«Κακοποίηση» Τζωρτζίνας: Έρευνα με παραλείψεις ( ; ) από «γνωστή» υπάλληλο ;

Η «Π» παρουσιάζει τις συνθήκες της διερεύνησης της καταγγελίας για κακοποίηση της Τζωρτζίνας το 2014.

Τζωρτζίνα Στο σπίτι της οικογένειας Δασκαλάκη είχαν βρεθεί το 2014 οι υπηρεσίες για έλεγχο καταγγελίας

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η υπόθεση της καταγγελίας προς το «Χαμόγελο του Παιδιού» το 2014 για κακοποιητική συμπεριφορά της οικογένειας Δασκαλάκη προς την ενός έτους τότε Τζωρτζίνα.

Η εφημερίδα «Πελοπόννησος» αναζήτησε τι ακριβώς συνέβη και παρουσιάζει πως αρχικά είναι ξεκάθαρο ότι η καταγγελία έγινε στη γραμμή «1056» του «Χαμόγελου του Παιδιού» στις 22 Αυγούστου 2014 και όχι τον Οκτώβριο του ίδιου έτους όπως αρχικά είχε γίνει σωστό.

Ο λόγος που έχει σημασία να τοποθετηθεί με ακρίβεια ο χρόνος και η διερεύνηση της καταγγελίας, έχει να κάνει κυρίως με το ότι εκείνη τη χρονική περίοδο είχαν γίνει οι αυτοδιοικητικές εκλογές, η Πάτρα είχε αλλάξει δημοτική σρχή αλλά ακόμα δεν είχε αναλάβει επίσημα καθήκοντα και επιπλέον ουσιαστικά τα πάντα στις αρμόδιες υπηρεσίες είτε υπολειτουργούσαν, είτε υπήρχε μια μικρή «χαλαρότητα» λόγω της μεταβατικής περιόδου στη διοίκηση των Οργανισμών.

Το «Χαμόγελο του Παιδιού» είχε απευθυνθεί στον Δήμο Πατρέων και ακολούθησε η επίσκεψη κοινωνικών λειτουργών στο σπίτι της οικογένειας. Ο έλεγχος όμως είναι πιθανό να μην ήταν αρκετός για να διαπιστωθούν «περίεργες» συμπεριφορές και δεν οδήγησε σε κάποιο ασφαλές συμπέρασμα ως προς το ενδεχόμενο κακοποίησης της Τζωρτζίνας.

Η Ρούλα Πισπιρίγκου και ο Μάνος Δασκαλάκης είχαν υποστηρίξει ότι η καταγγελία βασιζόταν σε κακοήθειες και έτσι η έρευνα σταμάτησε, χωρίς καν το μωρό να εξεταστεί από ιατροδικαστή. Από την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου είχε γίνει στο σπίτι της οικογένειας Δασκαλάκη μόνο μία επίσκεψη και μάλιστα με προκαθορισμένο ραντεβού.

Από το ρεπορτάζ της «Π» προκύπτει ότι στο κλιμάκιο των υπαλλήλων που είχαν μεταβεί στο σπίτι της οικογένειας συμμετείχε και υπάλληλος, η οποία σε μελλοντικό χρόνο έχει δεχθεί επιπλήξεις – σε διαφορετική υπηρεσία του Δήμου- από ανωτέρους της για τον τρόπο και την «ένταση» που εργάζεται, λειτουργεί και διεκπεραιώνει υποθέσεις. Αυτό είναι πιθανό να δείχνει κατά κάποιο τρόπο ότι η διερεύνηση της καταγγελίας ήταν επιδερμική ή διεκπεραιωτική χωρίς εμβάθυνση στην ουσία της. Σε τέτοιες περιπτώσεις, την εντολή για τη διερεύνηση τη δίνουν οι εισαγγελικές Αρχές και οι εργαζόμενοι που αναλαμβάνουν αυτές τις υποθέσεις υποχρεούνται να ενημερώσουν αποκλειστικά και μόνο τον Εισαγγελέα για τα ευρήματα του ελέγχου τους.
Ασφαλώς, για τις υποθέσεις αυτές κρατούνται αρχεία από τον Κοινωνικό Οργανισμό, αλλά και για λόγους προσωπικών δεδομένων οι αιρετοί που τοποθετούνται στις θέσεις της Διοίκησης δεν γνωρίζουν την πορεία ή τις συνθήκες των ερευνών.

Στο διά ταύτα, αν επιβεβαιωθούν οι κατηγορίες για ανθρωποκτονία της Τζωρτζίνας από άτομο του οικογενειακού της περιβάλλοντος, τότε φαίνεται πως οι αρμόδιες υπηρεσίες που είχαν κληθεί να ερευνήσουν την καταγγελία για κακοποίηση του παιδιού το 2014 δεν είχαν ερμηνεύσει ως «καμπανάκι κινδύνου» τα όσα είχαν καταγγελθεί. Πιθανότατα, αυτό συνέβη επειδή ο έλεγχος ήταν επιδερμικός αλλά και λόγω του προγραμματισμένου ραντεβού, που έδινε χρόνο στην οικογένεια να συγκαλύψει αν συνέβαινε κάτι ύποπτο.

Ως προς αυτή την κατεύθυνση, τι γίνεται μετά από 8 χρόνια; Υπάρχουν ευθύνες τόσο για τους λειτουργούς που διεξήγαγαν την έρευνα όσο και για την πίεση που πιθανότατα δεν της ασκήθηκε από την Εισαγγελία για να υπάρξει ένα πλήρες πόρισμα; Μήπως τελικά το σύστημα διερεύνησης τέτοιων καταγγελιών επιβάλλει να μην γνωρίζουν οι καταγγελλόμενοι την πιθανότητα επίσκεψης κλιμακίου για έρευνα;