Πάτρα-Αίγιο: Που υπάρχουν καταφύγια; Απόστρατοι της ΕΛΑΣ και της Πολεμικής Αεροπορίας καταθέτουν τις ανησυχίες τους

Πελοπόννησος Newsroom

Επειδή η κατάσταση στη Μέση Ανατολή «αγριεύει» καθημερινά και κανείς, για την ώρα, δεν μπορεί να προβλέψει ποιο θα είναι το φινάλε αυτής της δραματικής πληγής που άνοιξε, καλό θα ‘ναι να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο. Ακόμα και για το χειρότερο, το πιο ακραίο. Τα ερωτήματα έρχονται, λοιπόν, το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο:

Των ΧΡΗΣΤΟΥ ΒΕΡΓΑΝΕΛΑΚΗ και ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Τι σχέδια υπάρχουν στην Ελλάδα, και ειδικότερα στην περιοχή μας, για την προστασία του άμαχου πληθυσμού σε περίπτωση έκτακτης πολεμικής ανάγκης; Υπάρχουν καταφύγια στην Αχαΐα; Πού βρίσκονται; Είναι εξοπλισμένα; Τι χωρητικότητα έχουν; Τι ανθεκτικότητα; Εάν ξαφνικά ηχήσουν απροειδοποίητα οι σειρήνες της Πολιτικής Αμυνας, τι θα κάνει ο απλός πολίτης;

Η «Πελοπόννησος της Δευτέρας» επιχείρησε να κάνει μια μίνι έρευνα για το θέμα.

Το πρώτο συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι για το κομμάτι των καταφυγίων υπάρχει άκρα μυστικότητα. Η ακριβής τοποθεσία των ενεργών καταφυγίων παραμένει απόρρητη, ακόμα και για υψηλόβαθμους επιτελείς της ΕΛΑΣ και των Ενόπλων Δυνάμεων! Η λίστα θα ενεργοποιηθεί από το αρχηγείο της ΕΛΑΣ και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, τα οποία θα δώσουν σαφείς κατευθύνσεις σε περιφέρειες και δήμους ανά την Ελλάδα για το τι θα κάνει ο άμαχος πληθυσμός αν ηχήσουν σειρήνες.

Στο ερώτημά μας σε στελέχη της Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Πατρέων και του Δήμου Αιγιάλειας η απάντηση ήταν κοινή: «Δεν γνωρίζουμε ούτε εμείς πού ακριβώς υπάρχουν καταφύγια. Γνωρίζει μόνο η ΕΛΑΣ και συγκεκριμένα ένα ειδικό τμήμα πολιτικής άμυνας. Αλλά δεν βγαίνει τίποτα προς τα έξω. Εφόσον συμβεί κάτι ακραίο και έκτακτο, η Υπηρεσία θα ενεργοποιηθεί αμέσως με εντολή του αρχηγείου της ΕΛΑΣ και του ΓΕΕΘΑ. Καμία εμπλοκή ο Δήμος με αυτό. Ούτε εμείς ξέρουμε πού είναι».

Στέλεχος του Δήμου Αιγιάλειας εξήγησε στην «ΠτΔ» ότι… «είναι προφανής η μυστικότητα που υπάρχει για το πού είναι τα καταφύγια. Θα μπορούσε να συμβεί μια τρομοκρατική ενέργεια ή ένα σαμποτάζ σε ένα καταφύγιο εάν όλοι γνώριζαν από πριν πού είναι. Σε καιρό ειρήνης, τα στόματα είναι κλειστά. Θ’ ανοίξουν μόνο αν συμβεί κάτι πολύ έκτακτο».

Η συγκεκριμένη Υπηρεσία της ΕΛΑΣ, σε συνεργασία με την Πυροσβεστική, έχει την ευθύνη της επίβλεψης και της διατήρησης με πλήρη μυστικότητα και ελέγχει τα καταφύγια. Και τα εφοδιάζει σε τακτά χρονικά διαστήματα. Κάποια είναι ιδιωτικά και πολλές φορές αποτελούν χώρους που, σε καιρό ειρήνης, χρησιμοποιούνται για να καλύψουν άλλες ανάγκες, όπως ένα υπόγειο πολυκατοικίας, ένα υπόγειο πάρκινγκ ή μια αποθήκη επιχείρησης.

Η «ΠτΔ» απευθύνθηκε και στον ιπτάμενο εα της Πολεμικής Αεροπορίας, πρώην βουλευτή Αχαΐας Γιώργο Νταβρή, ο οποίος είπε: «Δεν γνωρίζω πού υπάρχουν στην Αχαΐα καταφύγια. Για να μιλάμε για ασφαλή καταφύγια, θα πρέπει να έχουν προδιαγραφές ΝΑΤΟ. Αν το καταφύγιο είναι τουλάχιστον 50 μέτρα κάτω από τη γη και έχει πάνω απλό χώμα, είναι απόλυτα ασφαλές. Χώμα, άμμο και χαλίκι να έχουν από πάνω τους ως επένδυση, για επίστρωμα».

Ο κ. Νταβρής, πάντως, έθιξε κι ένα ακόμα θέμα που θεωρεί πολύ σοβαρό: Εκτιμά πως η Πολιτική Προστασία πρέπει να αναβαθμιστεί σε μια πανίσχυρη Γραμματεία, αυτοτελή, και να υπάγεται στην Εθνική Αμυνα. Μόνο έτσι, θεωρεί πως θα οργανωθεί αποτελεσματικά η Πολιτική Προστασία.

Σε επικοινωνία μας με απόστρατο της ΕΛΑΣ από την Αχαΐα, με πολύ υψηλή θέση, τόνισε προβληματισμένος: «Καταρχάς, δεν γνωρίζω αν τα τελευταία 30-40 χρόνια έχουν κατασκευαστεί καινούργια καταφύγια ή βασιζόμαστε στα υπάρχοντα από το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι είχε γίνει συζήτηση για τα τούνελ της περιμετρικής οδού, αν θα μπορούσαν σε πολύ έκτακτη ανάγκη να χρησιμοποιηθούν ως καταφύγια για πολίτες. Και νομίζω ότι μπορούν. Από ‘κει και πέρα, υπάρχουν, όπως γνωρίζω, καταφύγια στα Ψηλαλώνια, το μεγαλύτερο, στο Δασύλλιο και σε 3-4 ακόμα σημεία. Ομως, θεωρώ ότι τα συγκεκριμένα δεν θα μπορούσαν επ’ ουδενί να καλύψουν ανάγκες σε ένα τόσο έκτακτο και ακραίο συμβάν. Να το πω απλά: εάν, ο μοι γένοιτο, συμβεί κάτι πολύ ακραίο και εχθρικές δυνάμεις ρίξουν μια διατρητική βόμβα, κανένα απ’ τα υπάρχοντα καταφύγια δεν θα μπορέσει να φανεί ασφαλές. Μια τέτοια βόμβα μπορεί να τρυπήσει και βουνό ακόμα. Αν, όμως, μιλάμε για βόμβες διασποράς, που είναι στοχευμένες σε συγκεκριμένο σημείο, τότε ακόμα και υπόγεια πολυκατοικιών μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως άτυπα καταφύγια».

Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας έχει τον πρώτο λόγο

Την ευθύνη για τους χώρους όπου θα κληθούν να τρέξουν για να προστατευθούν οι πολίτες σε περίπτωση βομβαρδισμού, ή άλλης απειλής που συνεπάγεται έκτακτη κατάσταση ασφαλείας, έχει η Διεύθυνση Σχεδίασης Εκτάκτου Ανάγκης του υπουργείου Εθνικής Αμυνας.
Από το υπουργείο και από το ΓΕΕΘΑ, στις δημοσιογραφικές ερωτήσεις της «ΠτΔ», η απάντηση ήταν κοινή: ο σχεδιασμός είναι απόρρητος, όπως και οι τοποθεσίες των καταφυγίων.

Για τα πολιτικά καταφύγια υπεύθυνοι για τη συντήρησή τους είναι η Διεύθυνση Σχεδίασης Εκτάκτου Ανάγκης, η Αστυνομία και η Πυροσβεστική.
Στην Ελλάδα υπάρχει σχέδιο σε περίπτωση πολέμου το οποίο συντονίζει η Διεύθυνση Πολιτικής Σχεδίασης Εκτάκτου Ανάγκης του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμυνας. Υπάρχουν στρατιωτικά καταφύγια για τις Ενοπλες Δυνάμεις και πολιτικά για τους πολίτες.
Σε όλα τα υπουργεία υπάρχει υπηρεσία Σχεδίασης Εκτάκτου Ανάγκης, όπου το προσωπικό συνδέεται με το συντονιστικό του ΓΕΕΘΑ και γνωρίζει ανά πάσα στιγμή πώς πρέπει να πράξει σε ακραία συνθήκη.

Από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη η απάντηση που πήραμε στο ερώτημά μας είναι ίδια με αυτή που μας έδωσαν και τα στελέχη των Δήμων Πατρέων και Αιγιάλειας: στα κατά τόπους κεντρικά Αστυνομικά Τμήματα της Αχαΐας υπάρχει υπεύθυνος πολιτικής άμυνας που έχει την πλήρη ευθύνη των καταφυγίων και του συντονισμού.

Τμήμα Πολιτικής Προστασίας Εκτάκτου Ανάγκης έχει και η Πυροσβεστική και το Λιμενικό και φυσικά οι δήμοι και οι περιφέρειες. Ολοι οι εμπλεκόμενοι, που είναι λίγοι και κρατούν κλειστό το στόμα τους σε περίοδο ειρήνης, γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν και πώς θα δράσουν σε περίπτωση που η χώρα μπει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω πολέμου.

Τι συμβαίνει σε Αραξο – Ανδραβίδα

Στην Ηλεία και στη Δυτική Αχαΐα η υπόθεση με τα καταφύγια είναι ακόμα πιο σύνθετη, λόγω της ύπαρξης της 117ΠΜ στην Ανδραβίδα και της 116ΠΜ στον Αραξο. Οι περιοχές αυτές, μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν στρατιωτικές εγκαταστάσεις εκεί, είναι, λογικά, πιο θωρακισμένες σε κάθε επίπεδο, αλλά ταυτόχρονα και πιο ευάλωτες σε επίθεση! Ομως, και σε αυτή την περίπτωση, υπήρχε άκρα μυστικότητα από τους υπεύθυνους όταν επιχειρήσαμε να πάρουμε πληροφορίες για το πού υπάρχουν καταφύγια για τους πολίτες σε έκτακτη περίπτωση.

Ακόμα και τα τούνελ της Ολυμπίας Οδού από Πάτρα μέχρι Αίγιο θα μνπορούσαν, όπως ελέχθη, να χρησιμοποιηθούν ως καταφύγια για τους πολίτες

Εταιρείες πουλάνε καταφύγια

Μεγαλοεπιχειρηματίες, ολιγάρχες και σταρ της showbiz και του αθλητισμού προετοιμάζονται για παν ενδεχόμενο. Μια εταιρεία που πουλάει ειδικά κατασκευασμένα καταφύγια αναφέρει ότι οι πωλήσεις έχουν εκτοξευτεί, ειδικά μετά τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας και το ενδιαφέρον αναζωπυρώθηκε τώρα με τον επόμενο στη Μέση Ανατολή.

Ο γενικός διευθυντής της εταιρείας «Rising S Company» με έδρα το Τέξας ανέφερε ότι η ζήτηση για καταφύγια επιβίωσης έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Τα καταφύγια ξεκινούν από τα 40.000 δολάρια και μπορούν να φτάσουν πολλά εκατομμύρια δολάρια, ανάλογα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες του πελάτη.

Για όσους δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά στην απόκτηση ενός καταφυγίου, η «Rising S Company» προσφέρει κατά παραγγελία μεταλλικές κατασκευές, περίπου 3,5 μέτρα κάτω από το έδαφος, οι οποίες μπορούν να σώσουν ζωές σε περίπτωση φυσικών καταστροφών και άλλων καταστροφικών γεγονότων.

Επιβίωση μέχρι και 5 χρόνια με πολυτέλεια

Ο Λάρι Χολ, ο ιδιοκτήτης του Survival Condo, του πιο πολυτελούς ιδιωτικού καταφυγίου στον κόσμο, θεωρεί οτι το κλειδί για την υπόγεια ευημερία είναι η δημιουργία μιας ψευδαίσθησης κανονικής ζωής. Το Survival Condo ήταν κάποτε σιλό πυραύλων της αμερικανικής κυβέρνησης την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Χτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 στο Κάνσας, και στοίχισε εκατομμύρια δολάρια στους φορολογούμενους των ΗΠΑ.

Ο Χολ το αγόρασε το 2008 και το ολοκλήρωσε μέσα σε 4 χρόνια με κόστος 20 εκατομμυρίων δολαρίων. Στις εγκαταστάσεις του μπορούν σήμερα να μείνουν έως και 75 άτομα για τουλάχιστον πέντε χρόνια. Με την εκτροφή ψαριών σε δεξαμενές και την παρασκευή υδροπονικών λαχανικών κάτω από λάμπες καλλιέργειας, με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το condo θα μπορούσε να λειτουργεί επ’ αόριστον.

Τα υπόγεια «διαμερίσματα» κοστίζουν ακριβά και είναι εξοπλισμένα με οθόνες LED που προσφέρουν ένα παράθυρο σε έναν φανταστικό εξωτερικό κόσμο με δέντρα και καταρράκτες. Οι κοινόχρηστες εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν τοίχο αναρρίχησης, πάρκο σκύλων, πισίνα, κινηματογράφο, σκοπευτήριο καθώς και μηχανήματα για το φιλτράρισμα του αέρα και του νερού.

Τα διαμερίσματα εδώ κοστίζουν μέχρι και 1,5 εκατομμύρια δολάρια, μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη, έχουν πουληθεί τουλάχιστον 12, ενώ ανάμεσα στους αγοραστές είναι ο Τάιλερ Αλεν, ένας κατασκευαστής ακινήτων από τη Φλόριντα και ο Ελληνοαυστραλός Νικ Χάλικ, ένας ζάμπλουτος μεγιστάνας, ο οποίος έχει πετάξει στο διάστημα και έχει βουτήξει στο ναυάγιο του Τιτανικού.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News