Οι ιπτάμενοι ήρωες της πυρκαγιάς

Χρήστος Βεργανελάκης

Ερχονται στο προσκήνιο κάθε καλοκαίρι. Οι ιπτάμενοι ήρωες, με τα σωτήρια πυροσβεστικά αεροσκάφη. Αεροπλάνα ή ελικόπτερα. Η αποστολή τους πολλές φορές είναι πιο επικίνδυνη και πιο λεπτή απ’ ό,τι αντίστοιχες αποστολές πολεμικών αεροσκαφών! Εδώ και μέρες, δίνουν καθημερινά μάχη στη θάλασσα, στο βουνό, στον αέρα, παντού.

Μίλησα με δύο ιπτάμενους και με έναν απόστρατο, για να ζητήσω μερικές απλές, καθημερινές, ανθρώπινες πληροφορίες. Οχι μόνο επιχειρησιακές.

Πάμε:
Στο θέμα, που είναι τόσο μεγάλο και ενδιαφέρον, θα επανέλθουμε σύντομα.
⦁ Οι πιλότοι των Canadair είναι αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας, απόφοιτοι της Σχολής Ικάρων. Ιδια προέλευση με όσους βρίσκονται για παράδειγμα σε Αραξο, Ανδραβίδα, στην 116 και στην 117ΠΜ.
⦁ Κάποιοι μετά τη Σχολή Ικάρων και το πέρας της πτητικής εκπαίδευσης, πηγαίνουν κατευθείαν στα Canadair. Κάποιοι άλλοι πέρασαν κάποια χρόνια πρώτα από μαχητικά αεροσκάφη.
⦁ Σχετικά με τη μισθοδοσία, εξαρτάται από το βαθμό τους και τις ώρες πτήσης. Οι συνολικές απολαβές αποτελούνται από τη μισθοδοσία τους ως αξιωματικοί, το πτητικό επίδομα που καταβάλλεται ανά εξάμηνο, αλλά και τα φύλλα πορείας τις ημέρες της αντιπυρικής περιόδου που βρίσκονται εκτός έδρας. Αναλόγως  λοιπόν βαθμού και πτητικής εμπειρίας, οι απολαβές κυμαίνονται περίπου από 1800-2500 ευρώ. Μπορεί και να πλησιάσουν τα 3000 ευρώ για τους γηραιότερους.
⦁ Η εκπαίδευση διαρκεί αρκετά. Πρώτα τελειώνουν το στάδιο της Μετεκπαίδευσης, που αφορά τον συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους που πετάνε. Περίπου 6 μήνες.
⦁ Επειτα διατίθενται ως επιχειρησιακοί στην αποστολή. Ενας με δύο μήνες, αναλόγως διαθεσιμότητας. Χοντρικά, από Οκτώβρη μέχρι Μάη γίνεται η εκπαίδευσή τους, ώστε καλοκαίρι να είναι έτοιμοι.
⦁ Ακολούθως, για περίπου 5 χρόνια πετάνε ως συγκυβερνήτες. Μετά ακολουθούν νέα εκπαίδευση για να βγουν κυβερνήτες. Μετά από 2-3 καλοκαίρια ακόμα, ακολουθεί νέα εκπαίδευση για να βγουν αρχηγοί σχηματισμού και πέραν του δικού τους να μπορούν καθοδηγούν και δεύτερο αεροσκάφος.
⦁ Ασφαλώς και είναι πολύ επικίνδυνες οι πτήσεις αεροπυρόσβεσης, λόγω της εγγύτητας με το έδαφος, του βάρους των αεροσκαφών όταν είναι έμφορτα και της αλλαγής των αεροδυναμικών χαρακτηριστικών αλλά και του κέντρου βάρους του αεροσκάφους κατά τη διάρκεια της ρίψης.
⦁ Δεν επιχειρούν βράδυ, διότι οι πτήσεις αυτές γίνονται με κανόνες “εξ όψεως” ή VFR (visual flying rules) εν όψει εδάφους. Δεν διαθέτουν εξοπλισμό για εκτέλεση της αποστολής νύχτα. Ακόμη και να διέθεταν, θα έπρεπε να πετάνε πολύ ψηλότερα από ό,τι τη μέρα με αμφίβολη αποτελεσματικότητα κυρίως σε περιοχές όπου το ανάγλυφο έχει εξάρσεις.
⦁ Στα Canadair CL-215 και 415 (θεωρούνται τα F-16 της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας) και στα PZL Μ18Β το προσωπικό είναι της Πολεμικής Αεροπορίας. Στα υπόλοιπα είναι πολίτες-ιπτάμενοι από ιδιωτικές εταιρείες.
⦁ Tα θηριώδη ελικόπτερα S64-E Sky crane της  Erickson με το χαϊδευτικό όνομα «Olga». Σε μια μεγάλη δεξαμενή κάτω από την άτρακτο γερανό (sky crane σημαίνει ουράνιος γερανός), τα συγκεκριμένα ιπτάμενα θωρηκτά μεταφέρουν 9 τόνους νερού!
⦁ Το Ρωσικό ελικόπτερο: Μil Mi 8AMT και Mil Mi 8 MTV 1 μπορεί να μεταφέρει έως 25 άτομα εσωτερικά, είτε εσωτερικό φορτίο είτε εξωτερικά με τον κάδο με το κάδο 4 τόνων πολλαπλών ρίψεων. Υπαγόμαστε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία και μπορεί να μεταφέρει μέχρι 15 δασοκομάντος. Έχει δύο κινητήρες σύνολο 5000 ίππων με ταχύτητα πλεύσης με εσωτερικό φορτίο 250km/ώρα και με ταχύτητα πλεύσης με εξωτερικό φορτίο 150km/ώρα με αυτονομία 6 ωρών. Την περίοδο της φωτιάς πετάμε maximun 2 ώρες και 10 λεπτά ενώ η ετοιμότητα του από την ώρα που θα δοθεί εντολή είναι λιγότερα από 20 λεπτά.
⦁ Tα «Μπεριέβ» και τα «Ιλιούσιν», τα δύο ρωσικά θωρηκτά, τα πετάνε Ρώσοι χειριστές, φυσικά, και όχι Ελληνες.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News