Ασυμβίβαστη υποκρισία

Ο Ανδρέας Σοφιανόπουλος είναι μέλος ΔΣ Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου.

Πρέπει να ειπωθούν τα δεδομένα όπως πραγματικά έχουν. Οι συνδικαλιστές φαρμακοποιοί, που ασχολούνται με τα Συνεταιριστικά έχουν επί 3 χρόνια πάθει αφωνία!

Ισως το ενοχικό σύνδρομο για το λάθος με το ΠΔ επί ΣΥΡΙΖΑ. Ισως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα για τις εξαγωγές. Ισως και το πολιτικό περιβάλλον, που δεν τους ευνοεί. Σε κάθε περίπτωση, η σιωπή και η παραπληροφόρηση πρέπει να σταματήσουν.

Είναι σίγουρο πως ο διορισμένος αν. υπουργός Υγείας κ. Κοντοζαμάνης, που εισηγήθηκε τον νόμο περί ασυμβίβαστου, δεν γνώριζε καν τι είναι οι Συνεταιρισμοί.

Είναι βέβαιο πως είχε στενές σχέσεις με το Προεδρείο του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου και πως το πολιτικό σύστημα -ειδικά το κόμμα που κυβερνά- δεν το απασχόλησε για σειρά δεκαετιών το αν ο περιφερειάρχης Αττικής ήταν και πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας, ο πρόεδρος του ΕΟΦ ήταν και πρόεδρος του ΠΦΣ, ο πρόεδρος του ΠΦΣ είναι μέλος του ΔΣ του ΕΟΠΥΥ και πρόεδρος Συλλόγου στον Συνεταιρισμό του, βουλευτής της ΝΔ είναι και πρόεδρος το Φαρμακευτικού Συλλόγου Αιτωλοακαρνανίας, ο αντιπρόεδρος του ΠΦΣ ήταν και διοικητής στο ΙΚΑ, η πρόεδρος του ΙΣ Πάτρας είναι και αντιπεριφερειάρχης Υγείας, ούτε ότι ο γγ του ΠΦΣ ήταν πρόεδρος στον ΦΣ Λάρισας και πρόεδρος του τοπικού ΣΥΦΑ!

Το μόνο ασυμβίβαστο που τους απασχόλησε ήταν να μην μπορεί ο πρόεδρος του ΦΣ Αττικής να είναι και πρόεδρος του ΠΦΣ, μιας και ο κ. Λουράντος δεν ήταν ελεγχόμενος, κατά όπως τους βόλευε. Δεν είδαν, πουθενά, σύγκρουση συμφερόντων, μιας και όλοι ήταν παιδιά του ίδιου κόμματος, πλην του εκ Λάρισας, που ήταν παιδί ΠΑΣΟΚ μεν, αλλά του ΠΑΣΟΚ που και κόμμα εξουσίας ήταν και συγκυβέρνησε με τη ΝΔ.

Το πρόβλημα εμφανίστηκε όταν κάποιος, που δεν ανήκε σε κανένα κόμμα, ακολούθησε την πεπατημένη και ξεκίνησε να υλοποιεί συλλογικές αποφάσεις. Τότε, βρέθηκε η αφορμή και όχι η αιτία να χτυπηθεί το συνδικαλιστικό Συνεταιριστικό

Κίνημα και να παρθεί ρεβάνς τόσο για το ΠΔ του 2016, αλλά και να τονωθεί το ιδιωτικό Φαρμακεμπόριο, το τόσο φιλικό στην κυβέρνηση, σε κάθε επίπεδο.

Αλλωστε, ο πρόεδρος των ιδιωτών φαρμακεμπόρων κομματικά και οικογενειακά έχει στενές σχέσεις με την κυβέρνηση. Αλλωστε, μέλη του Προεδρείου του ΠΦΣ είχαν, από χρόνια, εκφραστεί ενάντια στους ΣΥΦΑ. Προφανώς δεν αντιμετωπίστηκαν με τον «ιδιαίτερο» τρόπο, που θεωρούσαν πως τους άρμοζε, βάσει του αξιώματός τους από τους τοπικούς τους ΣΥΦΑ. Ισως λόγω οικονομικών διαφορών και πολιτικά, μιας και οι ΣΥΦΑ ελέγχονταν από άτομα, που ιδεολογικά προσέγγιζαν την Κεντροαριστερά.

Τη χρονική στιγμή, λοιπόν, που η ΓΣ των Φαρμακοποιών Αχαΐας αποφάσισε ομόφωνα να θέσει τέρμα στην κοροϊδία της συμφωνίας ΠΦΣ-Κοντοζαμάνη για το μοίρασμα self-test, βρέθηκε το κατάλληλο timing να αιτηθεί το Προεδρείο του ΠΦΣ το «ασυμβίβαστο» στον αν. υπουργό κι έτσι με ένα σμπάρο να πετύχει δύο τρυγόνια!

Το κλίμα, άλλωστε, το είχαν ήδη διαμορφώσει οι εντεταλμένοι του ΠΦΣ στον τοπικό σύλλογο, από τις εκλογές του 2020, με λάσπη και υπονοούμενα περί μαύρου χρήματος. Παρόλη δε την εκλογική συντριβή τους, εξακολουθούσαν να εμμένουν στη λάσπη, ως και την ψήφιση του νομοσχεδίου, το οποίο πανηγύρισαν σαν δικαίωση. Ο πρόεδρος του ΠΦΣ κατά τη συζήτησή στην Προπαρασκευαστική Επιτροπή, τοποθετήθηκε επί των άρθρων, ενώ στο συγκεκριμένο ακολούθησε την πεπατημένη της γνωστής ταινίας «εγώ κοιτούσα τη Γιαδικιάρογλου»! Στην πρόκληση εκ μέρους της «Πανεπιστημονικής» να τοποθετηθεί το ΔΣ του ΠΦΣ για το ασυμβίβαστο, έστειλε το θέμα στις καλένδες. Φυσικά, η παράταξη που πρόσκειται στους ΣΥΦΑ, ουδέποτε τόλμησε να θέσει θέμα. Εξαιρουμένης της αντρίκιας στάσης του συναδέλφου Κατσαντώνη, που μόνος στα Χανιά προκάλεσε την έκπτωσή του, ώστε να «τρέξει» πιο γρήγορα η δικαστική τύχη της υπόθεσης στο ΣτΕ, σαφώς και δεν περιποιεί τιμή η στάση Συνεταιριστών, που φοβήθηκαν και παραιτήθηκαν ή δεν κατέβηκαν καν σε εκλογές στους συλλόγους τους, παρότι κάποιοι ήταν και πρόεδροι, υποταγμένοι απόλυτα στη δόλια συμπεριφορά του Προεδρείου του ΠΦΣ.

Ακόμα αναμένω μια λέξη, έστω σχολιασμού από το Προεδρείο του οργάνου μου, για την απόφαση έκπτωσής μου από το αξίωμα του προέδρου του ΦΣ Αχαΐας.

Αλλά, προφανώς, στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλούν για σχοινί.