Γερουσία, συνάντηση σοφών ή όπως αλλιώς… Αποστράτων Αστυνομίας

Κωνσταντίνος Βοργιάς

Συνηθίζουμε να ανταλλάσσουμε απόψεις, είτε με τη μορφή ομιλιών, είτε εισηγήσεων.
Η δική μου πρόταση έρχεται να κάνει μια τομή – ριζοσπαστική τομή, στον επαγγελματικό μας κλάδο και όχι μόνο, καθόσον έχουμε επιρροές (τουλάχιστον έμμεσα και στην ελληνική κοινωνία), μπορούμε να επηρεάζουμε τις αποφάσεις και άλλων επαγγελματιών.

Παράδειγμα; Πανεπιστημιακή Αστυνομία!
Η απόφαση παρουσίας αστυνομικών δυνάμεων στα πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν επηρεάζει και τον κλάδο των εκπαιδευτικών; Θεωρείται απίθανο να ξεκινήσει στο μέλλον η συζήτηση μέσα στην κοινωνία για την φύλαξη ή την τήρηση της τάξης στα λύκεια της χώρας;

Η σχολική βία, την τελευταία πενταετία, είναι σε έξαρση με αποτέλεσμα δύο συγκοινωνούντα δοχεία το σχολικό περιβάλλον αλλά και οι αθλητικοί χώροι να επικοινωνούν μέσω της βίας. Ο,τι συμβαίνει στα γήπεδα τα Σαββατοκύριακα, μεταφέρεται την υπόλοιπη εβδομάδα εντός και εκτός σχολείων με ξυλοδαρμούς, απειλές, εμπρησμούς, κ.ά. Παρέες νεαρών μαθητών κοινωνικοποιούνται με τη μετατροπή της μαθητικής φιλικής συνάντησης, όπως θα έπρεπε να είναι η παρέα, σε συμμορία ανηλίκων με ηγεσία, συγκρότηση με μέλη, με καθοδήγηση και στόχους προς επίτευξη. Εχουμε λοιπόν την Πανεπιστημιακή Αστυνομία, μια καινοτομία στην ελληνική κοινωνία που αφορά, όχι μόνο τους γονείς, καθότι όλοι σχεδόν οι φοιτητές είναι ενήλικες με δικαιοπρακτική ικανότητα, αλλά περισσότερο τα παιδιά τους, δηλαδή τη φοιτητική σπουδάζουσα νεολαία της πατρίδας μας. Αφορά όμως και τους καθηγητές τους, τον Ελληνα φορολογούμενο, που πληρώνει τις σπουδές των φοιτητών (βιβλία, κτίρια, εξοπλισμό, διδάσκοντες, κ.ά.). Αφορά και την αστυνομία ως τον βραχίονα της Πολιτείας που ελέγχει, διασφαλίζει και επιβάλλει την τάξη και την ασφάλεια στο εσωτερικό της χώρας. Η Πανεπιστημιακή Αστυνομία λοιπόν είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Στις ενώσεις Αποστράτων της Αστυνομίας, έχουμε πρώην προϊσταμένους υπηρεσιών που ασχολήθηκαν στο παρελθόν με διάφορα ζητήματα ανάμεσα στα οποία ήταν θέματα που απασχόλησαν την ελληνική οικογένεια – την ελληνική κοινωνία. Γιατί λοιπόν να μην προτείνουμε στην Πολιτεία με νομοθετική ρύθμιση την ίδρυση ενός ινστιτούτου (γερουσία, συνάντηση σοφών ή όπως αλλιώς…), που θα εισηγείται στο υπουργείο, επαναλαμβάνω θεσμικά και υπηρεσιακά, προτάσεις που θα έχουν ζυμωθεί, συζητηθεί και αναλυθεί από τους πλέον κατάλληλους επαγγελματίες ακόμη και αν αυτοί ονομάζονται συνταξιούχοι ή απόστρατοι.

Πάντως, δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν απόμαχοι της ζωής. Πολλοί ικανότατοι αξιωματικοί, επιστήμονες, πτυχιούχοι, είναι ο πλούτος της Ελληνικής Δημοσίας Διοίκησης.

Αναρωτιέμαι, ποια κατάρα μας κυνηγάει ως λαός, να μη θέλουμε να ακούσουμε από έναν μεγαλύτερό μας σε ηλικία μια γνώμη, τόσους μορφωμένους ανθρώπους στην ηλικία των εξήντα ετών τους παροπλίζουμε, τους περιθωριοποιούμε, τους αγνοούμε.
Ξέρετε και ξέρουμε όλοι μας σε πόσες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής ένας έμπειρος Αξιωματικός είναι ο κατάλληλος να διοικήσει έναν οργανισμό; Ας σκεφτούμε πόσοι Απόστρατοι Αξιωματικοί είναι εκλεγμένοι στην αυτοδιοίκηση στη χώρα μας και πόσοι σε θέσεις ευθύνης σε δήμους και περιφέρειες.

Τα επεισόδια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης αλλά και σε άλλα ΑΕΙ ας είναι μια αφορμή να θεσπίσει η πολιτεία ένα όργανο το οποίο δεν θα ξηλώνεται από την κάθε επόμενη κυβέρνηση, ως πουλόβερ. Το νομοθετικό και διοικητικό πλαίσιο λειτουργίας του κράτους της προηγούμενης κυβέρνησης, δεν πρέπει να μεταβάλλεται δίχως μελέτη, συζήτηση και προτάσεις.

Να ζητήσουμε με διακομματική συναίνεση τη δημιουργία ενός ινστιτούτου που θα μελετάει σύγχρονα ζητήματα όπως είναι η ενδοοικογενειακή βία, ο σχολικός εκφοβισμός, η χρήση των ναρκωτικών ουσιών, ο αλκοολισμός, οι εκτρώσεις, η νεανική παραβατικότητα, κ.ά.

Ολα αυτά και άλλα πολλά δεν θα πρέπει να μελετηθούν από ένα ινστιτούτο προβληματισμού και ανάλυσης των κοινωνικών ζητημάτων, αντί να έρχεται να τα επιλύσει η Αστυνομία με την παρουσία της, την τελευταία στιγμή. Το υπουργείο πρόσφατα ξεκίνησε την λειτουργία Γραφείων Οικογενειακής Βίας, παλαιότερα ιδρύθηκε η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, πιο παλιά η δίωξη ναρκωτικών.

Δεν μπορεί η Αστυνομία να ακολουθεί την εξέλιξη της κοινωνίας ερήμην της ίδιας κοινωνίας.

Θα δεχτώ στην πρότασή μου κάθε αντίλογο, με οποιοδήποτε επιχείρημα, αρκεί να με πείσετε ότι οι Αστυνομίες της Βρετανίας, της Γερμανίας, των Ηνωμένων Πολιτειών ή του Καναδά δεν είναι προηγμένες, σύγχρονες, επαγγελματικές, αφού φροντίζουν να αξιοποιούν Απόστρατους Αξιωματικούς, είτε σε θέσεις διοίκησης, είτε σε ινστιτούτα (δεξαμενές σκέψεις) ως αναλυτές διαφόρων θεμάτων.

Δώσαμε τα φώτα του Ελληνικού Πολιτισμού στην Οικουμένη, δεν μπορεί να είμαστε ουραγοί στον επαγγελματισμό και την αξιοποίηση των στελεχών μας ειδικά των Αποστράτων Αξιωματικών μας.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News