Εξωσχολικές δραστηριότητες για παιδιά 4-7 χρόνων: Αλήθεια χρειάζονται; Και εάν ναι, γιατί και πόσες αλλά και ποιές;

Του Στάθη Καγκελάρη

ΣΤΑΘΗΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΗΣ

Ψυχολόγοι και εκπαιδευτικοί γράφουν και ξαναγράφουν για τα πλεονεκτήματα των εξωσχολικών δραστηριοτήτων. Ταυτόχρονα όμως γράφουν και για μερικά σημεία που θέλουν προσοχή.

Κοντολογίς μπορούμε να πούμε ναι στις εξωσχολικές δραστηριότητες αλλά με μέτρο και λαμβάνοντας υπόψη την κλήση του παιδιού μας, τις διαθέσεις και τις προτιμήσεις του. Μεγάλη προσοχή θέλει επίσης να μην πέφτουμε οι γονείς στην παγίδα εκπλήρωσης δικών μας ονείρων και στόχων και όχι του παιδιού μας. Αφού λοιπόν προσέξουμε τα παραπάνω και σιγουρευτούμε ότι ο χρόνος που περνάμε εμείς με το παιδί μας είναι αρκετός, τότε ήρθε η ώρα να διαλέξουμε δραστηριότητα.

Εάν λοιπόν διαπιστώσετε ότι του παιδιού σας του αρέσουν τα κινητικά παιχνίδια ή κατασκευές και παιχνίδια επιδεξιότητας με τα χέρια, όπως πλαστελίνη, τουβλάκια, πάζλ τότε οδηγείστε προς εκπαιδευτικές δεξιότητες όπως εκμάθηση ξένης γλώσσας, ρομποτική, σκάκι, κλπ. Στο σημείο αυτό έχουμε δύο πολύ ποιοτικές προτάσεις, οι οποίες βασίζονται σε προγράμματα αναγνωρισμένων φορέων.

1. ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

Ένας ευχάριστος και δημιουργικός τρόπος είναι η μέθοδος KIKUS (1ο βραβείο στον διαγωνισμό Mac Kinsey). Με αυτή την μέθοδο χρησιμοποιούμε δοκιμασμένα υλικά για την ενίσχυση της γλωσσικής ικανότητας και φροντίζουμε για την εμπέδωση της επικοινωνώντας με τα παιδιά στην ξένη γλώσσα. Ιδιαίτερη σημασία έχει για εμάς ο τομέας κατασκευής. Μαθαίνουμε κατασκευάζοντας. Προσπαθούμε να υποστηρίξουμε τις δεξιότητες των παιδιών και μέσω αυτής της δραστηριότητας να μαθαίνουν Γερμανικά ή Αγγλικά.

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΚΑΓΚΕΛΑΡΗΣ

2. ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ

Με τα προγράμματα της Ακαδημίας Ρομποτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας οδηγούμε τα παιδιά στη διαδικασία να σκέφτονται με πιο δομημένο τρόπο. Προσπαθώντας να λύσουν τα προβλήματα που τους ανατίθενται, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες , συνεργάζονται μεταξύ τους, σπάνε το πρόβλημα στα συστατικά του στοιχεία, πειραματίζονται, βρίσκουν την λύση και βλέπουν πρακτικά το αποτέλεσμα της προσπάθειας τους.

Κλείνοντας να αναφέρουμε ότι το καλύτερο κριτήριο εάν έχουμε επιλέξει σωστά ή όχι είναι το χαμόγελο του παιδιού μας. Εάν πηγαίνοντας στην δραστηριότητα ή γυρίζοντας από αυτή είναι χαρούμενο και χαμογελαστό τότε δεν χρειάζεται να αναρωτιόμαστε.
Καλή σχολική χρονιά!

Στάθης Καγγελάρης https://sdpatras.gr/