Αρθρο: Το μεγάλο στοίχημα «Αυτοκινητοδρόμιο Πατρών»
Η νέα πίστα θα προσφέρει έναν απόλυτα ασφαλή και πιστοποιημένο χώρο αναψυχής και αδρεναλίνης, ελαχιστοποιώντας τα θύματα στους δρόμους
Τον Μάιο του 2021, η διοργανώτρια αρχή του WRC, επικύρωσε μετά από μια δεκαετία σχεδόν την επιστροφή του ιστορικού Ράλι Ακρόπολις στο παγκόσμιο καλεντάρι του Πρωταθλήματος (σ.σ. στο διάστημα 2014-2018 ήταν στο ERC, το ευρωπαϊκό καλεντάρι και το 2019-2020 δεν πραγματοποιήθηκε). Για την Ελλάδα της εποχής του κορωνοϊού ήταν σίγουρα μια θετική πρωτοβουλία, η οποία πρόβαλε στην
παγκόσμια σκηνή τη χώρα, προσέφερε εκατομμύρια εσόδων, από τα τηλεοπτικά και τους θεατές, και θα ήταν απόλυτα αποδεκτή από τους Έλληνες, αν η κυβέρνηση είχε επενδύσει και σε άλλους φλέγοντες τομείς με την ίδια σοβαρότητα που κυνήγησε το Ράλι Ακρόπολις.
Η διοργάνωση ήταν επιτυχής και θα ξαναπραγματοποιηθεί το 2022. Στο πλαίσιο αυτό ο υφυπουργός Αθλητισμού κ. Αυγενάκης επανέφερε στο προσκήνιο το Αυτοκινητοδρόμιο (Σιρκουί/Πίστα) της Πάτρας, το οποίο μας απασχολεί από το 1995 περίπου.
Το Σιρκουί είναι να κατασκευαστεί στην περιοχή της Χαλανδρίτσας, στη θέση Ρέντες, 23 χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της Πάτρας, 21 από το Νοσοκομείο της και 1,5 χιλιόμετρο μακριά από την κωμόπολη.
Αν και το έργο εντάχθηκε στον Αναπτυξιακό Νόμο του 2013 και δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ, η
μνημονιακή Ελλάδα πάγωσε το έργο για χάρη άλλων φλεγόντων ζητημάτων της εποχής (π.χ. η ανάσταση του Ε.Σ.Υ.).
Πέρασαν όμως τα μνημόνια, η χώρα μπήκε ξανά σε τροχιά ανάπτυξης και παρά το ότι περνάμε όλος ο κόσμος δύσκολα με τον κορωνοϊό, το Ταμείο Ανάκαμψης θα μπορούσε να καλύψει το μεγάλο αυτό έργο.
Σε αυτήν την κατεύθυνση οδηγεί και η παράταση του επενδυτικού σχεδίου κατά 22 μήνες. Αυτοί οι 22 μήνες θα τρέχουν από το 2022, άρα, θεωρητικά, αν θέλουμε να τρέξουμε το έργο, αυτό μπορεί να γίνει
χωρίς επιπλέον επιβάρυνση, με τους πόρους του Αναπτυξιακού Νόμου, μέχρι το 2024.
Τα χαρακτηριστικά της Πίστας
4,8 χιλιόμετρα μήκος, δεξιόστροφη/clockwise φορά, 14 στροφές, θέσεις στάθμευσης, μικρότερη πίστα καρτ και με όλες τις σύγχρονες εγκαταστάσεις και προδιαγραφές ασφαλείας της FIA.
Η «Αυτοκινητοδρόμιο Α.Ε.» δεν έχει αυτοσκοπό ένα ακριβό συμβόλαιο αγώνα Φόρμουλα 1. Η πίστα θα κατασκευαστεί με κύριο στόχο τις δοκιμές και προπονήσεις ομάδων και να αποτελέσει βάση (μεγάλων) εταιριών μηχανοκίνησης (κάτι σαν την Ferrari και το Φιοράνο).
Αυτά θα αποτελέσουν και την κύρια πηγή εσόδων της εταιρίας. Αυτό σημαίνει πως, σε πρώτη φάση, η πίστα θα πρέπει να αποκτήσει τον βαθμό 1-Τ, τόσο από την FIA, όσο και την FIM/DORNA, για το MOTOGP.
Αυτός ο βαθμός επιτρέπει την εύκολη και λιγότερο κοστοβόρα αναβάθμιση της πίστας, αν υπάρξει η επιθυμία διεξαγωγής αγώνα F1 ή MotoGP, όπως μας έδειξε η εμπειρία της επιστροφής της F1 στη θρυλική Imola.
Το μήκος της πίστας είναι επαρκές για να εξασφαλιστεί η συντήρησή του και επιτρέποντας περίπου 64 γύρους (F1) οι θεατές θα βλέπουν πολλές φορές τους αγαπημένους τους οδηγούς και αναβάτες εν δράσει.
Τα πλεονεκτήματα της κατασκευής
Προφανώς μία νέα πίστα φέρνει μια σειρά πλεονεκτημάτων. Πρώτα από όλα, γεννιέται ένα νέο τοπόσημο στην ευρύτερη περιοχή, άξιο επίσκεψης. Δεύτερον, αλλά κυριότερο από όλα, αποτελεί τόπο ασφαλούς οδήγησης.
Πολλοί νέοι χάνουν καθημερινά τη ζωή τους στους δρόμους τρέχοντας με υψηλές ταχύτητες. Και όχι
μόνο αυτό, αλλά χάνονται και αθώοι, συνοδηγοί ή άλλοι πεζοί και οδηγοί που έτυχε απλά να βρεθούν στο δρόμο τους.
Αν και υπάρχει η Καρτμάνια για να πάνε να τρέξουν, η πίστα είναι μικρή, απομακρυσμένη και δύσβατη, πάνω στο βουνό, ένα περίπου τέταρτο μακριά από τα Βραχνέικα. Καταλαβαίνει κανείς ότι δύσκολα θα πάει κάποιος εκεί πάνω.
Η νέα πίστα θα προσφέρει έναν απόλυτα ασφαλή και πιστοποιημένο χώρο αναψυχής και αδρεναλίνης, ελαχιστοποιώντας τα θύματα στους δρόμους. Επίσης, η πίστα δύναται να συνοδευτεί με απαραίτητες επενδύσεις όπως Κέντρα Κυκλοφοριακής Αγωγής για την ανάπτυξη ορθής οδ(ηγ)ικής παιδείας και
ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας.
Επιπλέον θετικό είναι η ανάπτυξη του τοπικού μηχανοκίνητου αθλητισμού σε βάση ευρωπαϊκή και παγκόσμια. Εδώ επανέρχεται η επιδίωξη της εταιρείας, να γίνει η πίστα βάση ομάδων F1 και MotoGP, οι οποίες θα εξελίσσουν ταλαντούχους Έλληνες οδηγούς τόσο στην πίστα, όσο και σε
προσομοιωτές.
Τελευταίο μένει το προφανές. Αγώνας Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Είναι πολύ πιο στέρεα η βάση διεκδίκησης αγώνα όταν υπάρχουν οι υποδομές, όπως φάνηκε στην περίπτωση του «Ακρόπολις». Και ειδικά τώρα με τον κορωνοϊό, η εξέλιξή του μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση ενός αγώνα και να
γεννήσει έναν αγώνα σε μια άλλη χώρα, ας πούμε στην Ελλάδα.
Έτσι από το παράθυρο μπήκαν οι αγώνες της Πορτογαλίας και της Τουρκίας στο πρωτάθλημα
του 2020, απούσες από το αρχικό καλεντάρι.
Τα μειονεκτήματα της παρούσας κατάστασης
Θα παραμερίσω τα ζητήματα της πολιτικής βούλησης και της οικονομικής δυνατότητας, γιατί μας καθυστερούν από το 1995. Υπάρχουν ακόμα πιο φλέγοντα ζητήματα. Η Χαλανδρίτσα, πόσο μάλλον το Σιρκουί, στερείται αξιόπιστης και ασφαλούς πρόσβασης, τόσο οδικώς, όσο και σιδηροδρομικώς.
Η πιο άμεση σύνδεση με την Περιμετρική των Πατρών γίνεται στον (ανολοκλήρωτο) κόμβο
Οβρυάς και από εκεί, με την «111», Πατρών-Τριπόλεως, δρόμο μιάμισης συνολικά λωρίδας ανά κατεύθυνση, φτάνεις στη Χαλανδρίτσα.
Επίσης, κλάδος της γραμμής του ΟΣΕ προς τη Χαλανδρίτσα δεν υφίσταται για να υπάρχει άμεση σύνδεση και με Τρένο, Προαστιακό και μη. Αυτές τις προδιαγραφές καλύπτουν πίστες όπως το
Ουγγαρόρινγκ, η Βαρκελώνη, ακόμα και το απόμακρο Σπίλμπεργκ αλλά δεν τις καλύπτει το Paul Ricard στη Μασσαλία ή της Γεονγκάμ στη Νότια Κορέα.
Το 2018 που επέστρεψε το Paul Ricard στο πρωτάθλημα είχε προκληθεί δίωρο μποτιλιάρισμα
λόγω του μοναδικού και στενού επαρχιακού δρόμου προς το σιρκουί.
Η δε Γεονγκάμ, στερούμενη επαρκούς πρόσβασης εκτός των άλλων, άντεξε μόλις τρία χρόνια στο
παγκόσμιο καλεντάρι και πλέον κείται ξεχασμένη από όλους. Το Αεροδρόμιο του Αράξου επίσης πρέπει να συνδεθεί με το οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο για την εύκολη πρόσβαση θεατών και ομάδων και εμπορευμάτων/εξοπλισμών.
Το ίδιο ισχύει και για τη ΒΙ.ΠΕ. στην ευρύτερη εκεί περιοχή, η σύνδεση της οποίας με τρένο
και αυτοκινητόδρομο αποτελεί πάγια επιδίωξη. Η κατασκευή της πίστας θα δώσει το έρεισμα για να επιλέξουν ομάδες μηχανοκίνητου αθλητισμού την Πάτρα και κάποιο χώρο της Βιομηχανικής για να βασίσουν το εργοστάσιό τους.
Αν και γίνεται η αρχή με τον Αυτοκινητόδρομο Πατρών-Πύργου, θα πρέπει να υπάρξει μία κάθετη Εθνική Οδός στα πρότυπα τουλάχιστον του Νέου Δρόμου Πατρών (2 λωρίδες ανά
κατεύθυνση και κεντρική νησίδα).
Η γεωγραφία της περιοχής, σχεδόν επίπεδη, ευνοεί την κατασκευή και δεν θα χρειαστούν εκτεταμένα έργα. Επιπλέον, θα πρέπει να λειτουργεί σχεδόν καθημερινά η πίστα για να αποσβέσει τα λεφτά της. Αυτό σημαίνει ότι σπάνια θα χρησιμοποιούνται και τα 4,8 χιλιόμετρα της κύριας πίστας.
Ο λόγος είναι απλός. Τα 4,8 χιλιόμετρα της κύριας πίστας θα χρησιμοποιούνται για τους μεγάλους διεθνείς αγώνες. Το παρόν σχέδιο δεν προβλέπει δευτερεύουσες πίστες, άρα μικρότερα πρωταθλήματα και αγώνες, τοπικά και διεθνή, θα είναι σχεδόν αδύνατον να πραγματοποιηθούν.
Οπότε είναι αναγκαίο να υπάρξουν και μικρότερες χαράξεις/διαμορφώσεις της πίστας.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Στις 28 Μαρτίου 2022 το «Enterprise Greece» παρουσίασε το πρότζεκτ της Χαλανδρίτσας σε φόρουμ στα Η.Α.Ε. στην προσπάθεια εύρεσης επενδυτή. To masterplan κατασκευής της είναι άρτιο, οι δυνατότητες αξιοποίησής της άπειρες και η πολιτική βούληση φαίνεται να υπάρχει.
Για να είναι όμως επιτυχημένη η επένδυση θα πρέπει να μπορεί ο φίλαθλος και όχι μόνο κόσμος να την επισκεφθεί γρήγορα και άνετα. Και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του να γίνει η πίστα Ουγγαρόρινγκ και του να γίνει Γεονγκάμ.
Σωτήρης Αναγνώπουλος
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News