Παραλιακές καταστάσεις πολιορκίας

ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΟ είναι να τετραγωνίσει κανείς τον κύκλο, από τις διευθετήσεις που θα εναρμόνιζαν συμφέροντα, βολές και δικαιώματα όλων όσοι παρεπιδημούν με διάφορες ιδιότητες στις παραλιακές περιοχές υψηλής ζήτησης της περιοχή μας.

ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ σήμερα εστιάζει στα πολιορκούμενα Αραχωβίτικα, αλλά ξέρουμε ότι ανάλογες καταστάσεις πίεσης και αυθαιρεσίας παρατηρούνται κατά τις θερινές ώρες αιχμής σε όλη την τουριστική Αχαΐα.

ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ είναι η στάθμευση κοντά στο κύμα και η οδική πρόσβαση εκατοντάδων οδηγών τροχοφόρων, σε χώρους που γεωφυσικά και χωροταξικά δεν προβλέφθηκε γι’ αυτό.

ΕΧΟΥΜΕ ξαναγράψει, ότι χρειαζόμαστε δομικές παρεμβάσεις που θα εξορθολογίσουν την κατάσταση. Λιγότερο τροχοφόρο στην ακτή, περισσότερο περπάτημα, λιγότερος θόρυβος και ένταση, περισσότερη αναψυχή και καλύτερη ποιότητα ζωής.

ΑΛΛΑ δεν βλέπουμε να ασχολείται κανείς με έναν τέτοιο σχεδιασμό, επομένως τα πράγματα αφήνονται στην αυτορύθμιση. Ρηχές και μη ολοκληρωμένες κυκλοφοριακές αποφάσεις, πάντως, δεν αποδίδουν. Απλά μετατοπίζουν την πίεση και την αταξία μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα.

Η ΑΧΑΪΑ θα είχε πολλά να κερδίσει από μια οργάνωση στη διάθεση κοινόχρηστου χώρου. Αλλά αυτά απαιτούν άλλες φιλοσοφίες, οι οποίες δεν είναι το δυνατό μας σημείο.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΣ, ΟΧΙ ΤΥΦΕΚΙΣΜΟΣ

ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ οι διαδικασίες αναζήτησης πειθαρχικών ευθυνών για την άστοχη διαχείριση έκτακτου περιστατικού από το προσωπικό του «Αγίου Ανδρέα». Σφάλματα και αυθαιρεσίες θα πρέπει να καταλογιστούν, αλλά όχι για λόγους εντυπωσιασμού και ικανοποίησης του δημοσίου αισθήματος. Δεν φαίνεται λογικό να ενεπλάκη ο μισός «Αγιος Ανδρέας» στην υποδοχή του άτυχου ασθενούς, εν πάση περιπτώσει.

ΚΥΡΙΩΣ ζητούμενο είναι να διακριβωθεί, αν με τις τρέχουσες συνθήκες το νοσοκομείο μπορεί πράγματι να ανταποκρίνεται σε έκτακτες ανάγκες, όταν δεν εφημερεύει.