Η ιστορία του Πιερ Κουζέν: Όταν η ευθανασία γίνεται η «ύστατη φροντίδα»
Πώς η περίπτωση ενός άνδρα από τη Λιλ φέρνει ξανά στο προσκήνιο το παράδειγμα του Βελγίου
Η συγκλονιστική ιστορία του 48χρονου Πιερ Κουζέν από τη Λιλ, ο οποίος υπέφερε επί μία δεκαετία από τη νόσο Πάρκινσον, έχει προκαλέσει έντονη συζήτηση στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Ο Κουζέν επέλεξε να μεταβεί στο Βέλγιο, μία από τις πρώτες χώρες στον κόσμο που νομιμοποίησαν την ευθανασία και την υποβοηθούμενη αυτοκτονία, για να λάβει όπως ο ίδιος την αποκάλεσε, την «ύστατη φροντίδα».
Σε συνεντεύξεις του στον γαλλικό Τύπο, περιέγραψε τον καθημερινό πόνο που τον οδήγησε σε αυτή την απόφαση. «Το σώμα μου είναι η φυλακή μου και αυτό είναι ανυπόφορο», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Η ευθανασία στο Βέλγιο: 20 χρόνια εμπειρίας
Από τη νομιμοποίησή της το 2002, η ευθανασία στο Βέλγιο έχει χρησιμοποιηθεί σε περισσότερες από 3.400 περιπτώσεις. Σήμερα, αντιπροσωπεύει περίπου το 3% του συνόλου των θανάτων στη χώρα. Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open, αναλύει όλες τις περιπτώσεις ευθανασίας μεταξύ 2002 και 2023, φωτίζοντας τους παράγοντες που οδηγούν τους ασθενείς σε αυτή την επιλογή.
Σύμφωνα με τους Jacques Wels και Natasia Hamarat, η αύξηση των περιστατικών ευθανασίας σχετίζεται κυρίως με δύο λόγους: την προσαρμογή του κοινού και των επαγγελματιών υγείας στον νόμο και τη γήρανση του πληθυσμού.
«Περίπου το 1/3 της αύξησης οφείλεται σε δημογραφικές αλλαγές», αναφέρουν οι ερευνητές, καθώς η ευθανασία ζητείται κυρίως από ηλικιωμένους που πάσχουν από σοβαρές, ανίατες παθήσεις.
Μύθοι και αλήθειες γύρω από την ευθανασία
Η μελέτη διαψεύδει φόβους ότι η ευθανασία θα επεκταθεί ανεξέλεγκτα. Παρά τις ανησυχίες για τη δυνατότητα ευθανασίας σε ασθενείς με ψυχιατρικές παθήσεις ή άνοια, τέτοιες περιπτώσεις παραμένουν σπάνιες. Μόλις το 1,3% των ευθανασιών αφορά ψυχιατρικές διαταραχές και λιγότερο από 1% ασθενείς με άνοια.
Επιπλέον, δεν παρατηρείται χαλάρωση των κριτηρίων. Οι περιπτώσεις ευθανασίας συνδέονται σταθερά με σοβαρές, μη αναστρέψιμες ασθένειες, ενώ οι ασθενείς υπόκεινται σε αυστηρή ψυχολογική και ιατρική αξιολόγηση πριν εγκριθεί το αίτημά τους.
Το βελγικό μοντέλο και οι διεθνείς συζητήσεις
Το σύστημα του Βελγίου διαφέρει σημαντικά από εκείνο που εξετάζεται, για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου προτείνεται η αυστηρή δικαστική εποπτεία και ο περιορισμός της ευθανασίας μόνο σε ασθενείς με πολύ μικρό προσδόκιμο ζωής.
Στο Βέλγιο, η τελική απόφαση ανήκει στους γιατρούς και το φάσμα των παθήσεων είναι ευρύτερο, με την προϋπόθεση πάντα της αυστηρής τήρησης εγγυήσεων.
Η ανάγκη για διαφάνεια και συλλογή δεδομένων
Η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία της πληρέστερης καταγραφής κοινωνικών και οικονομικών δεδομένων των ασθενών. Η κατανόηση του ποιος ζητά ευθανασία και γιατί είναι κρίσιμη για μια δίκαιη και τεκμηριωμένη πολιτική υγείας.
Καθώς όλο και περισσότερες χώρες εξετάζουν το ενδεχόμενο νομιμοποίησης της υποβοηθούμενης θανάτωσης, η εμπειρία του Βελγίου προσφέρει πολύτιμα μαθήματα τόσο για το νομικό πλαίσιο όσο και για την ανάγκη αυστηρής εποπτείας και διαφάνειας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πάτρα: Πήγε να κλέψει και έπεσε από μπαλκόνι, σε κρίσιμη κατάσταση ανήλικος
Η απάντηση Πελετίδη στην «Π» για το «τελεσίγραφο» Χρυσοχοΐδη για το Αστυνομικό Μέγαρο: «Αρνούμαστε»
Πολυδύναμο στρατόπεδο το ΚΕΤΧ Πάτρας – Τι φέρνει η αναδιάρθρωση στις Ενοπλες Δυνάμεις
Ο μικρός κλαρινίστας που αντικατέστησε τον Αρη Μουγκοπέτρο σε πανηγύρι ΦΩΤΟ
Τροχαίο με εγκατάλειψη για τη Λένα Δροσάκη, η ανάρτησή της
Οι πέντε φορολογικές αλλαγές που εξετάζει η κυβέρνηση για την «μεσαία τάξη»
Φλόριντα: Σύγκρουση φέριμποτ με ιδιωτικό σκάφος, πολλοί τραυματίες ΒΙΝΤΕΟ
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
