Θ. Λουλούδης και Δ. Πλέσσας βλέπουν τον ορίζοντα: «Το λιμάνι είναι ο πνεύμονάς μας»
«Το Επιμελητήριο πρέπει να μπει μπροστά, συντονίζοντας και ενώνοντας τις δυνάμεις της περιοχής» – «Και τοίχος να υπάρχει μπροστά μας, θα τον σπάσουμε»
Μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα για την αξιοποίηση του λιμανιού της Πάτρας είχαν στον Peloponnisos FM 1041, ο εκδότης της εφημερίδας «Πελοπόννησος» και υποψήφιος πρόεδρος του Επιμελητηρίου Αχαΐας Θεόδωρος Λουλούδης με τον διευθυντή Στρατηγικής και Ανάπτυξης της εταιρείας Αφοί Πλέσσα ΑΕ, Διονύση Πλέσσα.
Η συζήτηση ήταν στο πλαίσιο του κύκλου «Small Talks» (4ο στη σειρά) και ο Διονύσης Πλέσσας δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Το λιμάνι της Πάτρας είναι ο πνεύμονας της περιοχής, ίσως και όλης της Ελλάδας, καθώς είναι η πύλη της χώρας από και προς τη Δύση, αλλά και προς την Ανατολή. Εμείς ως εταιρεία και κλείνοντας φέτος τα 102 χρόνια της δραστηριότητας μας, έχουμε μάθει και από τους προγόνους μας ότι το λιμάνι έχει μετασχηματιστεί πολλές φορές σε όλες τις φάσεις της αλλαγής της ιστορίας. Θα υπογραμμίσω την περίοδο της σταφίδας και των εξαγωγών, όταν το τρένο έφτανε στο λιμάνι της Πάτρας, ακριβώς δίπλα από το καράβι και τις τελωνειακές εγκαταστάσεις. Υπάρχει, λοιπόν, ένα δεδικασμένο μιας κατάστασης, το οποίο θα πρέπει να επεξεργαστούμε και να βρούμε γιατί σήμερα το τρένο δυσκολεύεται να φτάσει στο λιμάνι παρά την τεχνολογία και την πρόοδο της εποχής μας. Οταν άνοιξαν τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενωσης είδαμε το λιμάνι της Πάτρας να έχει μια δραστηριότητα εμπορική, όταν υπήρχαν μεγάλα εργοστάσια και βιοτεχνίες. Ακόμη και η παλιά θεσμική οργάνωση του λιμανιού, το Λιμενικό Ταμείο Πατρών, είχε στη διάθεσή της εκπροσώπους παραγωγικών τάξεων, προσωπικό, χειριστές, ανυψωτικά μηχανήματα. Ηταν ένα λιμάνι ζωντανό. Το λιμάνι άντεξε σε αυτήν την αλλαγή, όταν έκλεισαν οι βιομηχανίες και διαμορφώθηκε ένα περιβάλλον με μια άλλη μορφή. Μπήκαν άλλα πλοία, όχι εμπορικά, δημιουργήθηκε κι ένα δεύτερο λιμάνι, ήρθαν πλοία νέας τεχνολογίας, αυτήν τη στιγμή έρχονται μέχρι και ηλεκτρικά, υβριδικά. Η Κόρινθος δεν άντεξε. Το λιμάνι της έκλεισε. Ηταν απειλή για την Πάτρα. Η Πάτρα κέρδισε αυτήν την κίνηση. Μια άλλη απειλή για την Πάτρα ήταν και το λιμάνι του Λαυρίου, το οποίο συνδέεται με την Τουρκία, με την Κωνσταντινούπολη. Εμείς καταφέραμε και φέραμε στην Πάτρα την εμπορευματική κίνηση που έφευγε από το λιμάνι του Λαυρίου προς την Ανατολή. Μπορεί να είναι δίπλα μας η Ιταλία, αλλά με τις υποδομές που έχει, συνδέεται και με άλλα λιμάνια, τη Μάλτα, την Ισπανία. Το λιμάνι της Πάτρας, λοιπόν, ακόμη και αυτήν την περίοδο, δείχνει τη δυναμική του. Για να γίνουν πράγματα δεν πρέπει να φοβόμαστε, πρέπει να τολμάμε και να είμαστε απέναντι στον αρνητισμό. Στην αρχή το καινούργιο πάντα το πολεμάμε. Οταν υπάρχει μια συλλογική προσπάθεια από ανθρώπους που αγαπάνε αυτό που κάνουν, μπορούμε να πετύχουμε. Και τοίχος να υπάρχει μπροστά μας, θα τον σπάσουμε».
Από την πλευρά του, ο Θεόδωρος Λουλούδης ανέφερε τα εξής: «Η γεωγραφική θέση της Πάτρας την έχει φέρει να έχει άρρηκτη σχέση με τη θάλασσα. Από τα αρχαία χρόνια αναπτύχθηκε με βάση τη θάλασσα. Είχε την ακμή της κατά τη Ρωμαϊκή εποχή και από την απελευθέρωση από τους Τούρκους και μετά, όταν ξεκινάει η νεότερη και η σύγχρονη περίοδος της ιστορίας της Ελλάδας, η Πάτρα αναπτυσσόταν με επίκεντρο τη θάλασσα. Ολα αυτά και με την έννοια ότι οι δουλειές έρχονταν από τη Δύση, αλλά και ο πολιτισμός. Η σταφίδα, η μεταποίηση, η βιομηχανία, οι εισαγωγές και οι εξαγωγές έφερναν ανάπτυξη. Οσοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Πάτρα αντιλαμβάνονται τη θάλασσα, όχι μόνο σαν μέσο οικονομίας, αλλά και κάτι ταυτόσημο με την πόλη. Βλέπουν τον ορίζοντα, τα Ιόνια νησιά, τη Ρούμελη, τη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου. Το λιμάνι της Πάτρας είναι στην πραγματικότητα η οργάνωση του θαλασσίου χώρου της Πάτρας, ο πνεύμονάς της. Η δική μου εντύπωση είναι ότι τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μια κάτω καμπύλη στη σχέση της πόλης με τη θάλασσα. Είμαι βέβαιος ότι λόγω θέσης και φύσης η καμπύλη αυτή θα ξανανέβει. Ενδεχομένως όμως για να ξαναπάρουμε πράγματα θα πρέπει να φερθούμε και στη θάλασσα με σεβασμό. Η οικονομία της περιοχής μας είναι σε κακή κατάσταση. Ψάχνουμε για λύσεις, αλλά η λύση είναι μπροστά στα μάτια μας. Είναι το λιμάνι. Η Ανατολική Αφρική αναδύεται σιγά-σιγά. Το λιμάνι μας μπορεί να διεκδικήσει εμπορευματική κίνηση από και προς αυτές τις χώρες. Γιατί ως κοινωνία να μην εστιάσουμε επάνω στο λιμάνι μας και να πούμε ότι δεν έχει ευθύνη μόνον η κυβέρνηση, αλλά κι εμείς και να προχωρήσουμε με δικές μας δυνάμεις; Μήπως έχει έρθει η ώρα να παρέμβουμε στο λιμάνι μας για να μας δώσει άμεσο πλούτο; Το Επιμελητήριο πρέπει να μπει μπροστά στον συντονισμό. Ο ρόλος του είναι συντονιστικός και ενωτικός. Αν είμαστε ενωμένοι, το μέλλον του λιμανιού μας να είναι πιο κοντά στην κοινωνία».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
