Οφείλουμε να αλλάξουμε

Ο Θέμης Μπάκας είναι πολιτευτής Αχαΐας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Την ώρα που η άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη προκαλεί έναν εύλογο προβληματισμό σε κάθε δημοκρατικό και υγιώς σκεπτόμενο προοδευτικό πολίτη, τα καλά νέα ήρθαν από τη Μεγάλη Βρετανία, όπου οι Εργατικοί πέτυχαν μια ιστορικών διαστάσεων νίκη, εκπαραθυρώνοντας μετά από 14 ολόκληρα χρόνια τους Συντηρητικούς από τη διακυβέρνηση της χώρας.

Στη Μεγάλη Βρετανία, η οποία θεωρείται πατρίδα του κοινοβουλευτισμού, οι πολίτες προέβησαν σε θεαματική πολιτική αλλαγή. Οι λόγοι πολλοί, συνοψίζονται στον εξής έναν: η βρετανική κοινωνία δεν άντεχε άλλο τις επιπτώσεις της σκληρής νεοφιλελεύθερης πολιτικής των Τόρις, που ακολούθησαν πιστά την παρακαταθήκη της Μάργκαρετ Θάτσερ.

Οι άκρατες ιδιωτικοποιήσεις, οι περικοπές στη δημόσια Υγεία και στη δημόσια Παιδεία, σε συνδυασμό και με την επιδείνωση της βρετανικής οικονομίας από το Brexit, ήταν ικανοί λόγοι να κάνουν τους πολίτες να «μαυρίσουν» τους Συντηρητικούς, οι οποίοι υπέστησαν τη μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας τους.

Ωστόσο, αν και υπήρχαν ικανοί λόγοι για να εξοβελιστούν οι Τόρις από την εξουσία δεν θα ήταν από μόνοι τους αρκετοί, εάν το Εργατικό Κόμμα δεν παρουσίαζε μια πειστική εναλλακτική, πρόταση διακυβέρνησης, χάρη στον ηγέτη του και πλέον νυν Βρετανό πρωθυπουργό, σερ Κιρ Στάρμερ. Αυτό που έκανε ο σερ Κιρ Στάρμερ όταν διαδέχθηκε τον Τζέρεμι Κόρμπιν στην ηγεσία των Εργατικών ήταν να επιβάλει πειθαρχία στο κόμμα, να εγκαταλείψει τις ριζοσπαστικές πολιτικές του προκατόχου του και να υιοθετήσει ένα «στρογγυλό» πολιτικό λόγο ώστε να γίνει αποδεκτός από ένα ευρύ φάσμα ψηφοφόρων, προτάσσοντας το σύνθημα: «Η χώρα πριν από το κόμμα».

Στα δικά μας τώρα, οι αλλαγές που προωθεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Στέφανος Κασσελάκης, για τη μετατροπή του σε ένα σύγχρονο πολιτικό φορέα, σε γείωση με την κοινωνία, κινούνται στη σωστή κατεύθυνση και θα συζητηθούν στο συνέδριο μας.

Οφείλουμε να ισχυροποιήσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, να ολοκληρώσουμε τον μετασχηματισμό και την οργανωτική ανασυγκρότηση, να αλλάξουμε, να «φρεσκαριστούμε», να οργανωθούμε και να μιλήσουμε με όρους του σήμερα και όχι του παρελθόντος, ώστε να καταστούμε ως κόμμα ελκυστικοί για τους προοδευτικούς πολίτες, οι οποίοι, αν και αποτελούν την πλειοψηφία της κοινωνίας, είναι απογοητευμένοι και έχουν αποστασιοποιηθεί από την κάλπη. Κι αυτό διότι δεν τους εκφράζει το υφιστάμενο σκηνικό που επικρατεί στον χώρο της Κεντροαριστεράς.

Ηλίου φαεινότερο αυτό, αποτυπώθηκε τόσο στην υψηλή αποχή όσο και στο αποτέλεσμα αυτό καθαυτό των ευρωεκλογών.

Οσες και όσοι ανήκουμε στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, πέρα από την όποια θεμιτή και καλοπροαίρετη κριτική για επιλογές της κομματικής ηγεσίας, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι για να επιφέρουμε την πολιτική αλλαγή, για να τα αλλάξουμε όλα στη χώρα, οφείλουμε πρώτα και πάνω απ’ όλα να αλλάξουμε εμείς.
Να αφήσουμε πίσω μας παθογένειες και στρεβλώσεις και από ένα παρωχημένο στη δομή του, στη λειτουργία του και στη νοοτροπία του κόμμα, να μετατραπούμε σε ένα σύγχρονο πολιτικό φορέα που θα καταστεί το προσφιλές «σπίτι» του κάθε δημοκρατικού, προοδευτικού, πολίτη.

«Καύσιμη ύλη» ή αλλιώς πρόσφορο έδαφος υπάρχει. Οπως και στη Μεγάλη Βρετανία, είναι η δυσαρέσκεια της κοινωνίας για τις επιπτώσεις της κυβερνητικής πολιτικής της ΝΔ, που αποτυπώνονται εκτός άλλων στην ακρίβεια, στη στεγαστική κρίση, στη φτωχοποίηση όλο και περισσότερων πολιτών. Και είναι η κοινωνία που περιμένει από εμάς να αλλάξουμε, ώστε να «ακουμπήσει» πάνω μας για ένα καλύτερο αύριο.