Τέλος στην καθήμενη «καφεαπαγόρευση»!

Δευτέρα του Πάσχα, 3 Μαΐου 2021. Αφού …αισίως εορτάσαμε την ετεροχρονισμένη Ανάσταση, του Αγ. Γεωργίου …ξεχυθήκαμε από «πρωΐας» στους, ανά την επικράτεια καφενέδες, όπως έγραφε παλιά σε αθηναϊκή εφημερίδα ο αείμνηστος Χ. Μπουσμπουρέλης. Μετά από …στερητικό σύνδρομο 6 μηνών!

Και στις καφετέριες φυσικά, νέοι, …γέροι και παιδιά οικογενειακά. Αλλά και παρέες παντός …είδους.

Ηταν στις 3 Νοεμβρίου 2020, στα γενέθλιά μου που ήπια καφέ καθήμενος (προσοχή: με ήτα κύριε …διοθρωτά) για τελευταία φορά, γιατί όλο αυτό το εξάμηνο …μας είχε φάει η ορθοστασία. Γνωστός μου, που έχει …καβατζάρει τα 65, παραπονιόταν για «ορθοστατικές υποτάσεις» όρθιος με τον καφέ ανά χείρας σε πλατείες και άλλους ανοιχτούς χώρους. Εγώ πάλι, μερικές φορές έβρισκα …καταφύγιο -σαν ικέτης στην Αρχαία Ελλάδα- στο προαύλιο του Ναού των Ταξιαρχών στο Αίγιο (κοντά σχετικώς στο σπίτι μου) για να καθήσω χωρίς άλλους δίπλα μου σ’ ένα παγκάκι!

Σήμερα, κάθησα στο …γνωστό «καφέ μου» στην Μητροπόλεως. Δίπλα μου στο άλλο τραπεζάκι ένας συχνά-πυκνά έβηχε, κι αναρωτιόμουν, καθώς δειλά-δειλά κατέβαζα την μάσκα μου για να πιώ μια γουλιά καφέ, εάν ήταν τσιγαρόβηχας ή «κοβιντόβηχας»! Ανέβασα, λοιπόν, γρήγορα την μάσκα μου από το πηγούνι και η κανέλα από τον καπουτσίνο μου, που μου …γλύκαινε τα χείλη, κόλλησε στην μάσκα! Αυτό πώς να το προβλέψουν οι …λοιμωξιολόγοι; Τελικά, την έβγαλα και …ησύχασα.

Ησύχασα όμως; Οχι και τόσο, γιατί μετά από λίγο, καθώς ο βήχας από το διπλανό τραπέζι συνεχιζόταν, ζήτησα από την ευγενική σερβιτόρα να μου «γυρίσει» το μισό καφεδάκι σ’ ένα πλαστικό, και σιγά-σιγά αναχώρησα.

Ετσι, πήγαινα πάλι δρόμο-δρόμο με τον καφέ στα χέρια, όπως και πριν δηλαδή που ίσχυε η «καφεαπαγόρευση» η καθήμενη!

Φθάνοντας σ’ ένα ζαχαροπλαστείο για να πάρω σ’ έναν φίλο μου, που γιόρταζαν οι Γιώργηδες, πατέρας του και γιος του, μερικά γλυκά, μπήκα με τον καφέ στα χέρια μέσα! Η συμπαθής υπάλληλος μετά το «Χριστός Ανέστη» και τα χρόνια πολλά, μου είπε: «Κύριε Γιάννη, άνοιξαν οι καφετέριες!»…

Εχεις δίκιο, απάντησα, από …κεκτημένη ταχύτητα έγινε αυτό… Μη θέλοντας να εξηγήσω όσα είχαν προηγηθεί.

Καλή λευτεριά, λοιπόν, ως προς την «εστίαση», ας …σπεύσουμε «σιγά-σιγά» όλοι να πιούμε και να φάμε καθιστοί…!

 ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ