«Ηξεις, αφήξεις ου, εν κάλπη θνήξεις»

Ο Κώστας Λαμπρόπουλος είναι δημοσιογράφος της «Πελοποννήσου» και του pelop.gr, συντονιστής του Peloponnisos FM 104,1, καθηγητής δημοσιογραφίας και συγγραφέας.

Θυμάστε τι γινόταν πέρυσι τέτοιες ημέρες; Ο προεκλογικός αγώνας για τις αυτοδιοικητικές εκλογές ήταν σε εξέλιξη, με τις τέσσερις παρατάξεις που διεκδικούσαν τον Δήμο Πατρέων να έχουν ξεχυθεί σε κάθε γωνιά της Πάτρας. Τελικά οι φιναλίστ του «τελικού» ήταν οι παρατάξεις Πελετίδη και Σβόλη, με τον πρώτο να αναδεικνύεται για τρίτη συνεχόμενη φορά πρώτος δημότης της πόλης μας και τον δεύτερο να κερδίζει τη γενικότερη συμπάθεια, καθώς πάλεψε κόντρα σε «γαλάζιους» θεούς και «ροζουλί» δαίμονες. Εντεκα μήνες μετά μπορούμε, πλέον, να μιλήσουμε ξεκάθαρα για το πώς φτάσαμε στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Το οποίο δεν αποκλείεται και να ήταν διαφορετικό αν οι κάλπες είχαν συνδυαστεί με τη νεροποντή του περασμένου Οκτωβρίου, όταν η Πάτρα θύμισε κάτι από χαμένη Ατλαντίδα και γίναμε διεθνώς ρεζίλι.

Θυμόμαστε ακόμη, πάντως, το μήνυμα Τεμπονέρα ότι θα πάρει το αμάξι του να κατέβει στην Πάτρα (λίγο μετά βέβαια είδατε τι έπαθε ο ΣΥΡΙΖΑ), όπως δεν ξεχνάμε και τις διαφορετικές ατζέντες που είχαν τα κόμματα της Κεντροαριστεράς, τα οποία δεν μπόρεσαν να συνεργαστούν μεταξύ τους. Θυμόμαστε, όμως, και την αδυναμία συγκρότησης ενός ενιαίου μετώπου της αστικής τάξης έστω και στον β΄ γύρο των εκλογών, το ότι στο ζύγι μάλλον μέτρησαν οι προσωπικές συμπάθειες, αντιπάθειες και μικροεξυπηρετήσεις περισσότερο από τον πραγματικό κόσμο, αλλά και την αδικαιολόγητη καθυστέρηση της Νέας Δημοκρατίας στο να πάρει αποφάσεις, τηρώντας από το Πάσχα μέχρι τον α΄ γύρο μια τακτική «ήξεις, αφήξεις ου, εν πολέμω θνήξεις» που εν τέλει ευνόησε τη Λαϊκή Συσπείρωση.

Με τα «Αν» όμως δεν αλλάζει κάτι. Η Ιστορία γράφτηκε. Την έγραψαν οι πατρινοί ψηφοφόροι, οι οποίοι ανέλαβαν και την ευθύνη για ό,τι καλό ή κακό συμβεί την επόμενη 4ετία σε αυτήν την πόλη…