Xαράλαμπος Πιτσώλης: «Ονειρο η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες»
Παρότι ο 31χρονος αθλητής συμμετείχε το 2018 για πρώτη φορά σε Μαραθώνιο, κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να βρεθεί στο υψηλότερο επίπεδο και να κατακτά τίτλους
Το στιγμιότυπο που καταγράφει στον Χαράλαμπο Πιτσώλη να περιμένει τον δεύτερο Παναγιώτη Καραΐσκο για να τον αγκαλιάσει, έγινε viral και έστειλε ένα δυνατό μήνυμα παντού. Ο πρώτος του Μαραθωνίου της Αθήνας περίμενε τον δεύτερο, όπως είχε γίνει και πέρυσι αντίστροφα.
Παρότι ο 31χρονος αθλητής συμμετείχε το 2018 για πρώτη φορά σε Μαραθώνιο, κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να βρεθεί στο υψηλότερο επίπεδο και να κατακτά τίτλους.
Μετά από δύο νίκες στον Μαραθώνιο της Αθήνας, αυτό που κρατάει ζωντανό το κίνητρό του είναι να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, κάτι πολύ δύσκολο, αφού ο χρόνος του πρέπει να κατέβει πολλά δευτερόλεπτα ακόμα. Γι’ αυτό και το πάει σιγά – σιγά.
Εχει στενούς δεσμούς με την Πάτρα. Η μητέρα του κατάγεται από την πόλη και ο ίδιος σπούδασε στην πόλη. Στα πέντε χρόνια που έμεινε, έκανε προπόνηση με τον Γιάννη Δαγκόγλου και εξελίχθηκε ως αθλητής.
Πρόσφατα, συμμετείχε στον πρόσφατο Νυχτερινό Ημιμαραθώνιο «Φ. Τσιμιγκάτος» και κατέκτησε τη 2η θέση, ενώ είχε πάρει την πρώτη θέση στον περυσινό ημιμαραθώνιο Αιγιάλειας. Ισως τον δούμε τον Απρίλιο στον Διεθνή Ημιμαραθώνιο Πάτρας.
Ο Χαράλαμπος Πιτσώλης είναι πλέον ένα πασίγνωστος δρομέας, αλλά μην νομίζετε ότι οι χορηγοί τσακώνονται για το ποιος θα συνεργαστεί μαζί του. Ακόμα είμαστε πολύ πίσω σ’ αυτό το κομμάτι και το οικονομικό είναι ένα θέμα.
Μένει μόνιμα στο Λαγονήσι μαζί με τη σύζυγό του και το παιδάκι τους, είναι λογιστής και πηγαινοέρχεται καθημερινά στην Αθήνα και κάπου στο ενδιάμεσο βρίσκει χρόνο και για προπόνηση.
– Τώρα που έχουν περάσει κάποιες ημέρες από τον Μαραθώνιο, έχετε συνειδητοποιήσει τι κατάφερατε;
Είμαι λίγο πιο ήρεμος τώρα. Εχω συνειδητοποιήσει τι έχω κάνει. Για μένα δεν είναι κάτι καινούργιο. Το έχω καταφέρει άλλη μια χρονιά, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος με τον χρόνο που έκανα. Το κυνηγούσα, αλλά δεν το περίμενα ότι θα γίνει στον Μαραθώνιο της Αθήνας.
– Είχατε στο μυαλό σας τον χρόνο την ώρα που τρέχατε;
Οχι, δεν τον είχα. Ο Μαραθώνιος της Αθήνας είναι από τις πιο δύσκολες στον κόσμο και δεν μπορείς να υπολογίσεις εύκολα τους χρόνου. Στην ανηφόρα θα πρέπει αναγκαστικά να πας πιο αργά από τον ρυθμό που μπορεί να έχεις στο μυαλό σου. Πιο πολύ έπαιξα με την αίσθηση παρά με τον χρόνο.
– Πώς διαχειρίζεστε πνευματικά τον αγώνα;
Το πνευματικό κομμάτι παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, όχι μόνο κατά τη διάρκεια του αγώνα, αλλά και στην προετοιμασία. Αν βγαίνουν καλές οι προπονήσεις, η ψυχολογία είναι στα ύψη. Σε μένα πήγαν πολύ καλά όλα αυτά, οπότε είχα τεράστια προσμονή για τον αγώνα και είχα χτίσει την ψυχολογία μου. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, προσπαθώ να μην πέφτω ψυχολογικά, να μην σκέφτομαι αρνητικά.
– Περνούν άσχετες σκέψεις από το μυαλό σας την ώρα του αγώνα;
Σίγουρα, πολλές. Μπορεί να σκέφτομαι τις προπονήσεις που έκανα το προηγούμενο διάστημα, τη στρατηγική που θα ακολουθήσω. Δίνω ένα μπουστάρισμα στον εαυτό μου. Του λέω “πάμε δυνατά”. Παίζω με τον κόσμο στη διαδρομή, χαιρετάω, τους μιλάω.
– Κατά τη διάρκεια του αγώνα, σκέφτεστε τη στιγμή του τερματισμού να σας περιμένει η γυναίκα σας και ο γιος σας;
Το’ χα φανταστεί, αλλά δεν το περίμενα. Στον τερματισμό είναι λίγο περιορισμένα τα πράγματα. Μπαίνουν μόνο όσοι έχουν διαπιστεύσεις. Τώρα την είδα εκεί στον τερματισμό με τον μικρό και έπαθα πλάκα. Τις άλλες φορές τερμάτιζα και τους έβλεπα μετά από λίγο.
– Τι σας είπε όταν τερμάτισατε;
Μου είπε “μπράβο αγάπη μου, τα καταφέραμε”. Γιατί και η σύζυγός μου έχει βάλει το λιθαράκι της σ’ αυτό.
– Είχατε προσχεδιάσει την κίνηση να περιμένετε και να αγκαλιάσετε τον δεύτερο Παναγιώτη Καραΐσκο;
Το κάνουμε σχεδόν κάθε χρόνο με όλους τους αθλητές. Με τον Καραΐσκο το κάνουμε από το 2019. Στο πανελλήνιο του Μαραθωνίου είχε βγει δεύτερος, εγώ τρίτος και αγκαλιαστήκαμε στο τέλος. Πέρυσι, που νίκησε, με περίμενε αυτός και φέτος έγινε το αντίστροφο. Γνωριζόμαστε τόσα χρόνια, έχουμε κάνει προπονήσεις μαζί, τις ίδιες θυσίες κάνουμε.
– Αρα πρόκειται για συναγωνισμό και όχι για ανταγωνισμό…
Ακριβώς. Με όλα τα παιδιά έτσι είμαστε. Δεν υπάρχει σε εμάς αυτή η τοξικότητα που υπάρχει στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ.
– Και ήταν πολύ ωραίο γιατί στείλατε ένα μήνυμα προς όλους με αυτή την εικόνα…
Εννοείται. Δεν υπάρχουν έχθρες, όλοι χαιρόμαστε με την προσπάθεια του άλλου.
– Αναφέρθηκατε στις θυσίες. Ποιες είναι οι δικές σας;
Η διατροφή είναι μια θυσία για μένα. Το βρώμικο φαγητό που αναγκαστικά το αποφεύγω κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας. Σκέψου ότι στην παρέα μου είμαι γνωστός ως σαπιλοφάγος! Τρώω πολύ και τα πάντα, αλλά τα κόβω όλα όταν κάνω προετοιμασία. Μετά τις διακοπές του καλοκαιριού μέχρι τον Νοέμβριο, δεν τρώω απέξω.
– Μπορείτε να περιγράψετε μια τυπική ημέρα με δουλειά και προπονήσεις…
Ξυπνάω κατά τις 7 παρά για να κάνω πρωινή προπόνηση στο Λαγονήσι όπου μένω. Η γυναίκα μου φεύγει για τη δουλειά της. Ξυπνάω τον μικρό για να τον πάω στον παιδικό σταθμό. Μετά πηγαίνω στη δουλειά μου στην Αθήνα. Την καλοκαιρινή περίοδο πάω για προπόνηση μετά τη δουλειά, αλλά τον χειμώνα γυρίζω σπίτι και πάω μετά για την απογευματινή προπόνηση. Από τις 7 ημέρες την εβδομάδα, τις 4-5 κάνω διπλές προπονήσεις.
– Για πόσα χιλιόμετρα μιλάμε την ημέρα;
Κατά μέσο όρο 20 με 25 χιλιόμετρα κάθε ημέρα.
– Είναι όσο ζόρικο ακούγεται;
Είναι ναι. Οταν είχα αρχίσει τον Μαραθώνιο φαινόταν και σε μένα πολύ ζόρικο. Μετά το συνήθισα. Φαντάσου ότι την τελευταία εβδομάδα που χαλάρωναν τα χιλιόμετρα, μου κακοφαινόταν που έκανα λιγότερα χιλιόμετρα.
– Τι πρέπει να έχεις ένας αθλητής του Μαραθωνίου για να φτάσει στο κορυφαίο επίπεδο;
Για αρχή την ψυχολογία του. Παίζει μεγάλο ρόλο, γιατί αν πας με κακή διάθεση χάνεις το παιχνίδι από την αρχή.
– Μόνο η πρώτη θέση είναι επιτυχία στον Μαραθώνιο;
Επιτυχία είναι να τερματίζεις, όλα τα άλλα έρχονται. Εγώ δεν έχω εγκαταλείψει ποτέ σε αγώνα. Ακόμα και στην κακή μου ημέρα, που νιώθω ότι δεν τραβάει, καταφέρνω να τερματίζω. Λες ότι τα κατάφερα.
– Ο Μαραθώνιος είναι μια διαρκής μάχη για να ξεπεράσει κάποιος τον εαυτό του;
Σίγουρα είναι. Πρόκειται για αγώνισμα υπομονής. Βάζεις στοίχημα με τον εαυτό σου και προσπαθείς να τον ξεπεράσεις.
– Εχετε τερματίσετε δύο φορές πρώτος στον Μαραθώνιο της Αθήνας. Ποιο είναι το κίνητρο από εδώ και πέρα για να συνεχίσετε; Ποιο είναι το όνειρό σας;
Ονειρο κάθε αθλητή είναι η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δυστυχώς, όμως είναι πολύ δύσκολο να πιάσεις τα όρια, οπότε βάζω μικρούς στόχους. Πιο πριν είχα βάλει στόχο να κερδίσω τον Μαραθώνιο και τον κέρδισα δύο φορές. Μετά έβαλα στόχο να κατεβάσω τον χρόνο μου και τον πέτυχα. Τώρα βάζω στόχο να κατεβάσω κι άλλο τον χρόνο μου. Σπάω σε μικρότερα τμήματα τον στόχο και το πάω σιγά – σιγά. Ποτέ δεν ξέρεις…
– Πώς άναψε η φλόγα και πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με τον Μαραθώνιο;
Για πρώτη φορά συμμετείχα το 2018. Ο πρώτος αγώνας που είχα δει από κοντά ήταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στους δρόμους της Αθήνας. Τότε έκανα κολύμπι. Το 2017 ήμουν εθελοντής στον Μαραθώνιο και μας είχαν πάει στην εκκίνηση. Εκεί εντυπωσιάστηκα με όλο αυτό που γινόταν. Τότε είπα πως θα ξεκινήσω και εγώ.
– Απ’ όσο γνωρίζω έχετε μια στενή σχέση με την Πάτρα…
Η μητέρα μου είναι από την Πάτρα, έχω σπουδάσει εκεί, οπότε ξέρω τα κατατόπια. Ημουν και τότε με τον προπονητή που είμαι τώρα, τον Γιώργο Ζώρζο. Οταν ήρθα στην Πάτρα για σπουδές έκανα προπόνηση με τον Γιάννη Δαγκόγλου και μετά επέστρεψα στον προπονητή μου. Είμαστε μαζί 10 χρόνια και δεν θα αλλάξει αυτό.
– Αλλάζει κάτι ως προς την προσέγγιση από χορηγούς όταν γίνεται κάποιος πιο γνωστός;
Δεν αλλάζει απολύτως τίποτα. Βασικά, κυνηγάς εσύ τους χορηγούς, δεν έρχονται αυτοί σε σένα. Πριν κερδίσω το 2022 είχα τρεις χορηγούς. Είμαστε στο 2024 και ακόμα τους ίδιους έχω. Δεν είναι και ωραίο να ζητάς.
– Τι είναι ο Μαραθώνιος και το τρέξιμο για εσάς;
Είναι ανατριχίλα, μεγαλείο, διαφορετικό από τα υπόλοιπα αγωνίσματα. Είναι μοναδικό και ένα στοίχημα με τον εαυτό σου. Και επίσης θέλει τεράστια υπομονή.
– Μήπως είναι ευκαιρία να σας δούμε και στον Διεθνή Ημιμαραθώνιο Πάτρας στις 6 Απριλίου;
Συνήθως εκείνη την περίοδο πηγαίνω σε Μαραθωνίους στο εξωτερικό. Θέλω πολύ να έρθω και να τρέξω, αλλά ακόμα δεν έχω αποφασίσει. Αν δεν τρέξω κάπου στο εξωτερικό, πολύ ευχαρίστως.
– Ποια άλλα ενδιαφέροντα έχετε εκτός από το τρέξιμο;
Μ’ αρέσει πολύ το μπάσκετ. Παρακολουθώ πολύ, είμαι Ολυμπιακός. Μας έχει ανοίξει την όρεξη η ομάδα και θα δούμε τι θα γίνει φέτος.
– Σ’ ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση…
Και εγώ ευχαριστώ…
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
