Αποκαλυπτικός ο Μανώλης Μητσιάς αποκλειστικά στην «Π»

Είναι ο τραγουδιστής που αναμετρήθηκε από τα πρώτα του βήματα με τα μεγαλεπήβολα καλλιτεχνικά του όνειρα. Υψιπετής καλλιτέχνης, που με το πάθος του υπομονετικού χρυσοθήρα, σκάλισε δύσβατες ατραπούς για να ανακαλύψει μουσικές φλέβες χρυσού και να μετουσιώσει την απαρέγκλιτη αφοσίωσή του στην τέχνη, σε κατάθεση ζωής.

Φούσκωσε τα πανιά της νιότης του, με το φύσημα του απαιτητικού πενταγράμμου και όρθωσε τα κατάρτια του, ίσια στο φεγγοβόλημα του ποιητικού λόγου.

Είναι ο Μανώλης Μητσιάς, που μπορεί να σεμνύνεται ότι τα είπε εύκολα τα πιο δύσκολα «όχι» στην καριέρα του. Κατορθώνοντας έτσι να τη διαφυλάξει αλώβητη από τις εφήμερες μόδες και τις παροδικές επιτυχίες του συρμού. Που δεν του χάρισαν μεγάλα κασέ, αλλά του προσέφεραν την πλησμονή της αναγνώρισης και της διαχρονικότητας.

Αυριο Παρασκευή (ώρα 21:00) δίνει συναυλία στο κέντρο της Κάτω Αχαΐας (οδός 25ης Μαρτίου), με είσοδο ελεύθερη και τη διοργανωτική ευθύνη, του Πολιτιστικού Συλλόγου «Πάλεια» και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος.

Ο Μανώλης Μητσιάς μίλησε στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» και υπήρξε εξομολογητικός και χειμαρρώδης…

«ΣΗΜΕΡΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΤΟ ΠΟΔΙ!»

– Σήμερα στη μουσική, κυριαρχεί η εικόνα και έπεται η φωνή. Ενώ στην εποχή σας, οι ακροατές αγαπούσαν τραγούδια και φωνές κυρίως μέσω του ραδιοφώνου, αγνοώντας πολλές φορές την εικόνα του τραγουδιστή. Αν υποθέταμε ότι σήμερα συνέβαινε το ίδιο με τότε και δεν υπήρχε εικόνα, παρά μόνο ήχος, οι περισσότεροι από αυτούς που είναι «φίρμες» σήμερα, πιστεύετε ότι θα μεσουρανούσαν;

Οχι δεν θα υπήρχαν! Εχετε δίκιο σε αυτό που λέτε. Η φυσιολογική ροή των πραγμάτων άλλαξε. Θυμάμαι πριν χρόνια, μου έλεγε ένας σημαντικός σκηνοθέτης που τον είχα συναντήσει στον δρόμο, ότι άλλαξαν τα πράγματα. Σήμερα το μάτι έγινε αφτί και το αφτί… μάτι!Σίγουρα αν σήμερα δεν κυριαρχούσε η εικόνα, όλα θα ήταν διαφορετικά στο ελληνικό τραγούδι… Οπως καταλαβαίνετε, όταν αλλάζει η φυσιολογική ροή των πραγμάτων, όλα γίνονται ανώμαλα ύστερα.

–Πώς νιώθετε όταν συνειδητοποιείτε ότι δεν εκφραστήκατε μόνο εσείς από τις επιλογές σας, αλλά εκφράσατε και γενιές ολόκληρες Ελλήνων;

Νιώθω βαριά ευθύνη, αλλά νιώθω και πολύ ευτυχισμένος για το γεγονός ότι με χαιρετάνε απλοί άνθρωποι και μου λένε Μπράβο για τη γραμμή που κρατάω! Αλλωστε αυτό ήθελα, δεν με ενδιέφερε τίποτα άλλο. Αλλωστε με αυτούς που συνεργάστηκα και έπινα καφέ δεν ήταν άνθρωποι του πλούτου. Ο Γκάτσος και ο Χατζιδάκις δεν ήταν άνθρωποι του πλούτου, δεν τους ενδιέφεραν τα χρήματα. Δεν συνομίλησαν ποτέ για χρήματα αυτοί οι άνθρωποι. Δεν τους άκουσα ποτέ να μιλάνε για χρήματα, όσες φορές παρακάθησα μαζί τους στο ίδιο τραπέζι.

-Η κρίση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια είναι μόνο οικονομική, ή μήπως είναι και πολιτιστική;

Ακριβώς! Και τα δύο είναι. Βιώνουμε μια πολιτισμική κρίση. Ο άνθρωπος σήμερα έχει χάσει προφανώς την άνεση την οποία είχε να σκέφτεται να δημιουργεί. Σήμερα είναι τόσο πολύ πιεσμένος, που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κάθε περίπτωση και περίσταση.

Γράφει τραγούδια στο πόδι! Δεν είναι αποστάγματα ψυχής. Κατασκευάζει τραγούδια μέσα από ένα computer σε χρόνο dete, τα παραδίδει προς διαφήμιση σε χρόνο dete, δεν υπάρχει αυτό που γινόταν παλιά. Δεν υπάρχει η έστω και κακή δισκογραφική εταιρεία του παρελθόντος. Ηταν η αναγκαία εταιρεία, όμως, ώστε να ακουστεί το τραγούδι από τους υπευθύνους, να φιλτραριστεί, να περάσει στο ραδιόφωνο και να ακουστεί από εκεί. Να επιβληθεί δηλαδή με έναν τρόπο ήρεμο και ωραίο.

Τώρα σε μηδέν χρόνο, μέσω του you tube γίνεται η διακίνηση και η προώθηση, που δεν προλαβαίνει η καρδιά και το μυαλό του ακροατή να τα απορροφήσει. Γι’ αυτό και ξεχνιούνται γρήγορα όλα αυτά.

 

«ΧΑΘΗΚΕ Η ΑΛΗΘΕΙΑ, Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ, ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ»

-Στην εποχή σας, όπου μεγαλούργησε το ελληνικό τραγούδι, οι δισκογραφικές εταιρείες παρουσίαζαν κατά κύριο λόγο ολοκληρωμένους κύκλους τραγουδιών κάποιου συνθέτη και στιχουργού, ενώ με μικρότερα γράμματα αναφερόταν ο τραγουδιστής. Από τη δεκαετία του ’80 και μετά αντιστράφηκαν οι ρόλοι και οι συνθέτες πέρασαν σε δεύτερη μοίρα. Τι εξυπηρετούσε αυτός ο σχεδιασμός των εταιριών;

Αυτό δυστυχώς συνέβη με ευθύνη των δισκογραφικών εταιρειών αλλά και των τραγουδιστών, για να μη βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω. Οι δισκογραφικές εταιρείες, στην προσπάθειά τους να πουλήσουν ό,τι ψεύτικο και φθηνό πράγμα υπάρχει, προέταξαν τους τραγουδιστές. Δηλαδή, έβαλαν τεράστια τη φωτογραφία του τραγουδιστή στο εξώφυλλο και παραμέρισαν τους συνθέτες. Ετσι, για έναν δίσκο κάποιου τραγουδιστή, έπαιρναν ένα τραγούδι από τον έναν συνθέτη, δύο τραγούδια από τον άλλο, ώστε να αποδυναμώσουν τους μεγάλους συνθέτες που είχαν δικαιολογημένες απαιτήσεις και να μην τους έχουν ανάγκη.

Οπως καταλαβαίνετε, ποτέ δεν θα δέχονταν οι μεγάλοι συνθέτες, όπως ο Χατζιδάκις, ο Ξαρχάκος, ο Σπανός κ.ά. να έμπαινε μόνο ένα δικό τους τραγούδι σε έναν δίσκο και μάλιστα σε τραγουδιστή που δεν θα ενέκριναν. Ετσι οι δισκογραφικές εταιρείες κατάφεραν να δημιουργήσουν φτηνότερο μουσικό προϊόν και βεβαίως αναλώσιμο.

Εγιναν έτσι οι δίσκοι σαν τα ράφια του super market απ’ όπου ο κόσμος έπαιρνε διάφορα προϊόντα με ημερομηνία λήξεως. Χάθηκε η αλήθεια, η ταυτότητα, το συναίσθημα. Σήμερα παίρνεις ένα δίσκο και τα έχει όλα. Μα δεν μπορεί ένας δίσκος να περιλαμβάνει όλα τα μουσικά είδη και ρεύματα, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τους εμπορικούς σκοπούς της κατανάλωσης…

-Τελικά η απίστευτη ευκολία της διακίνησης της μουσικής μέσω του you tube, υπήρξε ευλογία ή κατάρα για το καλό τραγούδι;

Είναι ένα φαινόμενο που έχει δύο όψεις. Οπως υπάρχει η φωτιά και το νερό. Σήμερα σε αυτή την ευκολία που ζούμε, όπως μας την παρέχουν αυτά τα μέσα διακίνησης της μουσικής, κυριαρχεί αυτή η μαζική εμπορικότητα, η μαζική διαφήμιση, η οποία δεν σου δίνει το δικαίωμα να ψάξεις να δεις ποιο είναι το καλό και ποιο είναι το κακό. Αυτό έκανε κακό στην ελληνική μουσική.

«ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΠΟΤΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΝΤΡΕΠΟΜΟΥΝ ΓΙ’ ΑΥΤΑ»

– Ακόμα και στις δύσκολες περιόδους της πορείας σας, αρνηθήκατε να δισκογραφήσετε τραγούδια του συρμού, χάριν της εμπορικότητας και του χρήματος. Πόσο δύσκολα ήταν τα «όχι» που είπατε;

Ηταν και εύκολη και δύσκολη επιλογή. Δύσκολη γιατί είπα «όχι» σε εύπεπτα τραγούδια και ανθρώπους που συμπαθούσα. Δύσκολη γιατί όταν έκλεινα πόρτες, δεν είχα μετά την ευχέρεια επιλογής καλών τραγουδιών, δύσκολη γιατί απογοήτευσα κάποιους ανθρώπους, δύσκολη γιατί οικονομικά στερήθηκα πράγματα.

Αλλά ήταν ταυτόχρονα και εύκολη για μένα, γατί ακριβώς δεν ξέφυγα από την πρώτη ευθεία που είχα βάλει στο μυαλό μου όταν ξεκινούσα. Οτι εγώ αυτά θέλω να πω, αυτά με εκφράζουν και όχι τα άλλα πράγματα. Και αυτό το τήρησα, χωρίς εκπτώσεις. Δεν ήθελα να πω ποτέ τραγούδια, που κάποτε θα ντρεπόμουν γι’ αυτά, Και, ευτυχώς, το τήρησα.

«ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»

-Να υποθέσω δηλαδή, ότι δεν έχετε αποκομίσει πολλά χρήματα από τη μουσική;

Πιστέψτε με, νιώθω πολύ πλούσιος από την αναγνώριση του κόσμου σε όλη αυτή την πορεία μου! Και αυτό για μένα είναι ο μεγαλύτερος πλούτος. Οχι, δεν έβγαλα χρήματα από τα τραγούδια. Πραγματικά δεν έβγαλα. Δεν με ενδιέφερε! Ξέρετε, δεν έγινα τραγουδιστής για να βγάλω χρήματα. Εγινα τραγουδιστής για να εκφραστώ. Τίποτα άλλο! Ηθελα να τραγουδάω αυτά που εγώ αγαπούσα!

-Εχοντας γνωρίσει και συνεργαστεί με τόσα πολλά λαμπερά πρόσωπα του ελληνικού πολιτισμού, ποιο είναι το σημαντικότερο που έχετε αποκομίσει;

Αυτό που έμαθα από αυτούς τους ανθρώπους, είναι να βλέπω στη ζωή την αλήθεια και όχι το ψέμα. Αυτό με ενδιέφερε πιο πολύ: Η αλήθεια! Είδα και άκουσα πράγματα, που δεν θα τα μάθαινα και δεν θα τα άκουγα από άλλους ανθρώπους.

«ΝΙΩΘΩ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ»

-Νιώθετε ευλογημένος από όλα αυτά που ζήσατε μέσω της τέχνης;

Πολύ! Με αυτούς που συναναστράφηκα νιώθω ευλογημένος!
Νιώθω σχεδόν χορτασμένος από εμπειρίες. Αν και κάθε φορά, κάθε νέα συνεργασία είναι για μένα μια νέα εμπειρία. Δόξα τω Θεώ, είμαι γεμάτος από εμπειρίες.

-Πόσο δύσκολη υπόθεση ήταν η εξεύρεση μουσικού υλικού για κάθε νέο σας δίσκο, μετά τις κορυφαίες συνεργασίες σας με τους μεγάλους συνθέτες, στιχουργούς και ποιητές;

Μοιραία έρχονταν σε σύγκριση αυτές οι μεγάλες μου συνεργασίες με κάποιες άλλες, αλλά δεν μπορεί να είναι όλοι τόσο μεγάλοι. Δεν βγάζει η Ελλάδα κάθε φορά, έναν Χατζιδάκι, έναν Γκάτσο, έναν Θεοδωράκη ή Ξαρχάκο! Δεν βγαίνουν κάθε μέρα τέτοιοι άνθρωποι… Αυτοί όμως είναι το φως, είναι το παράδειγμα για όλους μας!

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News