Αχαΐα: Καύσωνας, ανομβρία και… μισός τρύγος – Στελέχη της οινοποιίας μιλούν για τη δύσκολη χρονιά στην «Π»

Τους λόγους, τις συνέπειες και τις αξιολογικές κρίσεις τους για τη μειωμένη παραγωγή καταθέτουν στην «Π» εξειδικευμένα στελέχη της οινοποιίας.

καύσωνας

Οταν ο πάντα εγκρατής και ψύχραιμος στις τοποθετήσεις του, συνάμα και πολύπειρος στο είδος, Αγγελος Ρούβαλης φτάνει στο σημείο να μιλήσει για «τη χειρότερη, ποσοτικά, παραγωγή των τελευταίων 70 χρόνων…», καταλαβαίνετε πόση καθίζηση υπέστησαν μέσα στο 2021 το σταφύλι, το αμπέλι και, φυσικά, το κρασί. Τα περισσότερα οινοποιεία «την άκουσαν» για τα καλά.

Τους λόγους, τις συνέπειες και τις αξιολογικές κρίσεις τους επί του θέματος καταθέτουν στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» τρία πολύ γνωστά και εξειδικευμένα στελέχη της οινοποιίας.

 

Αγγελος Ρούβαλης – επίτιμος πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου

καύσωνας«Δυστυχώς, η παραγωγή μειώθηκε δραματικά τη χρονιά που πέρασε. Εκτεταμένη ανομβρία σχεδόν όλο το καλοκαίρι και ισχυροί καύσωνες. Ενα διάστημα ήταν και οι ισχυροί βοριάδες, αλλά τον πιο βασικό ρόλο έπαιξε η ανομβρία. Μειώθηκε η παραγωγή αμπελιού και συγχρόνως μειώθηκε και η απόδοση σε κρασί από το σταφύλι. Αυτή η πτώση, όμως, είναι σταθερή εδώ και χρόνια και γι’  αυτό φωνάζω τόσο καιρό. Το 2021, όμως, πράγματι είχαμε τη χειρότερη παραγωγή εδώ και 60-70 χρόνια. Ποτέ άλλοτε τέτοια κάμψη. Ιστορικό ρεκόρ κάμψης. Πριν από τριάντα χρόνια ο ελληνικός αμπελώνας έκανε 500.000 τόνους κρασί και τώρα κάτω από 200.000 τόνους. Το 1980 είχαμε ένα εκατομμύριο αμπελώνες και τώρα έχουμε 400.000. Είναι πολύ μεγάλη η πτώση.

Δεν φταίει μόνο η ανομβρία. Απλώς το 2021 ήρθε και η πρωτοφανής ανομβρία και οδήγησε σε αυτή τη δραματική πτώση. Κι ενώ εμείς οι παράγοντες του κρασιού θριαμβολογούμε, και δικαιολογημένα, για την υψηλή ποιότητα των κρασιών μας, στην ουσία η παραγωγή, πάνω στην οποία στηριζόμαστε, μειώνεται συνεχώς. Η ποιότητα των κρασιών παραμένει υψηλή αλλά αρχίζει και τίθεται θέμα για τη βιωσιμότητα του ελληνικού αμπελώνα».

 

Διονύσης Μαυρόγιαννης – οινολόγος, αμπελουργός στους Αμπελώνες Λαρισσος

καύσωνας«Ηταν πολύ μειωμένη η παραγωγή μέσα στο 2021. Αλλά μείωση υπήρχε σε όλα τα αγροτικά προϊόντα. Ειδικά για το σταφύλι, όμως, έπαιξαν ρόλο οι ξηροθερμικές συνθήκες που επικράτησαν το καλοκαίρι. Είχαμε σταφύλια, αλλά λόγω έλλειψης νερού και καύσωνα, τα σταφύλια μαράγγιασαν πάνω στα κλήματα. Και είμαστε τυχεροί, που λέει ο λόγος, γιατί λόγω της κατάστασης με την πανδημία δεν υπάρχει εδώ και δύο χρόνια η κατανάλωση που υπήρχε.

Ομως, η κυβέρνηση έχει επιλέξει λάθος δρόμο: επιδοτεί τα οινοποιεία και όχι τον αμπελουργό…

Η μείωση της παραγωγής μπορεί να αγγίζει και το 60%. Στην Ελλάδα ο αμπελώνας, στο μεγαλύτερο μέρος του, είναι ξερικός, δεν ποτίζεται. Οποιες περιοχές είχαν νερό, πότισαν και βγήκε σταφύλι. Στην Αιγιάλεια μεγάλη ζημιά. Στον κάμπο Δυτικής Αχαΐας υπήρχε νερό, οπότε περιορίστηκε η πτώση στην παραγωγή, αλλά στα ορεινά της Δυτ. Αχαϊα οι παραγωγοί δεν τα κατάφεραν… Μεγάλη ζημιά. Οπου μπορούσε να γίνει άρδευση, κάπως διασώθηκε η κατάσταση. Αλλά γενικότερα μιλάμε για καταστροφή. Πολλοί δεν πήγαν καν να τρυγήσουν…».

 

Δήμητρα Παρπαρούση – οινοποιός στην Oινοποιία Παρπαρούση

καύσωνας«Οι καιρικές συνθήκες έπαιξαν μεγάλο ρόλο. Ο καύσωνας, σε αμπέλια που δεν ήταν αρδευόμενα και ήταν πιο ξερικά, έκανε ζημιά. Εκεί δεν τρύγησαν καθόλου… Ευτυχώς, εμείς δεν πληγήκαμε τόσο πολύ από ακραία φαινόμενα στην άνθηση, τα αμπέλια μας, στην περιοχή του Αράξου, είναι αρδευόμενα σε περίπτωση καύσωνα, γι’ αυτό η πτώση σε εμάς ήταν μικρή. Πολλές φορές τα καιρικά φαινόμενα είναι και τοπικά… Η ποιότητα, πάντως, παρά τη μείωση της παραγωγής, ήταν ακόμα καλύτερη.

Και κάτι ακόμα, το οποίο μου είπαν και αρκετοί συνάδελφοι: οι ελληνικές ποικιλίες είναι τελικά πολύ ανθεκτικές στον καύσωνα, ενώ οι ξένες ποικιλίες όχι. Συνάδελφος στον Ολυμπο, στο βουνό δηλαδή, που είχε ξένες ποικιλίες, μου είπε πως δεν τρύγησε καν. Το αμπέλι ήταν ξερικό και δεν έβγαλε τίποτα. Οι ελληνικές ποικιλίες είναι πιο εξοικειωμένες και κατ’ επέκταση πιο ανθεκτικές».