Δεν μπορούμε να ζούμε με εμφύλιους

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ *

Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το 2015, μετά από εκλογές. Οι οποίες μάλιστα, έγιναν δύο φορές, δημοκρατικά και αδιάβλητα. Οπως όλες οι εκλογές που έγιναν στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση και έπειτα.

«Σαν μισούνται ανάμεσά τους δεν τους πρέπει λευτεριά», γράφει ο Διονύσιος Σολωμός. Η κατάρα του έθνους μας είναι η διχόνοια. Να μισούμαστε μεταξύ μας. Άκοπα, ολοκληρωτικά, αιματηρά.

«Η Πάτρα πρωτοστάτησε στην έναρξη του αγώνα του 1821, αλλά απελευθερώθηκε τελευταία», γράφει ο Ιωάννης Μόσχος («ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ» 29-5-2021). Οι έριδες και οι εμφύλιες διαμάχες (προσωπικά κίνητρα, ματαιοδοξία, φθόνος) νέκρωσαν αγωνιστικά την περιοχή και οι Οθωμανοί της Πάτρας και του Ρίου παραδόθηκαν τελικά σε ξένους. Στους Γάλλους του Μαιζών τον Οκτώβριο του …1828!!! Μέχρι τότε λεηλατούσαν ανενόχλητοι την περιοχή. Έκαιγαν και σφαγίαζαν. Οι Αγγλοι του Τσόρτσιλ βρήκαν Έλληνες (όχι ξένους) και έστησαν τον αιματηρό εμφύλιο το 1944 που ακόμα μας διχάζει. Σε καμία άλλη χώρα δεν συνέβη κάτι παρόμοιο.

Μυαλό όμως δεν βάζουμε. Και απ’ ό,τι φαίνεται, δεν θα βάλουμε ποτέ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι εκλεγμένος δημοκρατικά πρωθυπουργός της χώρας. Στον εκάστοτε πρωθυπουργό, είτε τον ψηφίσαμε είτε όχι, (πρέπει να) αποδίδουμε σεβασμό. Γιατί (πρέπει να) είναι πρωθυπουργός ΟΛΩΝ των Ελλήνων.

Δυστυχώς η πατρογονική μας κατάρα εμφανίστηκε πάλι. Στην εκδήλωση για τα 40 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «σκοτεινό διάλειμμα» στην δημοκρατική πορεία της χώρας το διάστημα που κυβέρνησε ο ΣΥΡΙΖΑ (2015 – 2019). Δηλαδή, οι Έλληνες που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, είναι μέρος του «σκοτεινού διαλείμματος».

Συνεπώς, Ελληνες είναι μόνο οι δεξιοί, οι κεντροδεξιοί, οι ακροδεξιοί και οι αριστεροί του ΚΚΕ; Όλοι οι υπόλοιποι στα …τάρταρα;

Αλλοίμονο! Τι τα ήθελε αυτά, μπροστά μάλιστα και στους ξένους; Τι χρειάζονταν; Σε τι ωφελούσαν; Προς Θεού!

Αν επιτεθούν οι Τούρκοι, κ. Πρωθυπουργέ, όλοι μαζί θα αγωνιστούμε. Πλάι πλάι, βοηθώντας ο ένας τον άλλο. Στον σεισμό ή στην πυρκαγιά όλοι θα συνδράμουμε. Θα σηκώσουμε τα συντρίμμια, που πλακώνουν συνάνθρωπό μας, θα σβήσουμε φωτιές. Θα αγκαλιαστούμε και θα κλάψουμε με τον συμπατριώτη μας. ΟΛΟΙ μαζί. Ο αριστερός με το δεξιό και ο δεξιός με τον αριστερό. Σαν γροθιά. Είμαστε τόσο λίγοι που, νισάφι πια, δεν μπορούμε να ζούμε καθημερινά με εμφύλιους μεταξύ μας. Γιατί τέτοια αλαζονεία στο λόγο σας; ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΝΑΓΚΗ υπήρχε γι’ αυτό  το ατόπημα. Σας αφήνει ο πολιτικός εγωισμός να επανορθώσετε ή  η «κατάρα» θα κυριαρχεί πάντα στη χώρα μας ;

* Ο Γιάννης Παπαναστασόπουλος είναι δικηγόρος.