Η υποχρεωτική συμφωνία της Προέδρου
Φορέσαμε μάσκα με ή χωρίς τη θέλησή μας, διότι κατέστη υποχρεωτική. Συνεπώς, με την ίδια λογική μπορεί να υποστηρίξει κανείς την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Μάσκα δεν έβαλες μόνο για να προστατευθείς, έβαλες και για να προστατεύσεις τον άλλον. Διπλής αποστολής είναι και το εμβόλιο. Το κάνεις για να μη νοσήσεις και για να μη μεταδώσεις.
Φορέσαμε μάσκα με ή χωρίς τη θέλησή μας, διότι κατέστη υποχρεωτική. Συνεπώς, με την ίδια λογική μπορεί να υποστηρίξει κανείς την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Μάσκα δεν έβαλες μόνο για να προστατευθείς, έβαλες και για να προστατεύσεις τον άλλον. Διπλής αποστολής είναι και το εμβόλιο. Το κάνεις για να μη νοσήσεις και για να μη μεταδώσεις.
Το εμβόλιο βέβαια δεν είναι ούτε μάσκα ούτε υποχρεωτικό σκουφάκι κολυμβητηρίου, αλλά ουσία παρασκευασμένη σε εργαστήριο, που μπορεί να σου προκαλέσει μέτρια ή σοβαρή παρενέργεια. Συνεπώς είμαστε πιο ευαίσθητοι στο πεδίο αυτό.
Ο πρωθυπουργός φαίνεται ότι κλίνει υπέρ της επιβολής του εμβολιασμού και στους απρόθυμους. Η θέση του έχει μια λογική, που συναντά τη συμφωνία πολλών πολιτών, αλλά όχι όλων. Δεν αποκλείουμε, βέβαια, να πρόκειται για ένα ψυχολογικό όπλο: Η χρήση του μπορεί να μειώσει αισθητά τους αρνητές μέσα στο καλοκαίρι, εάν συνειδητοποιήσουν ότι το φυγείν θα είναι αδύνατον. Ισως και να απομείνουν μόνο εκείνοι που θεωρούν τον εμβολιασμό τρομερά βδελυρή πράξη, κάτι σαν να τρως ωμό πίθηκο με την τρίχα του μαζί, οπότε σαν πληθυσμιακή μάζα μπορεί να είναι αμελητέα.
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έσπευσε – προφανώς ήταν συνεννοημένο – να συμφωνήσει με το σκεπτικό του πρωθυπουργού. Εμπίπτει κάτι τέτοιο στις αρμοδιότητες και τις δικαιοδοσίες της; Εθιμικά έχουμε αποδεχθεί ότι οι Πρόεδροι θα ενθαρρύνουν τις πρωτοβουλίες καλού σκοπού και τις εθνικές θέσεις όπως επίσης και θα είναι ευμενείς σε ζητήματα που άπτονται της κοινής λογικής και των κοινών παραδοχών: Στα 200 χρόνια από την Επανάσταση θα χαιρετίσουν, θα εγκωμιάσουν την ιδέα της ανάγνωσης, θα συστήσουν στον Ερντογάν να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο, θα ταχθούν υπέρ μέτρων για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Η ανάμειξη σε ένα ζήτημα υποκειμενικό και πολιτικό – καθώς άπτεται των ελευθεριών και των δικαιωμάτων και της σύγκρουσης μεταξύ έννομων αγαθών – είναι τουλάχιστον συζητήσιμη. Πολλώ δε μάλλον όταν η Πρόεδρος μίλησε και σαν νομικός: Είπε ότι η ελευθερία του ενός, σταματά όπου αρχίζουν τα δικαιώματα του άλλου και η υγειονομική του προστασία και ότι δεν υπάρχει σοβαρή επιστημονική άποψη περί του αντιθέτου. Εμείς νομικοί δεν είμαστε, αλλά έχουμε διαβάσει καμιά εικοσαριά απόψεις που εναντιώνονται στην υποχρεωτικότητα, και δεν μας φάνηκαν παραληρηματικές ούτε τσαρλατανισμοί.
Το θέμα ασφαλώς είναι σοβαρό, άπτεται του δημοσίου συμφέροντος: Οταν έχεις πόλεμο θα σχετικοποιηθούν δικαιώματα και ελευθερίες και θα γίνεις και λίγο καταχρηστικούλης για να προστατεύσεις την εθνική θέση και τον λαό. Αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε ότι δεν το είδαμε.
Ατυπος κανόνας : Οι Πρόεδροι ευθυγραμμίζονται με την πολιτική των κυβερνήσεων που τους υποδεικνύουν για το αξίωμα. Αλλά και δεν εναντιώνονται στην κυβέρνηση που θα διαδεχθεί το σχήμα που τους εξέλεξε. Δεν πρόκειται για ιδιοτέλεια, αλλά για σεβασμό στη δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αν θέλαμε να αποφύγουμε τη δυαρχία. Είναι ο μόνος τρόπος ώστε η προεδρευόμενη δημοκρατία να μην αποτελέσει προβληματικό πολίτευμα είτε λόγω σύγχυσης περί του ρόλου του Προέδρου, είτε λόγω χαρακτήρα, είτε λόγω οπτικής γωνίας από την οποία βλέπει κανείς τα πράγματα.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
