάποτε τα είχε και τα δύο αυτή η πόλη. Και από το μεν λιμάνι ξεκινούσε η κοινωνικο-οικονομική ζωή των δημοτών, το δε τρένο έφερνε επισκέπτες, εμπορεύματα, ανάπτυξη και εξωστρέφεια. Χωρίς λιμάνι και τρένο η Πάτρα δεν θα ήταν η μητρόπολη που υπήρξε επί δεκαετίες.

Που βρισκόμαστε σήμερα; Διεκδικούμε (υποτίθεται) και σχεδιάζουμε, αλλά τελικά… μηδέν εις το πηλίκο. Τις τελευταίες ημέρες προέκυψαν εξελίξεις που αφορούν τα δύο αυτά μεγάλα έργα που ανέδειξαν μία πολύ δυσάρεστη αλήθεια: Μέχρι και το τέλος της νέας δημοτικής θητείας -τον Δεκέμβριο του 2028- δεν πρόκειται να δούμε στην Πάτρα ούτε το λιμάνι να εξωραΐζεται, ούτε το τρένο να πλησιάζει. Για 3,5 ακόμα χρόνια είναι πλέον προδιαγεγραμμένο πως το χάσαμε το τρένο, το χάσαμε και το θαλάσσιο μέτωπο.

Τα γεγονότα:

α) Για την ανάπλαση της παραλιακής ζώνης η δημοτική αρχή ζήτησε πρόσφατα ιδέες! Όρισε ένα δεκαπενθήμερο (1-15 Ιουλίου) και κάλεσε φορείς και ιδιώτες να πουν τη γνώμη τους για το έργο. Απόδειξη πως η σύμπραξη των τριών γραφείων που μοιράστηκαν το δεύτερο βραβείο στον σχετικό διαγωνισμό (πρώτο δεν δόθηκε!) μάλλον δεν εξελίσσεται και τόσο ευοίωνα. Και βρισκόμαστε ακόμα στη φάση της μελέτης.

β) Μόλις προχθές ανακοινώθηκε η οριστική ολοκλήρωση της διάθεσης ευρωπαϊκών κονδυλίων για μεγάλα έργα έως το 2027. Η έλευση του τρένου με την πολυδιαφημιζόμενη πλήρη υπόγεια διέλευση δεν εγκρίθηκε, δεν εντάχθηκε και δεν θα χρηματοδοτηθεί. Επομένως η όποια νέα διεκδίκηση θα πρέπει να περιμένει, ενώ ταυτόχρονα δεν υπάρχουν διαθέσιμοι εθνικοί πόροι. Εδώ δεν υπάρχει καν μελέτη και προϋπολογισμός.
Οι ευθύνες της δημοτικής αρχής για τα δύο «ναυάγια» της πόλης είναι τεράστιες. Για το μεν δημοτικό κομμάτι του λιμανιού αρνήθηκε τη λογική συνταγή που θα οδηγούσε στην πρόοδο του έργου: προδιαγραφές χωρίς ιδεοληψίες, παραδειγματισμός από καλές πρακτικές αντίστοιχων έργων και προκήρυξη διεθνούς αρχιτεκτονικού διαγωνισμού. Για το δε τρένο ανέλαβε να διαπραγματευτεί για λογαριασμό της πόλης και το έκανε στην αρχή με παλινωδίες και στη συνέχεια ασυμβίβαστα, με εμμονές και φαραωνικές απαιτήσεις.

Κρίμα. Η Πάτρα θα κλείσει τα 200 χρόνια ιστορίας της το 2028 και δεν θα έχει ούτε κεντρικό λιμάνι, ούτε τρένο -που και τα δύο τα διέθετε από το 1889! Ημέρες και (μη) έργα Πελετίδη, επί 15ετία…”.