Τα παιδιά ζητούν βοήθεια και έχουμε χρέος να τα ακούσουμε

Η Ευσταθία Γιαννιά είναι αντιστράτηγος εα ΕΛΑΣ-κάτοχος MSc Πολιτικών Επιστημών-πολιτεύτρια Αχαΐας ΝΔ.

Τα περιστατικά ενδοσχολικής βίας πληθαίνουν, προκαλώντας βαθιά ανησυχία και προβληματισμό σε όλους.

Οι συμπλοκές μεταξύ ανηλίκων, οι άγριοι ξυλοδαρμοί και το bullying τείνουν να λάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, ενώ σοκάρει η ένταση της αγριότητας.

Είναι όμως τα παιδιά της δικής μας κοινωνίας και κάθε περιστατικό κρύβει μια κραυγή για βοήθεια, την οποία έχουμε χρέος να ακούσουμε.

Αυτό που απαιτείται -σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο- είναι να αναλάβουμε δράση, προλαμβάνοντας το φαινόμενο, πριν γίνει ανεξέλεγκτο.

Πρωταρχικός και καταλυτικός είναι ο ρόλος της οικογένειας. Σαφώς, κανείς δεν είναι τέλειος, όμως οι γονείς οφείλουν να αποτελούν πραγματικό στήριγμα για τα παιδιά τους. Ετσι θα μπορούν, έγκαιρα, να αντιληφθούν αλλαγές στη συμπεριφορά, όπως απομόνωση ή επιθετικότητα. Ο διάλογος, η ενίσχυση της αυτοεκτίμησης, η τόνωση της αυτοπεποίθησης και η ενασχόληση με δημιουργικές δραστηριότητες (αθλητισμός, τέχνες) αποτελούν σημαντικά μέσα για να αποτρέψουμε τα παιδιά από τη βία.

Το σχολείο είναι ο δεύτερος κρίκος στην αλυσίδα προστασίας, παιδαγωγικός και όχι τιμωρητικός. Ωστόσο οι εκπαιδευτικοί χρειάζονται υποστήριξη και επιμόρφωση για να διαχειρίζονται τα περιστατικά βίας και εκφοβισμού και να τα αντιλαμβάνονται εγκαίρως.

Σ’ αυτό το καμπανάκι κινδύνου, η κυβέρνηση λαμβάνει δραστικά μέτρα.

Μετά το νόμο για το bullying, προχωρά στην επέκταση του Panic Button μέσω του Προγράμματος Safe Youth, εφαρμογής που δίνει τη δυνατότητα στους ανηλίκους να ζητούν άμεση βοήθεια όταν νιώθουν απειλή. Εξετάζει και την αυστηροποίηση ποινών για γονείς, που παραμελούν τα παιδιά τους, αλλά και την αναθεώρηση του πλαισίου για την ανήλικη παραβατικότητα. Παράλληλα, ένας νέος αριθμός για bullying θα προστεθεί στην παροχή άμεσης βοήθειας.

Ωστόσο, η «μάχη» δεν τελειώνει εδώ! Η βία είναι πολυσύνθετο πρόβλημα, που απαιτεί συνεργασία γονέων, εκπαιδευτικών και κοινωνίας.

Είναι απαραίτητο να ενισχύσουμε τη συναισθηματική εκπαίδευση των παιδιών. Η καλλιέργεια της νοημοσύνης είναι το πρώτο βήμα για την πρόληψη της βίας. Στα σχολεία χρειάζεται ασφαλείς χώροι διαλόγου, όπου τα παιδιά θα αισθάνονται ελεύθερα να μιλήσουν για ανησυχίες τους, χωρίς φόβο.

Επίσης, να ενισχύσουμε δράσεις ενσυναίσθησης. Οταν τα παιδιά μαθαίνουν να καταλαβαίνουν και να συμπονούν τους άλλους, η βία χάνει τη δύναμή της.

Η ενδοσχολική βία δεν αφορά μόνο στα θύματα και τους δράστες. Επηρεάζει τη δομή της κοινωνίας. Αν θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν υπεύθυνοι ενήλικες πρέπει να κατανοήσουμε τα αδιέξοδά τους, δίνοντάς τους εναλλακτικούς τρόπους να εκφραστούν.

Αυτό είναι το πρώτο και πιο καθοριστικό βήμα για έναν κόσμο χωρίς βία.