Ενδοοικογενειακή βία στην Αχαΐα: Αποκαλυπτικά και ανησυχητικά τα επίσημα στοιχεία της Αστυνομίας

«Θέλει τεράστια προσοχή, ώστε να μην ψυχιατρικοποιήσουμε τους δράστες!» λέει στην «Π», η Ιωάννα Τσάκωνα, υγειονομικός αξιωματικός ΕΛΑΣ – ψυχολόγος MSc Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Δυτικής Ελλάδας.

βία

Εκρηκτικές διαστάσεις έχουν λάβει τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας την τελευταία διετία, με την Ελλάδα να συμπεριλαμβάνεται πλέον στις χώρες που «μετρούν» θύματα, γυναίκες που κακοποιήθηκαν μέχρι θανάτου ή δολοφονήθηκαν, από νυν ή πρώην συζύγους και συντρόφους. Τα γραφεία ενδοοικογενειακής βίας της ΕΛΑΣ μεταξύ αυτών και της Διεύθυνσης Αστυνομίας Αχαΐας με έδρα την Πάτρα, αντιμετώπισαν κατά το πρώτο εξάμηνο του 2022, ανά την ελληνική επικράτεια  5.140 περιπτώσεις και για όλες σχηματίσθηκαν δικογραφίες.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Για την Αχαΐα, αποκαλυπτικά και παράλληλα ανησυχητικά είναι τα στοιχεία που προκύπτουν για τη βία που εκδηλώνεται εντός οικογενειακής εστίας, την ώρα μάλιστα που και άνδρες καταγγέλουν κακοποίηση. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Αρχηγείου της ΕΛΑΣ που έχει στη διάθεση της  και παραθέτει σήμερα η εφημερίδα «Πελοπόννησος», το 2021 κατεγράφησαν 277 περιστατικά και στα 140 ανέρχονται μόλις στους έξι πρώτους μήνες του 2022.

Από τους συνολικά 276 δράστες περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας που τελέστηκαν το 2021, οι 225 ήταν άνδρες και 51 γυναίκες. Στους 148 ανέρχονται οι θύτες που άσκησαν βία σε άτομα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος κατά το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους. Από αυτούς 124 είναι άνδρες και 24 γυναίκες. Ο συνολικός αριθμός θυμάτων τον προηγούμενο χρόνο ανήλθε στα 287, από τα οποία 212 ήταν γυναίκες και 75 άνδρες. Από τις αρχές του 2022 μέχρι και τα τέλη Ιουνίου 117 γυναίκες και 37 άνδρες επί συνόλου 154 ατόμων, ήρθαν αντιμέτωπα με τα βίαια ξεσπάσματα συγγενικού τους προσώπου.

«Αναμφίβολα τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία δυο χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτών των δύσκολων ετών δοκιμάστηκαν οι ψυχικές αντοχές όλων μας, πολύ περισσότερο αυτών που έχουν πιο εύθραυστο “εγώ”, οι οποίοι και κατέφυγαν στη βία», δήλωνει στην «Π», η Ιωάννα Τσάκωνα, υγειονομικός αξιωματικός ΕΛΑΣ – ψυχολόγος MSc Γενικής Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Δυτικής Ελλάδας.

ΣΧΕΣΗ ΔΡΑΣΤΗ – ΘΥΜΑΤΟΣ

Σωματική βία απειλή, κατάχρηση σε ασέλγεια, προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας είναι οι βασικές μορφές βίας που ασκούν οι δράστες. Οπως προκύπτει από τις καταγραφές των περιστατικών, η σχέση θύτη – θύματος είναι είτε αδελφός ή αδελφή, γονέας, νυν και πρώην σύζυγοι/ σύντροφοι, είτε παιδιά.

ΗΛΙΚΙΕΣ

Βάσει των στατιστικών δεδομένων η ηλιακή κλίμακα των θυτών κατα κύριο λόγο για τους άνδρες  κυμαίνεται στα 35-45 και 45 – 60 έτη , ενώ για τις  γυναίκες 35 – 45 χρόνων. Το ηλικιακό φάσμα των θυμάτων, είναι άνδρες 35 -75 ετών και γυναίκες 35-60 ετών.

ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία που αφορούν στη Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Δυτικής Ελλάδας την τελευταία διετία και το πρώτο μισό του 2022. Ειδικότερα, το 2020 κατεγράφησαν 546 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, 258 (σωματική βλάβη), 255 (απειλή), 29 (παράνομη βία) και 4 (προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας). Το 2021 συνολικά καταγγέλθηκαν 592 περιπτώσεις με 610 δράστες εκ των οποίων 497 άνδρες και 113 γυναίκες. Σε 648 ανήλθαν τα θύματα, 455 γυναίκες και 193 άνδρες. Το πρώτο εξάμηνο του 2022 οι αστυνομικές υπηρεσίες έχουν διαχειριστεί 305 περιστατικά, με 320 θύτες (268 άνδρες και 52 γυναίκες) και 336 θύματα (244 γυναίκες και 92 άνδρες).

Γυναικοκτονία: Νέα μορφή εγκλήματος – Τι σηματοδοτεί για την κοινωνία; (ΣΠΑΣΙΜΟ)

Οι δυο προ ημερών συζυγοκτονίες σε Ζάκυνθο και Κρήτη και η δολοφονία 17χρονης στο Περιστέρι από τον αλλοδαπό φίλο της που σημειώθηκαν σε λιγότερο από 48 ώρες, επανέφεραν με δραματικό τρόπο τη νέα πραγματικότητα που σύμφωνα με τους ειδικούς διαμορφώθηκε ως απόρροια των συνθηκών που επέβαλε η πανδημική κρίση, αλλάζοντας τους όρους της κοινωνικής συμβίωσης.

«Δυστυχώς η “ματωμένη λίστα” μεγαλώνει συνεχώς και οι αριθμοί των θυμάτων είναι σοκαριστικοί. Τι πυροδοτεί όμως όλο αυτό ; Το κίνητρο της διάπραξης αυτών των δολοφονιών είναι η άσκηση κοινωνικού ελέγχου στα σώματα, αλλά και στις επιλογές των γυναικών, στις επιλογές του αν θα συνεχίσουν να βρίσκονται σε μια κακοποιητική σχέση η όχι. Πρόκειται με άλλα λόγια για εγκλήματα που στηρίζονται σε έμφυλα στερεότυπα, σύμφωνα με τα οποία οι γυναίκες είναι κατώτερες, υποτελείς και δυνητικά μπορούν να “τιμωρηθούν” μέσω της έμφυλης βίας», επισημαίνει η κ. Τσάκωνα και προσθέτει «αυτό που σηματοδοτεί, δυστυχώς, είναι ότι είμαστε σε μια βαθιά σεξιστική και πατριαρχική κοινωνία, όπου πατριαρχία σημαίνει έλεγχος, σημαίνει δε δέχομαι το όχι σαν απάντηση, σημαίνει πως αν μια γυναίκα αποφασίσει να φύγει από τους πατριάρχες, η βία τότε κλιμακώνεται…Ο όρος πολιτικοποιεί (και ορθά το κάνει) ένα πολύ σημαντικό φαινόμενο, που είναι οι δολοφονίες των γυναικών, οι οποίες έρχονται στην επιφάνεια και οι οποίες επισυμβαίνουν λόγω του φύλου τους…!».

«Μην ψυχιατρικοποιήσουμε τους δράστες»

«Θέλει τεράστια προσοχή ώστε να μην ψυχιατρικοποιήσουμε τους δράστες! Ευτυχώς οι βαρύγδουποι τίτλοι όπως “έκανε τον φόνο γιατί ήταν ψυχικά διαταραγμένος ή ψυχικά άρρωστος” ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Αυτοί οι χαρακτηρισμοί το μόνο που κάνουν είναι να ενισχύουν το στίγμα της ψυχικής ασθένειας, καλύπτοντας έτσι τους πραγματικούς λόγους της έμφυλης βίας που δεν είναι τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από την πατριαρχική αντίληψη, η οποία και υποκινεί τις γυναικοκτονίες», υπογραμμίζει με ιδιαίτερο νόημα η κ. Τσάκωνα και καταλήγει: «Το σίγουρο λοιπόν είναι ότι κάτι δεν πάει καλά στην κοινωνία μας και όσο πιο γρήγορα και βαθύτερα το συνειδητοποιήσουμε αυτό, τόσο περισσότερο θα είμαστε ικανοί να μεγαλώσουμε σωστά τους γιους μας, με τρόπο που να σέβονται και να εκτιμούν κάθε γυναίκα, να σέβονται τα όχι της κάθε γυναίκας, ακόμα και όταν αυτά τα όχι δεν ικανοποιούν τις επιθυμίες τους…!».