Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας: Ομιλία του π. Χρήστου Τσάκαλου για τον «πλησίον»
Ο ομιλητής με αφορμή την ευαγγελική παραβολή του Καλού Σαμαρείτη, στηριζόμενος σε αγιογραφικές και πατερικές σχετικές αναφορές, προσδιόρισε την έννοια, τη σημασία και το περιεχόμενο του όρου “πλησίον”.
Στο πλαίσιο της δραστηριότητας των εσπερινών ομιλιών, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 13 Νοεμβρίου, στο πνευματικό κέντρο «Νέοι Ορίζοντες» της Ιεράς Μητροπόλεως, παρουσία του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου, Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερωνύμου, η ομιλία του Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Χρήστου Τσάκαλου, Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, με τίτλο «Ο πλησίον. Αυτός ο άγνωστος».
Ο ομιλητής με αφορμή την ευαγγελική παραβολή του Καλού Σαμαρείτη, στηριζόμενος σε αγιογραφικές και πατερικές σχετικές αναφορές, προσδιόρισε την έννοια, τη σημασία και το περιεχόμενο του όρου “πλησίον”. «Ο “πλησίον”», είπε, «δεν ορίζεται με βάση τον τόπο καταγωγής ή τη θρησκευτική πίστη, αλλά με βάση την ανάγκη που έχει. “Πλησίον” είναι ο κάθε άνθρωπος που βρίσκεται σε ανάγκη, αδιακρίτως έθνους, φυλής, θρησκευτικού πιστεύω, κοινωνικής τάξης.
Η ιδιότητα του πλησίον δεν είναι μία επίφαση κοινωνικότητας, δεν είναι μία επίπλαστη λεκτική συμπάθεια. Δεν είναι μία σχέση εξωτερική και τυπική. Και το ουσιαστικό πρόβλημα δεν είναι ποιος “είναι” ο πλησίον, αλλά το πώς θα γίνουμε πλησίον σε κάθε άνθρωπο που χρειάζεται βοήθεια. Δεν πρόκειται πλέον για μία έννοια στατική, αλλά δυναμική. Είναι μία σχέση που φανερώνει κόπο, αυταπάρνηση, θυσία. Είναι σχέση, που τη διακρίνει ο δυνατός χτύπος της καρδιάς και το ασίγαστο πάθος για προσφορά».
Επίσης, υπογράμμισε ότι «ο Κύριος, με την αποκαλυπτική περιγραφή Του, δεν διευρύνει απλώς το νόημα του “πλησίον”, αλλά συγχρόνως κάνει αυστηρή κριτική στη θρησκευτική νοοτροπία της εποχής Του και θέτει έμμεσα ένα ακόμη αμείλικτο ερώτημα: “Ποιος έχει την ευαισθησία να κατανοεί καλύτερα το θέλημα του Θεού, να ανακαλύπτει το βαθύτερο νόημα της εντολής περί αγάπης του πλησίον; Ποιος τελικά τηρεί τον Νόμο; Αυτοί που ασχολούνται επισήμως με το λειτουργικό και θρησκευτικό τυπικό, οι ιερείς και λευίτες, ή ένας ξένος, έξω από την ορθόδοξη ιουδαϊκή παρεμβολή, όπως ο Σαμαρείτης, που βλέπει με καθαρό μάτι και αυθόρμητη καρδιά τον συνάνθρωπό του, χωρίς θρησκευτικές και φυλετικές προκαταλήψεις;” Είναι αυτός που ανταποκρίνεται έμπρακτα στις ανάγκες του άγνωστου και ανώνυμου πλησίον».
Ο π. Χρήστος ολοκλήρωσε την ομιλία του λέγοντας ότι «η πρόσβαση στον Θεό γίνεται δρόμος, που οδηγεί στην ανακάλυψη του πλησίον. Και ο πλησίον γίνεται “όχημα”, που μας μεταφέρει στον Θεό».
Μετά το πέρας της ομιλίας, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας ευχαρίστησε τον ομιλητή, τονίζοντας ότι με την εισήγησή του προσδιόρισε τη βάση της πνευματικής ζωής, που είναι η σχέση του ανθρώπου με τον πλησίον και τον Θεό, μία σχέση θυσιαστικής αγάπης. «Θα πρέπει ο άνθρωπος να εξέλθει από τον εαυτό του, από τα πάθη του, για να συναντήσει πραγματικά τον συνάνθρωπο και τον Θεό», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος δεν παρέλειψε, με αφορμή την εν θέματι ομιλία, να εξάρει και το έργο, που ο π. Χρήστος επιτελεί στην Ιερά Μητρόπολη.
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος κάλεσε τους παρευρισκομένους να εκμεταλλευθούν προς πνευματική τους ωφέλεια τη δυνατότητα που τους δίδει η δραστηριότητα αυτή μέσα από τις εσπερινές ομιλίες και να προβληματιστούν γόνιμα και δημιουργικά.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
