Το βαλς της καραντίνας

ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΜΙΝΤΙΛΟΓΛΙΤΗ *

Πάτρα, πόλη θλιμμένη, μελαγχολική. Στα μεγάφωνα παίζει καρναβαλική μουσική, σε ρυθμούς σάμπα… Πόσο παράταιρο ακούγεται όλο αυτό, σαν να έχει ξεμείνει από άλλες εποχές.
Ίσως αυτό να είναι το λάθος μας. Ο ρυθμός. Ο ρυθμός που επιλέγουμε και βάζουμε στη ζωή μας, στα βήματά μας.
Ο ρυθμός είναι η καρδιά της μουσικής, η καρδιά της ζωής!
Βγήκαμε από τα σπίτια μας άτσαλα. Άλλοι σε ρυθμούς σάμπα και άλλοι σε ανέμελου καλαματιανού. Ποδοπατήσαμε ο ένας τον άλλον μη γνωρίζοντας και να χορεύουμε καλά καλά σε αυτούς τους ρυθμούς και στο τέλος μας ξαναέκλεισαν μέσα…
Ένας είναι ο σωστός ρυθμός για να ξαναβγούμε όλοι από την καραντίνα μας. Ο ρυθμός βαλς! Ένα- δύο- τρία και πάλι από την αρχή… Με το πρώτο πάτημα πάντα πιο σίγουρο, πιο σταθερό και τα άλλα δύο, πιο ανάλαφρα και προσεκτικά, προσπαθώντας να μην επιβαρύνουν, να μην ενοχλήσουν και φυσικά να μην ξεπεράσουν το ισχυρό πρώτο μας βήμα.
Γιατί όμως βαλς και όχι τάνγκο;
Γιατί το τάνγκο πίσω από το φαινομενικό δισταγμό του κρύβει απίστευτη σιγουριά. Αυτός θα πρέπει να είναι ο επόμενος χορός μας, τα επόμενα βήματά μας. Αφού χορέψουμε το βαλς του δισταγμού μας, της ανασφάλειάς μας, αφού τα πρώτα μας σίγουρα βήματα μάς κάνουν να αισθανθούμε πάλι σίγουροι, ζωντανοί, δημιουργικοί… Οι χοροί αυτοί δεν έχουν πισωγυρίσματα, ούτε ατελείωτα μέτρα με παύσεις. Τις παύσεις τις ορίζεις πλέον εσύ!
Ας ακουσθούν από τα μεγάφωνα φέτος το καρναβάλι τέτοιοι ρυθμοί. Και όλοι μαζί ας τους ακολουθήσουμε. Άλλωστε ταιριάζουν τόσο στην ομορφιά αυτού του τόπου, στα βουνά, στη θάλασσα, στους γλάρους, στο Φάρο, στα πλοία που φεύγουν, στα τρένα που περιμένουν, στα υπέροχα νεοκλασικά μας κτίρια, στα ηλιοβασιλέματά μας, στην ιστορία μας.
Έτσι όλα θα δείχνουν πιο όμορφα και καθόλου παρηκμασμένα.
Έτσι, θα καταφέρουμε κι εμείς να βγούμε αργά και σταθερά, όμορφα και προσεκτικά και μετά να ακολουθήσουμε τους ρυθμούς της ζωής μας, της ζωής που έχουμε μάθει να έχει κάτι από ένα φλογερό αργεντίνικο τάνγκο.
Ωραίες οι παύσεις και στη ζωή και στη μουσική, αλλά πρέπει να έχουν αξία και αυτή θα πρέπει να είναι μικρή, γιατί αλλιώς χάνεται και η μελωδία και η ζωή.
Καλούς και σωστούς βηματισμούς, για να γιορτάσουμε όλοι μαζί, όπως πάντα κάναμε, μετά από πολέμους, μετά από νίκες, αρρώστιες, καταστροφές.

* Η Ιωάννα Μιντιλογλίτη είναι καθηγήτρια Μουσικής στο Πειραματικό Γυμνάσιο του Πανεπιστημίου Πατρών.