Οι επισκέπτες του διαμερίσματος δύο παλιών Πατρινών, των αείμνηστων Δημοσθένη και Χαριτίνης Καρατζά, στην πλατεία Ολγας, εντυπωσιάζονταν βλέποντας σε περίοπτη θέση ένα «σετ» οπλισμού που παρέπεμπε στην επαναστατημένη Ελλάδα του ’21. Εξίσου εντυπωσιακή ήταν «η οικογενειακή βίβλος», ένα λεύκωμα με αντίγραφα από τα έργα του φον Ες, του καλλιτέχνη που απέδωσε ωραιοποιημένες εικόνες από τις μάχες του Αγώνα της Ανεξαρτησίας.
Ο Δημοσθένης Καρατζάς, ασφαλιστής, και η σύζυγός του Χαριτίνη, το γένος Αγγελόπουλου, ήταν μια σπάνια περίπτωση ζευγαριού που αποτελούσαν αμφότερα τα σκέλη του απ’ ευθείας προγόνους από σόγια αγωνιστών του ’21. Ο Δημοσθένης, ήταν απόγονος του Παναγιώτη Καρατζά, που ξεσήκωσε τον κόσμο μέρες τον Μάρτιο του 1821 στην Πάτρα, και η Χαριτίνη Καρατζά καταγόταν από οικογένεια Λεόντων, της φαμίλιας των αγωνιστών που συγγένεψε εξ αγιχιστείας με την οικογένεια των επίσης αγωνιστών Πετμεζαίων.
Ο πρωτότοκος γιος τους ονομάστηκε επίσης Παναγιώτης, Τάκης. Ο δευτερότοκος, Αρης, επειδή γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου του’ 40. Εχουμε ξαναγράψει ότι η γέννηση αυτή έσωσε την οικογένεια: Βρίσκονταν στο μαιευτήριο, όταν έπεσε βόμβα ιταλική και γκρέμισε το σπίτι τους.
Τάκης και Αρης, με τις συζύγους τους Μαριζάν Μόρφυ και Κίττυ Αναγνωστοπούλου έφεραν στον κόσμο την Τίνα οι μεν, που ζει σήμερα στο εξωτερικό και τους Δημοσθένη και Φίλιππο (από τα ονόματα των παππούδων τους και όχι από έμπνευση με τα ονόματα των αρχαίων πολεμίων.
Στην Πάτρα ζει μόνο ο Φίλιππος, με τη οικογένειά του. Ο επίσης οικογενειάρχης Δημοσθένης ζει και εργάζεται στη Βαρκελώνη.
Με την ευκαιρία του επετειακού 1821, αποταθήκαμε και στους δυο τους. Επέλεξαν να απαντήσουν ουσιαστικά μεν, αλλά λακωνικά, αποφεύγοντας διά ροπάλου κάθε στοιχείο έπαρσης για πράξεις και αναστήματα προγόνων.
>Τι ξέρουν για τον Παναγιώτη Καρατζά, που ήταν και ο πλέον επώνυμος από τους προγόνους; Απαντούν με δύο λέξεις: «Επανάσταση λοιπόν!». Δηλαδή; «Αγωνιστές, ήρωες, λιγότερο ήρωες, προδότες, δολοπλόκοι, σφετεριστές…», απάντηση που αναφέρεται και στο μπαμπέσικο στήσιμο σε βάρος του προγόνου τους, στο επεισόδιο του Ομπλού.
>Τι τους έχουν αφήσει οι αναφορές γονέων και παππούδων για το οικογενειακό παρελθόν; «Ο σύγχρονος αναγνώστης θα πρέπει να κατανοήσει ότι και εκείνη η εποχή δε θα μπορούσε να διαφέρει, όσον αφορά στα χαρακτηριστικά της σημερινής κοινωνίας. Ελληνικής θέλουμε να λέμε μεμψιμοιρώντας, παγκόσμιας θα ήταν μάλλον σωστότερο».
Ως προς το προσωπικό- οικογενειακό στοιχείο: «Ευτυχώς για εμάς, ο Παναγιώτης Καρατζάς βρέθηκε στη ”σωστή μεριά” της ιστορίας.
Τίμιος και λαϊκός αγωνιστής που διακρίθηκε για το απαράμιλλο θάρρος του.
Κατάφερε να γίνει θρύλος για τη πόλη των Πατρών και όχι μόνο.
Ομως η δολοφονία του στον Ομπλο το Σεπτέμβρη του ’21 από “συντροφικό” χέρι, δεν του επέτρεψε ενδεχομένως να ανέβει στην ιεραρχία των μεγάλων ηρώων του γένους…».
>Αραγε η εξ αίματος σύνδεση με ένα πρόσωπο-θρύλο, σε επηρεάζει καθοριστικά; «Για εμάς τους φέροντες ενός ιστορικού επωνύμου, ο συνδυασμός της γενναιότητας και της άδοξης και άδικης κατάληξης, δημιουργεί έναν θαυμασμό και ενίοτε μία υφέρπουσα περηφάνια».
> Ο ίσκιος της καταγωγής αιωρείται στο σπίτι, και επιδρά στη συνείδηση της νέας γενιάς. Σας είναι εύκολη η αποστασιοποίηση, ώστε να μπορείτε να ζυγίσετε αντικειμενικά την προσωπικότητα ή δεν μπορείτε να αποφύγετε μια θετική προκατάληψη: «Η ύπαρξη ιστορικού υλικού και κειμηλίων και της οικογένειας Πετμεζά στο πατρικό σπίτι, καθώς υπάρχει συγγένεια από τη μεριά της γιαγιάς, συνετέλεσε στη διατήρηση του μύθου, και ήταν συχνά η αφορμή για αναφορές, ιστορίες και συζητήσεις.
Δύσκολα ένα παιδί θα αντισταθεί στη γοητεία μιας πιστόλας!».
>Αλλά: «Δεν τίθεται ζήτημα δικαίωσης προσδοκιών είτε αποστασιοποίησης.
Η κάθε γενιά έχει τη δική της μάχη, τους δικούς της αγώνες και τους δικούς της ήρωες.
Ηρωες σε άλλα πλαίσια και πεδία.
Ποιο παιδί όμως δεν έχει ονειρευτεί να υπάρξει ήρωας..; Την επανάσταση ψάχνουμε.
Του ΚΩΝ. ΜΑΓΝΗ
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News