11η Σεπτεμβρίου: Η μέρα που όλοι ανοίξαμε τη Βίβλο

Κωνσταντίνος Μάγνης

Τη μέρα εκείνη δεν θα την ξεχάσει κανείς, στις ΗΠΑ και οπουδήποτε αλλού. Ο χρόνος μπορεί να τρέχει σαν νερό- κύλησαν 20 χρόνια- αλλά η ανάμνηση είναι ζώσα: Απομεσήμερο, ώρες Ελλάδας, και μαθαίνουμε ότι ένα επιβατηγό αεροσκάφος τρύπησε έναν ουρανοξύστη και τον παρέδωσε στις φλόγες. Και ύστερα ένα άλλο τον δίδυμό του. Και από την ανάφλεξη επήλθε κατάρρευση. Τρομακτικό θέαμα, μεγάλη ανατριχίλα μόλις συλλαμβάνονταν οι εξωφρενικές διαστάσεις του εγχειρήματος. Πολλαπλές αεροπειρατείες, ενεργοποίηση σχεδίου μαζικών αυτοκτονικών επιθέσεων, στοχεύσεις σε εμβληματικά κτίρια, ακόμα και ο Λευκός Οίκος εκκενώνεται, εκατοντάδες όμηροι βλέπουν τον θάνατό τους να έρχεται εν πτήσει. Η απύθμενη παράνοια σε παγκόσμια έκθεση, σχεδόν λάιβ στους δέκτες μας.

Ολα όσα ακολούθησαν τα ξέρουμε. Το όνομα του Μπιν Λάντεν σκάει αυθημερόν ως επιτομή του πανίσχυρου τέρατος. Ο πλανήτης περνάει σε φάση αντιτρομοκρατικής θωράκισης μέσα σε υστερία, σχεδιάζεται στρατιωτική απάντηση. Ξετυλίγεται ένας μίτος που μας οδηγεί μέχρι τις μέρες μας: Ο τελευταίος αμερικάνος έκλεισε την πόρτα στο Αφγανιστάν, ο Μπιν Λάντεν εξοντώθηκε, αλλά το πολιτισμικό μένος παραμένει. Σε μετριότερη ωστόσο επιχειρησιακή ισχύ, προς το παρόν. Και ηπιότερη δόση παραφροσύνης.

Με τη συνδρομή του αναγνώστη μας Κώστα Κριτσώνη, επιμελητηριακού στελέχους, και τη συλλογή του εκείνων των ημερών, ανατρέχουμε στον τρόπο που αποτύπωσε, με σοκ και δέος, ο ελληνικός Τύπος την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στους δίδυμους πύργους. Μαζί, από το αρχείο μας, και το πρωτοσέλιδο της «Π» της επομένης. Δεν έχουμε εγκαταλείψει το μεγάλο σχήμα και αυτό μας δίνει τη δυνατότητα, περιφερειακή εφημερίδα γαρ, να στριμώξουμε και μερικές ειδήσεις στο «καπέλο»ή τη βάση της πρώτης σελίδας.

Κοινός τόπος των περισσότερων εκδόσεων είναι η αναζήτηση του κατάλληλου βιβλικού όρου για την αποτύπωση του τρομερού γεγονότος σε ελάχιστες λέξεις. Κάποια συντακτικά επιτελεία προσπαθούν να βρουν την πολιτική διάσταση στην υπόθεση. Αλλοι, να εικάσουν τη συνέχεια, με τη μορφή ενός πολέμου με αχαρτογράφητες προδιαγραφές. Αλλά ο πρωταρχικός κοινός τόπος είναι ασφαλώς η εικόνα: Καμία λέξη δεν μπορεί να τη συναγωνιστεί. Το μόνο που γίνεται να παλευθεί, είναι να τη συμπληρώσεις κατάλληλα.

Ολοι μπορούν να υποθέσουν τι θα επακολουθήσει: Τρόμος, μετρο-μανία, ρεβάνς, πολεμική ατμόσφαιρα. Αλλά κανείς δεν εικάζει ότι δέκα χρόνια μετά θα έχουμε νέα εκκωφαντική έκρηξη σοκ και δέους. Αυτή τη φορά το χτύπημα θα είναι οικονομικό και οι συνέπειες ένας άλλης τάξης εφιάλτης. Θα έχουμε κι άλλες καταρρεύσεις: Κάποιες από τις εφημερίδες εκείνης της επόμενης μέρας, θα σωριαστούν υπό το βάρος της κρίσης και δεν θα ξαναέχουμε νέα τους…

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News