Αιγιάλεια: Γιορτάζουν τον Αγιο Χαράλαμπο – Η ιδιαιτερότητα του ναού της Ακράτας (Φωτο)

Με πανηγυρικό εσπερινό και αρτοκλασία ξεκίνησε χθες το απόγευμα ο εορτασμός του Πολιούχου της Ακράτας Αγίου Χαραλάμπους, χοροστατούντος του μητροπολίτη Ιερωνύμου. Σήμερα ( 8.30π.μ.) θα γίνει η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία, αλλά λόγω περιοριστικών μέτρων δεν θα ακολουθήσει λιτανεία της εικόνας. Ως ημέρα αργίας όλα τα καταστήματα και οι υπηρεσίες θα είναι κλειστά. Στον Νέο Ερινεό χθες εψάλη ο μέγας πανηγυρικός εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας και σήμερα το πρόγραμμα περιλαμβάνει (έως 9.30 π.μ.) πανηγυρική Θεία Λειτουργία και στις 3.30μ.μ. μεθεόρτιο εσπερινό, παράκληση και χαιρετισμούς στον Αγιο. Σήμερα γιορτάζει και η Κοινότητα Ζαχλωριτίκων Διακοπτού.

Χωρίς πανηγυρικές λατρευτικές εκδηλώσεις, χορό και πολυπληθές κοινό, θα τιμηθεί σήμερα ο Πολιούχος της Ακράτας Αγιος Χαράλαμπος, αφού τα περιοριστικά μέτρα προστασίας δεν επιτρέπουν τα παραπάνω.

Στην κωμόπολη της Αιγιάλειας όμως, επικρατεί ένας προβληματισμός για την κατάσταση που καταγράφεται στον εξωτερικό χώρο του ναού, σχετικά με την έλλειψη καθαριότητας του προαυλίου, όπως και για τον νεαρόκοσμο που τον έχει μετατρέψει σε σημείο παιχνιδιού «άτακτου» τις μεταμεσονύκτιες ώρες και που έχει προκαλέσει παράπονα περιοίκων, σχετικά με τον ρόλο, από τη μία της Τοπικής Κοινότητας και του Δήμου και από την άλλη του τοπικού Αστυνομικού Τμήματος.

ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ

Η «Π» παρουσιάζει σήμερα την ιδιαιτερότητα της εκκλησίας, αφού είναι ξεχωριστή εκκλησία σε μια περιοχή άλλωστε επίσης με ξεχωριστή ιστορία και παράδοση, κάτι που δείχνει μία οφειλή, όπως αντί των διαπληκτισμών οι ντόπιοι θα πρέπει να εργαστούν όλοι μαζί, με οποιοδήποτε τρόπο, για να τη διατηρήσουν περήφανοι, μέσα από συνεργασία ιερέων, αιρετών, φορέων και δημοτών.

Ο Αγιος Χαράλαμπος θεμελιώθηκε το 1903 και είναι τρίκλιτη Βασιλική μεγάλου μεγέθους με κλασικιστικά χαρακτηριστικά, επιβλητική στην όψη, η οποία ανατολικά απολήγει σε τρεις ημιεξαγωνικές αψίδες. Η πρόσβαση στο εσωτερικό γίνεται από τριμερές άνοιγμα στα δυτικά, που πλαισιώνεται από δύο τριώροφα κωδωνοστάσια. Τα αετώματα του κεντρικού κλίτους τονίζονται με ακροκέραμα, ως έργο του αρχιτέκτονα Χρύσανθου Κανελλόπουλου. Διατηρεί αξιόλογο τοιχογραφικό διάκοσμο και διόλου τυχαία έχει χαρακτηρισθεί ως Νεότερο Μνημείο, διότι αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής των αρχών του 20ου αιώνα και μαρτυρεί την καλλιτεχνική ακμή της περιοχής.

ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ

Πολύ ενδεικτικά είναι τα όσα αναφέρει στο βιβλίο του -που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι – ο Νίκος Χωμενίδης, με τίτλο «Η Ακράτα που Αγάπησα», δίνοντας μερικά στοιχεία της ιστορία του ναού, αλλά και ό,τι προβλήματα υπάρχουν πάντα αλλά μπορούν να διορθωθούν. Σύμφωνα με αυτό, η εκκλησία είναι κτισμένη σε χρόνια, που από την Κόρινθο ως την Πάτρα καμία πολιτεία και κανένα χωριό δεν σκεφτόταν καν να σηκώσει μια τέτοια. Αλλά και μέχρι και σήμερα, που τόσες ωραίες έχουν κτισθεί, της Ακράτας έχει την πρωτοπορία. Λιθόκτιστη, όπως είναι και με τόση τέχνη δεν συγκρίνεται με καμιά νεώτερη , είτε με το ισοδομικό σύστημα, είτε με το κρύο τσιμέντο. Δεν έχει παρά να σταθεί κανείς να σπουδάξει το περίτεχνο κτίσιμό της και να την θαυμάσει, αν και ο χρόνος άπλωσε χρώματα πάνω στα τοιχία της.

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ

Το σχέδιο του ναού είχε συνταχθεί κατ’ εντολήν του Βαρθολομαίου Γεωργιάδη (αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου) από τον ίδιο αρχιτέκτονα που είχε κάνει το σχέδιο της Μητρόπολης Αθηνών, γι’ αυτό και μοιάζουν. Ο Βαρθολομαίος είχε συλλέξει από έρανο 10.000 δρχ. το 1900 και από αυτές πλήρωσε τον αρχιτέκτονα και τις υπόλοιπες παρέδωσε στην Επιτροπή της ανοργάνωτης ακόμα Κοινότητας για να αρχίσει το χτίσιμο. Στο αρχικό σχέδιο προβλεπόταν στέγη με τρούλο, επειδή όμως κατά την ανέγερση διαπιστώθηκε ότι ήταν αδύνατον ν’ ανταπεξέλθουν στις υπέρογκες δαπάνες, ανέθεσαν στον Χρύσανθο Κανελλόπουλο να μετατρέψει το σχέδιο ως προς τη σκεπή. Γι’ αυτό και σήμερα οι αρχιτέκτονες, αντικρίζοντας εξωτερικά τον ναό δοκιμάζουν έκπληξη και απορία, εισερχόμενοι όμως δεν αποκρύπτουν την αγαλλίασή τους ως προς την σκεπή, αφού επετεύχθη κάτι αισθητικώς αξιόλογο.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Στην αρχιτεκτονική του ναού υπάρχουν απόψεις γνωστών κριτικών της τέχνης για το επιβλητικό τέμπλο και για τις εικόνες του ναού, εκ των οποίων ο Χριστός και η Παναγία, καθώς και ο Αγιος Χαράλαμπος του προσκυνηταρίου είναι εξαιρετικά. Ως προς τον Χριστό μάλιστα, παρότι και οι δύο ζωγράφοι έχουν ξεκινήσει από το ίδιο σχέδιο, αυτός του Σωτ. Κανελλόπουλου είναι πολύ ανώτερος στη δημιουργία από της Μητρόπολης Αθηνών. Θα πρέπει να αναφερθεί και ο Επιτάφιος, εξαιρετικής ρωσικής τέχνης, που όμοιό του έχει η Μητρόπολη Αθηνών και ο Αγιος Παύλος Κορίνθου.

Ομως για πολλά χρόνια, οι τρύπες από τις σκαλωσιές δεν κλείστηκαν ύστερα από 70 και πλέον έτη, Σταυροί και ακροκέραμα έγιναν συντρίμμια, τα νερά από τα κηπάρια έμπαιναν στα θεμέλιά του, ενώ το σχοινί της καμπάνας είχε γκρεμίσει τις προεξοχές του καμπαναριού. Κάποιοι κατάστρεψαν τον μπρούντζινο πολυέλαιο, τις περίφημες μινιατούρες στο προσκυνητάρι, πέταξαν τα σεμνά κανδήλια και τα αντικατέστησαν με φανταχτερούς «τενεκέδες», περιέβαλαν με λαμπτήρες τις εικόνες του τέμπλου για να τις καταστρέψει η θερμότητα και αφάνισαν τα παλιά χρώματα και τις επιχρυσώσεις του τέμπλου.

Μια μονάχα εργασία στάθηκε αξιόλογη, η ανάθεση στον Σπ. Βασιλείου, ευρωπαϊκής φήμης ζωγράφο, της ιστόρησης της πλατυτέρας. Ο καλλιτέχνης δύο αλλαγές πρότεινε για το εσωτερικό του ναού. Την αλλαγή του Παντοκράτορος και την αντικατάσταση της εικόνας της αριστεράς πύλης του ιερού. Εξωτερικώς δε πρότεινε να αποταθούν στο υπουργείο και να ζητήσουν να χορηγήσει τεχνίτες αναστηλώσεων για την αρμολόγησιη και γενικά την προστασία της λιθοδομής.

Μέχρι τις μέρες μας, μόνο οι αστοχίες διορθώθηκαν από μέρους, από τα κατά καιρούς, Εκκλησιαστικά Συμβούλια (καμπαναριό, πολυέλαιος, μινιατούρες στο προσκυνητάρι, φώτα εικόνες τέμπλου, καντήλια), κατά τ’ άλλα όλα παραμένουν, όπως τα αναφέρει ο ευπατρίδης Ακρατινός Ν. Χωμενίδης.