Το μαρτύριο των μαρτύρων σε μια δίκη

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ που αναγνωρίζουν το σύνταγμα και οι νόμοι δεν αμφισβητούνται σε μια οργανωμένη πολιτεία που θέλει να λέγεται και να είναι δημοκρατική. Η καταχρηστική άσκηση των δικαιωμάτων, όμως, που τείνει στην πράξη να αναιρεί την ελευθερία των άλλων και να ναρκοθετεί τους θεσμούς ή να δηλητηριάζει προσωπικότητες, υπόκειται στη δημόσια κρίση αλλά και στην ηθική καταδίκη, αν χρειάζεται.

ΑΥΤΟ ΑΦΟΡΑ το φαινόμενο της υποβολής μηνύσεων κατά μαρτύρων που καταθέτουν κατά τρόπο ανεπιθύμητο στην πολύκροτη υπόθεση παιδοκτονίας που συγκλόνισε την τοπική κοινωνία και το πανελλήνιο.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ στην ουσία για πολεμική αντίδραση με έννομο περίβλημα, μια εύσχημη κατατρομοκράτηση μαρτύρων. Στην πράξη υπονομεύει τη δικαιοσύνη, επ’ ονόματί της, υποτίθεται. Αν ο νόμος δεν είχε προβλέψει να κρατά κλειστά τα παράθυρά του, τουλάχιστον το δημόσιο αίσθημα ας εγείρει το δικό του ηθικό φραγγέλιο.

ΓΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΟ μάρτυρος έγραψε κάποτε ο Δημήτρη Ψαθάς. Αλλά για κωμωδία, όχι για τραγωδία, που θα πρέπει να μείνει αμόλυντη από ιλαρότητες και ακροβατισμούς που δεν περιποιούν τιμή στην έννομη τάξη.

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ «ΖΗΤΑ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ»

ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ το ανάγνωσμα: Ο δήμαρχος Πατρέων ζήτησε για μια φορά ακόμα προσλήψεις προς ενίσχυση των υπηρεσιών του Δήμου από την κυβέρνηση, γνωστού όντος ότι τα διαβήματα αυτά δεν έχουν καμία πρακτική αξία, ούτε καν εντυπώσεις προκαλούν. Στόχος είναι ασφαλώς η ενίσχυση του φιλεργατικού άλλοθι της δημοτική αρχής, η οποία στριμώχθηκε ξανά στο ζήτημα των συμβασιούχων, που πλέον δεν τους υποστηρίζει νομικά, ηθικά, αγωνιστικά όπως έκανε στο παρελθόν. Σε τι βοηθούν οι φαρισαϊσμοί; Δεν είναι αφελής ο κόσμος.