Χριστίνα Καρποντίνη: Αντίδωρό μου, ο χαιρετισμός των μαθητών μου
Μαθηματικός, συγγραφέας, ραδιοφωνική παραγωγός, η Χριστίνα Καρποντίνη μάς σύστησε μέσα από τη στήλη της «Γυναίκες με σημασία» στην «ΠτΚ» σπουδαίες Ελληνίδες. Σήμερα, είναι σειρά της να μας συστηθεί.
Με ποιες μνήμες είναι συνδεδεμένα τα παιδικά κι εφηβικά σας χρόνια;
Οι μνήμες των παιδικών χρόνων είναι συνυφασμένες με τα τοπία της Αχαΐας καθώς ο πατέρας μου ήταν σταθμάρχης στον ΟΣΕ και υπηρέτησε στην περιοχή. Οικογενειακά ταξίδια και εκδρομές με το τρένο σε διάφορους προορισμούς ανά την Ελλάδα, διεύρυναν τους ορίζοντές μου και ανέπτυξαν τη φαντασία μου. Στα εφηβικά χρόνια τακτικές επισκέψεις στην Αθήνα, όπου έμεναν οι παππούδες, μου προσέφεραν την απόλαυση του θεάτρου, του σινεμά και των μουσείων. Γλυκιά ανάμνηση κάθε φθινόπωρου, η επίσκεψη με τη μητέρα μου του πολυκαταστήματος «Μινιόν» στην Αθήνα για να προμηθευτώ την καινούργια σχολική ποδιά, διά χειρός του σχεδιαστή μόδας Γιάννη Τσεκλένη.
Ησασταν από μικρή μαθηματικό μυαλό; Φοίτησα στο Πρακτικό Λύκειο του Αιγίου. Από νωρίς είχα προσανατολιστεί στις Θετικές σπουδές, ίσως επειδή με έλκυε ο ορθολογικός τρόπος σκέψης και η θεώρηση του κόσμου μέσω αυτού. Εγραφα όμως πολύ καλές εκθέσεις και είχα ευχέρεια στον γραπτό λόγο. «Παιδί θαύμα» δεν υπήρξα ποτέ.
Σπουδάσατε στην Πάτρα. Πώς αποφασίσατε να ρίξετε άγκυρα εδώ;
Η Πάτρα ήταν πολύ οικεία, καθώς την επισκεπτόμουν συχνά. Οταν τέθηκε θέμα ανώτερων σπουδών, το Πανεπιστήμιό της ήταν η πρώτη επιλογή μου και πέτυχα στο Μαθηματικό τμήμα με υποτροφία. Την αγάπησα βιώνοντας τους ρυθμούς και τον παλμό της, παντρεύτηκα εδώ και έκτοτε παραμένω.
Ξεναγήστε μας στη σταδιοδρομία σας.
Δίδαξα στο ΤΕΙ Πάτρας αρκετά χρόνια, ως ωρομίσθια καθηγήτρια και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Η πιο ενδιαφέρουσα εμπειρία της σταδιοδρομίας μου ήταν η διδασκαλία στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, που λειτούργησε το 2001 και ήμουν από τους πρώτους καθηγητές που το στελέχωσαν.
Πείτε μας γι’ αυτή σας την εμπειρία, αλλά και τι απολαμβάνετε στη διδασκαλία εν γένει.
Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας παρέχει μια καινοτόμα μορφή εκπαίδευσης και για να ανταποκριθώ στην πρόκληση, επιμορφώθηκα παρακολουθώντας πολλά σεμινάρια σχετικά με την εκπαίδευση ενηλίκων. Συμμετείχα σε πολυετή ευρωπαϊκά προγράμματα και σε επιμορφωτικές επισκέψεις σε ευρωπαϊκά σχολεία, ανταλλάσσοντας εκπαιδευτικό υλικό και καλές πρακτικές με ξένους συναδέλφους. Ολα αυτά υπό την αιγίδα του Ινστιτούτου Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων, του υπουργείου Παιδείας. Οι σημαντικές γνώσεις και εμπειρίες που αποκόμισα, μεταλαμπαδεύτηκαν στη διδακτική διαδικασία. Το Σχολείο αυτό αποτέλεσε εφαλτήριο για πολλούς μαθητές μας οι οποίοι κατάφεραν να σπουδάσουν και στο Πανεπιστήμιο.
Η προσέγγιση της γνώσης από διαφορετικούς δρόμους και με πρωτοποριακές μεθόδους, ήταν κάτι που πάντα επεδίωκα και απολάμβανα στη διδακτική διαδικασία. Το αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης, απόσταγμα χρόνων, αποτέλεσε το υλικό του βιβλίου «Τα Μαθηματικά είναι… παιχνίδι!!» που δημιουργήσαμε με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Γιάννη Καραντζή (εκδ. Γκότσης). Σε αυτό περιλαμβάνονται παιχνίδια και εναλλακτικές προσεγγίσεις στη διδασκαλία διαφόρων μαθηματικών θεμάτων ώστε αυτά να γίνουν πιο αγαπητά και οικεία στους μαθητές.
Το ραδιόφωνο κι εσείς. Πείτε μας γι’ αυτή τη σχέση.
Η ραδιοφωνική εκπομπή ήταν μια ιδέα που προέκυψε όταν πήρα σύνταξη. Τη μετέφερα στην ΕΡΤ Πάτρας που τη βρήκε ενδιαφέρουσα. Παρουσίαζα σημαντικές γυναικείες προσωπικότητες, προβάλλοντας παράλληλα τις κοινωνικές συνθήκες των αντίστοιχων εποχών. Φρόντιζα ιδιαίτερα τις μουσικές γέφυρες ανάμεσα στα κείμενα. Για παράδειγμα όταν αναφέρθηκα στη Μαρία Πολυδούρη, τα τραγούδια που μεταδόθηκαν ήταν ποιήματά της μελοποιημένα από γνωστούς συνθέτες. Οι εκπομπές ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 2017 και διακόπηκαν δυστυχώς στην καραντίνα. Ηταν μια πολύ ωραία εμπειρία!
Σύζυγος και μητέρα δύο παιδιών. Πώς συνδυάσατε αυτούς τους ρόλους με τις επαγγελματικές σας υποχρεώσεις;
Ο καλός προγραμματισμός, η ευελιξία, η ευρηματικότητα και η ουσιαστική συμπαράσταση του συζύγου βοήθησαν να επιτευχθούν οι ισορροπίες. Τα παιδιά μου σπούδασαν στο Πολυτεχνείο της Πάτρας μηχανικοί, η κόρη μηχανολόγος και ο γιος ηλεκτρολόγος. Εκαναν μεταπτυχιακές σπουδές και εργάζονται. Και για τις επιτυχίες των «πνευματικών μου παιδιών», χαίρομαι και καμαρώνω. Τον εγκάρδιο χαιρετισμό τους τον προσλαμβάνω σαν αντίδωρο της προσφοράς μου στα μαθητικά τους χρόνια και με συγκινεί ιδιαίτερα.
Πώς θα περιγράφατε τη σχέση σας με τον εαυτό σας; Τι του ζητάτε, με τι του θυμώνετε, πώς τον καλοπιάνετε;
Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να εφησυχάζει και να παραμένει σε αδράνεια. Επιδιώκω να υπάρχει πάντα ένα σχέδιο και ένας δημιουργικός στόχος που θα εμπλουτίσουν τον ελεύθερο χρόνο μου. Αυτό το διάστημα ασχολούμαι με τη συγγραφή παραμυθιών που όμως στη μυθοπλασία τους περιέχουν Μαθηματικά της φύσης και της ζωής, ώστε να αναπτύσσεται η κριτική σκέψη των παιδιών. Οι νεαροί αναγνώστες καλούνται να εμπλακούν σε «ανοικτά προβλήματα», προβλήματα δηλαδή τα οποία είναι ρευστά, δεν είναι αυστηρά καθορισμένα και σημαντικό ρόλο στην επίλυση τους παίζει ο πειραματισμός και η διατύπωση εικασιών. «Ανοικτά προβλήματα» θα αντιμετωπίσουν μελλοντικά στη ζωή τους. Επιβραβεύω τον εαυτό μου απολαμβάνοντας ταξίδια, πολιτιστικές δραστηριότητες, βόλτες στην ακροθαλασσιά το ηλιοβασίλεμα και προσπαθώ… να μην του θυμώνω.
Συνέντευξη στην Κρίστυ Κουνινιώτη
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
