“Ωδή στην εφημερίδα”
Με αφορμή τα 135α γενέθλια της «Πελοποννήσου»
Με ρώτησε ένας φίλος και μάλιστα της …γενιάς μου προ καιρού: «Πώς μπορείς ακόμη και διαβάζεις …φανατικά εφημερίδες;». Νομίζω σήμερα, με αφορμή τα 135α γενέθλια της «Πελοποννήσου», θα καταλάβει το γιατί, με τα λίγα που θα γράψω (αν τα διαβάσει):
Η εφημερίδα είναι ο Τύπος, όλα τα άλλα είναι ηλεκτρονικός Τύπος (και Internet). Και η φράση «έντυπος τύπος» είναι λανθασμένη, φρονώ.
Η εφημερίδα είναι έρωτας! Για μένα και για πολλούς άλλους. Από το Δημοτικό την αγαπούσα, ακόμη θυμάμαι τον Πάνο τον εφημεριδοπώλη να την φέρνει στο πατρικό μου σπίτι (και διάβαζα κι εγώ), μερικές φορές μάλιστα αντί για τυρόπιτα εγώ αγόραζα αθλητική, ιδίως μετά από κάποιο επίτευγμα της Εθνικής ή της ΑΕΚ!
Αγαπώ να την …κρατώ τρυφερά ακόμα κι αν έχει σκληρές ειδήσεις. Το «θρόισμα» των φύλλων της είτε με νηνεμία είτε με ανέμους χαϊδεύει τ’ αυτιά μου, τα μάτια μου ρουφάνε τα κείμενά της, τα χέρια μου νιώθουν το «δέρμα» της, ακόμα κι αν καμιά φορά το χαρτί είναι σκληρό.
Μου κάνει καλή συντροφιά στο σπίτι ή στο «καφέ», με …ξυπνάει το πρωί και μου λέει «καληνύχτα» το βράδυ!
Την ψάχνω σε ξένες πόλεις, σε νησιά μικρά και μακρινά, την διαβάζω στα καταστρώματα καραβιών και σε …δικές μας παραλίες, προσπαθώ να την τιθασεύσω κόντρα στον βοριά ή στον νοτιά για να διαβάσω τα …μυστικά της, που οι αέρηδες «θέλουν» να τα …κρύψουν!
Το χαρτί της έχει ψυχή και μυρίζει …τυπογραφείο (και σήμερα ακόμη) και η μουτζούρα στα χέρια -καμιά φορά- δεν σε βλάπτει, η «κιτρινίλα» σε βλάπτει.
Φίλε μου καλέ, πάρε κι εσύ μία (καλή) εφημερίδα: Στοιχίζει λίγα, προσφέρει πολλά. Οξύνει το νου, βαθαίνει την κρίση, δώσε την στον γιο σου, δώσε την και στη μαμά σου, που έπιασε τα 80 για να μην άλλο …γεράσει!
Εδώ «η «Πελοπόννησος» έπιασε τα 135(!), κι ακόμη αγέραστη είναι!…
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
