Δεν είναι αναπόφευκτες όλες οι πυρκαγιές

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ αμφιβολίες: Οι κλιματολογικές συνθήκες συνεπάγονται πυρκαγιές σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της επικράτειας. Πλέον αυτό ισχύει και σε χώρες συνώνυμες του δροσερού και περιορισμένου θέρους, στην Ευρώπη. Ιούνιος, Ιούλιος και Αύγουστος σημαίνουν φωτιές, πολλές από τις οποίες θα φύγουν από τον έλεγχο και θα μαυρίσουν περιαστικές και τουριστικές περιοχές, άλλες με έντονη κοινωνική κινητικότητα.

Η ΠΑΡΑΔΟΧΗ αυτή δεν είναι μοιρολατρική. Σημαίνει ότι πρέπει να ριφθεί περισσότερο βάρος στην άρση των δραστηριοτήτων που αποφέρουν το έναυσμα μιας πυρκαγιάς. Ας αφήσουμε κατά μέρος τις υπαινικτικές γενικότητες για τα «ανοιχτά ενδεχόμενα» ως προς τα αίτια ενός συμβάντος. Είναι διαπιστωμένο ότι οι πυρκαγιές ως επί το πλείστον είναι απόρροια πρωτοβουλιών και αμελειών του ανθρώπινου παράγοντα, και δη της επιπόλαιας χρήσης πυρός στην ύπαιθρο.

ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ μια πιο πυκνή και εντοπισμένη καμπάνια προς τους κοινωνικούς χώρους που συνδέονται με τέτοιες δραστηριότητες. Τα οριζόντια μηνύματα για «συνθήκες που ευνοούν την πυρκαγιά» παρακάμπτονται από τους πολίτες. Χρειάζεται άλλου τύπου κατήχηση, σε βάθος κοινωνικό, στις ρίζες αντιλήψεων και εθιμικών πρακτικών, και και όχι τυφλή ενεργοποίηση καμπάνιας λίγα 24ωρα πριν φουντώσουν τα μελτέμια.

ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ

Η ΛΗΨΗ πειθαρχικών αποφάσεων πριν συναχθούν συμπεράσματα για την αμέλεια που ενδεχομένως κατέστησε αναπόδραστο έναν αιφνίδιο θάνατο που ίσως μπορούσε να αποτραπεί, δημιουργεί απορίες. Και αυτό επειδή οι αποφάσεις κινούνται σε μονομερή κατεύθυνση και δεν εξετάζουν σε πλήρη διάσταση τις πραγματικές συνθήκες που επικρατούν στον «Αγιο Ανδρέα» στις περίφημες μέρες μη εφημερίας. Υπάρχουν διαθέσιμοι γιατροί που δεν ειδοποιήθηκαν; Και γιατί να παίζουν με τη φωτιά οι νοσηλευτές, εάν μπορούν να παραπέμπουν τα περιστατικά στους γιατρούς και να νίπτουν χείρας;