Ταξίδι με τον «Τιτανικό»..25 χρόνια μετά – Πατρινοί συμπολίτες μίλησαν αποκλειστικά στην «ΠτΔ» για το «Έβερεστ των ναυαγίων»

Νικόλ Μακρή

Το όνομα του πιο διάσημου πλοίου στον κόσμο είναι Τιτανικός. Η τραγωδία τον οδήγησε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και, χρόνια αργότερα, ο σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον μετέφερε την ιστορία του στη γιγαντοοθόνη. Εκεί απεικόνισε ένα ειδύλλιο – φυσικά μυθοπλασία – που βρίσκεται στο υπερωκεάνιο που βυθίστηκε στη θάλασσα το 1912 κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του από την Αγγλία στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά από σύγκρουση με ένα παγόβουνο.

Στις 19 Δεκεμβρίου 1997, ο Τιτανικός του Τζέιμς Κάμερον απέπλευσε στις αμερικανικές αίθουσες μετά από πολλές αναβολές ,διαρκείς αυξήσεις στον προϋπολογισμό και άπειρα αρνητικά δημοσιεύματα, τα οποία έκαναν λόγο για ένα αναπόφευκτο εισπρακτικό «ναυάγιο», εφάμιλλο του αληθινού «Τιτανικού».Ο σκηνοθέτης γοητεύτηκε από την ιστορία και την έρευνα που έκαναν οι ωκεανογράφοι από τα υπολείμματα του Τιτανικού στα βάθη της θάλασσας, για τον λόγο αυτό αποφάσισε να μεταφέρει στην οθόνη μια ταινία που αποδείχτηκε τεράστια καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία.

Η ταινία Κυκλοφόρησε το 1997, με πρωταγωνιστές την Κέιτ Γουίνσλετ και τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο και σήμερα γίνεται 25 ετών. Από πολλές απόψεις, αυτή η παραγωγή χάρισε και στους δύο αυτούς ηθοποιούς την παγκόσμια φήμη τους, αφού τότε θεωρούνταν η πιο ακριβή ταινία όλων των εποχών, με επένδυση 57 εκατ. δολάρια, αποτελώντας ένα από τα μεγαλύτερα κοσμήματα στο στέμμα του διεθνούς κινηματογράφου μέχρι και σήμερα. Ο θάνατος του Τζακ, στον Τιτανικό, καταγράφηκε στον αμφιβληστροειδή χιλιάδων τηλεθεατών και εξακολουθεί να διχάζει τους θεατές μέχρι και σήμερα. Ο Τζέιμς Κάμερον, σε συνέντευξή του στο Vanity Fair απάντησε με δόση χιούμορ: Ο πρωταγωνιστής πέθανε “επειδή έτσι γράφει στη σελίδα 147 του σεναρίου”… διευκρινίζοντας πάντως ότι ο θάνατός του ήταν “καλλιτεχνική επιλογή”.

Η ταινία κατείχε την πρώτη θέση στο box office για 15 συνεχόμενες εβδομάδες και έγινε η ταινία με τις υψηλότερες εισπράξεις όλων των εποχών κερδίζοντας το ποσό των 2,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων—ένα ρεκόρ που κράτησε μέχρι την επόμενη ταινία του Cameron το 2009 «Avatar» . Στη συνέχεια ήρθαν οι 14 υποψηφιότητες για Όσκαρ, από τις οποίες κέρδισε 11, μεταξύ των οποίων αυτή της Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας και του Καλύτερου τραγουδιού με το “My Heart Will Go On”. Με αφορμή την συμπλήρωση 25 χρόνων από την πρεμιέρα της θρυλικής ταινίας του Τζέιμς Κάμερον πατρινοί συμπολίτες μίλησαν αποκλειστικά στην «ΠτΔ» για το «Έβερεστ των ναυαγίων» όπως το αποκαλούσε ο ίδιος του ο δημιουργός.

Γιάννης Καραμπίτσος (Σκηνοθέτης, Κριτικός Κινηματογράφου, διευθυντής Σχολείου του Σινεμά και του Camera Stylo)

Ήταν μια καλή αφορμή η πρόσκληση της εφημερίδας “Πελοπόννησος” για το αφιέρωμα στον “Τιτανικό” να καταθέσω τη γνώμη μου σε ένα θέμα που με απασχολεί αρκετά τα τελευταία χρόνια. Υπέρμαχος ως γνωστόν αυτού που αποκαλώ Καλλιτεχνικό Κινηματογράφο “του Δημιουργού” κατά καιρούς στρεφόμουν κατά του Χολιγουντιανού Αφηγηματικού Κινηματογράφου. Το Πνευματικό και διανοητικό στοιχείο ενάντια στο συναισθηματικό και συγκινησιακό; Ταινία – βίωμα λόγω και του θέματός της, έκλαψα και την πρώτη φορά που την είδα και σήμερα που την ξαναείδα, αποδεικνύει ότι έχουμε ανάγκη το ίδιο, το Πνευματικό, το Διανοητικό, το Συναισθηματικό και το Συγκινησιακό στοιχείο από την Τέχνη και από τους δύο αυτούς Κινηματογράφους. Στον υπάρχοντα καπιταλιστικό κόσμο γιατί σε έναν άλλο ιδανικό δεν ξέρω πως θα ήταν τα πράγματα, αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων, και αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, ότι το ερωτικό ρομαντικό στοιχείο της ταινίας που μας τοποθετεί κατευθείαν μέσα στο τραγικό ιστορικό γεγονός αναδεικνύοντας πλευρές του διαχρονικού “μεγαλείου της ανθρώπινης ψυχής” αλλά και κάποιες ταξικές, το έχουμε ανάγκη και τέτοιες ταινίες είναι απαραίτητες. Ίσως από καλλιτεχνική άποψη να μην φτάσουν ποτέ μια ταινία του Ταρκόφσκι ή του Μπέργκμαν αλλά ενδεχόμενα να μην έχει και καμιά σημασία αυτό.

Παρόλο που εγώ γνωρίζω τουλάχιστον δύο Κινηματογράφους ίσως ο Κινηματογράφος τελικά να είναι ΕΝΑΣ. Σπουδαία ταινία όσες φορές και αν τη δεις θα συγκινηθείς αληθινά άσχετα με ιδεολογικές, σεναριακές ή σκηνοθετικές ενστάσεις. Καταπληκτική η δουλειά που έκανε στην έρευνα και στο όλο “στήσιμο” ο Κάμερον. Άξιζαν τα 200.000.000 που ξοδεύτηκαν άσχετα με το ρίσκο που πήρε να έχει ως αποτέλεσμα έναν οικονομικό και καλλιτεχνικό “Τιτανικό”;

Η ταινία αποδείχτηκε Θρίαμβος εμπορικός και καλλιτεχνικός και αυτό είναι Δίκαιο για αυτήν. Ξέρουμε ότι δεν θα υπάρχει καθαρό χάπι εντ, ξέρουμε τι θα γίνει από την αρχή αλλά το ενδιαφέρον και η συγκίνησή μας διατηρούνται αμείωτα μέχρι τέλους και όχι μόνο εξαιτίας της ερωτικής ιστορίας και παρόλη τη μεγάλη διάρκειά της. Μπράβο στην “Πελοπόννησο” που σκέφτηκε να τιμήσει τον “Τιτανικό”.

Κώστας Νταλιάνης (Κριτικός Κινηματογράφου, Σκηνοθέτης)

Η ιστορία πίσω απ’ αυτό το έργο αγάπης του Τζέημς Κάμερον είναι ίσως πιο δραματική κι από τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στην οθόνη. Μ’ έναν προϋπολογισμό που λεγόταν ότι είναι πάνω από 200 εκατομμύρια δολάρια πριν ακόμα κυκλοφορήσει η ταινία, ο Τιτανικός είχε την τιμή να είναι η πιο ακριβή παραγωγή στα χρονικά. Μεγάλο μέρος των χρημάτων ξοδεύτηκε για το εξαμηνιαίο γύρισμα στο Μεξικό, όπου βρισκόταν η ρεπλίκα (235 μέτρων) του διάσημου πλοίου το οποίο βυθίστηκε όταν χτύπησε σε ένα παγόβουνο το 1912. Προβλήματα κατέτρεχαν συνεχώς τα γυρίσματα, τα οποία καθυστέρησαν όταν οι ηθοποιοί και το συνεργείο δηλητηριάστηκαν από το φαγητό όσο βρίσκονταν στη Νέα Σκωτία. Διαδόθηκαν φήμες ότι ο Κάμερον ήταν ένας σαλεμένος τελειομανής.

Η εμμονή του στη λεπτομέρεια έφτασε στο σημείο να προσλάβει ως συμβούλους τις εταιρείες που είχαν φτιάξει τα έπιπλα στον αληθινό Τιτανικό, έτσι ώστε κάθε πολυέλαιος και κάθε πιάτο να είναι πιστά αντίγραφα των αυθεντικών. Μετά την τεράστια επιτυχία εμπορική επιτυχία της ταινίας (πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια παγκοσμίως) και τα περισσότερα βραβεία Όσκαρ (11) από την εποχή του Μπεν Χουρ (1959), χαρακτηρίστηκε ιδιοφυΐα, και τώρα επάξια θεωρείται ένας από τους πιο επιτυχημένους εμπορικά σκηνοθέτες όλων των εποχών.

Το όραμα του Κάμερον είναι επηρεασμένο από την Περιπέτεια του Ποσειδώνα (1972) και το Πλοίο της αγάπης (1976), καθώς ο έρωτας και η θαλάσσια καταστροφή διερευνώνται εξίσου. Η Κέητ Γουίνσλετ υποδύεται την Ρόουζ, νεαρά γόνο καλής οικογενείας, που πρόκειται να παντρευτεί τον θρασύδειλο Καλ (Μπίλι Ζέην). Στην πορεία όμως ερωτεύεται τον επιβάτη τρίτης κατηγορίας Τζακ (Λεονάρντο ΝτιΚάπριο) λίγο πριν βουλιάξει το πιο διάσημο πλοίο στην ιστορία. ο απαγορευμένος τους έρωτας αποτελεί την καρδιά της ταινίας. Ο Κάμερον χρησιμοποίησε τα πιο εξελιγμένα ειδικά εφέ που είχε στη διάθεση του για να αποδώσει τον επερχόμενο τρόμο αναγκάζοντας τους ηθοποιούς του επί μέρες να περνούν ώρες στο παγωμένο νερό όσο γύριζε τις σκηνές όπου το υποτιθέμενο αβύθιστο πλοίο αρχίζει να βυθίζεται και μετά να κόβεται στα δύο. Ο Τιτανικός ανέδειξε σε σουπερστάρ τον ΝτιΚάπριο. Το σάουντρακ της ταινίας γνώρισε τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών και περιλαμβάνει τη νούμερο 1 επιτυχία της ταινίας My heart will go on με τη Σελίν Ντιόν. Όσον αφορά το μέγεθος της παραγωγής και την επική του κλίμακα, ο Τιτανικός παραμένει μια από τις πιο εντυπωσιακές ταινίες όλων των εποχών.

Λιάνα Ζωζά (Επιμελήτρια τέχνης, Ιδιοκτήτρια γκαλερί)

Η ταινία Τιτανικός, σίγουρα δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Βασισμένη στο διασημότερο ναυάγιο όλων των εποχών, έχει κερδίσει την θέση της στην ιστορία του κινηματογράφου, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Ο ευρηματικός σκηνοθέτης της James Cameron, με γνωστή την αγάπη του για τα ναυάγια, αν και έκανε μια εξαντλητική έρευνα για το θέμα του, που περιλάμβανε ακόμη και καταδύσεις του ίδιου και τις ομάδας του στο σημείο του ναυαγίου για πραγματικά πλάνα, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μια ιστορία αγάπης για να διηγηθεί το δραματικά διασημότερο πρώτο και τελευταίο ταξίδι του Τιτανικού, που η σύγκρουσή του με το παγόβουνο έστειλε στον υγρό τάφο 1500 από τους επιβάτες του.

Προσωπικά, δεν θα ήθελα να σταθώ στα στοιχεία εκείνα που έκαναν την ταινία να ξεχωρίσει, όπως τον προϋπολογισμό των 200 εκ. δολαρίων για την παραγωγή της, ούτε στην τεράστια εισπρακτική και καλλιτεχνική της επιτυχία, με τα πολλαπλά βραβεία Όσκαρ. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος με τον οποίο δούλεψε ο Cameron και τα μικρά μυστικά πίσω από τις σκηνές.

Πόσοι από εμάς γνωρίζουν πως οι σκηνές της ταινίας που διαδραματίζονται στο παρελθόν, το 1912, διαρκούν 2 ώρες και 40 λεπτά, δηλαδή όσο χρονικό διάστημα χρειάστηκε ο Τιτανικός για να βυθιστεί? Επίσης, υπάρχει η σκηνή της σύγκρουσης με το παγόβουνο που διαρκεί 37 δευτερόλεπτα, όσο λέγεται πως διήρκησε και στην πραγματικότητα.
Τα χέρια που φαίνονται να ζωγραφίζουν το πορτραίτο της Rose είναι του Cameron μιας και είναι ο ίδιος που το σχεδίασε και είναι αριστερόχειρας. Επεξεργάστηκε όμως την σκηνή μετά το τέλος των γυρισμάτων για να φαίνεται όμως πως το σχεδίασε ο Leonardo Di Caprio που είναι δεξιόχειρας. Αυτή η γυμνή σκηνή ήταν και η πρώτη σκηνή όλης της ταινίας που γύρισαν μαζί ο Di Caprio και η Winslet.

Το τραγούδι των τίτλων που ερμήνευσε η Celine Dion και κέρδισε το Όσκαρ καλύτερου τραγουδιού, προέκυψε από την μυστική συνάντηση συνθέτη, στιχουργού και ερμηνεύτριας, μιας και ο James Cameron δεν ήθελε να ακούγεται στην ταινία κανένα τραγούδι, ούτε καν στους τίτλους τέλους.

Κράτησα για το τέλος, τις δύο διάσημες σκηνές της ταινίας που δεν είναι άλλες από την επική σκηνή στην πρύμνη, όπου η Rose φωνάζει: ”Πετάω, Τζακ” και έχει γυριστεί σε πραγματικές συνθήκες και χωρίς την χρήση ειδικών εφέ και την σκηνή με την φράση του Jack: “Είμαι ο βασιλιάς του κόσμου” που δεν υπήρχε στο σενάριο και αποτελεί προϊόν αυτοσχεδιασμού.

Όταν κάποια στιγμή, ο διάσημος σκηνοθέτης ρωτήθηκε ποια είναι η αγαπημένη του ταινία, η απάντησή του, με το ιδιαίτερο χιούμορ που τον διακρίνει: “Υποθέτω πως είναι ο Τιτανικός, γιατί έβγαλε τα περισσότερα χρήματα! Αλλά όχι, αστειεύομαι! Δεν έχω κάποια αγαπημένη! Μάλλον είναι ο Terminator, γιατί είναι η πρώτη ταινία όπου ουσιαστικά ήμουν οδηγός φορτηγού!”

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News