Πάτρα: «Ετσι σώσαμε το Καραμανδάνειο» – Ο Φώτης Δημακόπουλος για τις κρίσιμες ώρες της φωτιάς

Μαρίνα Ριζογιάννη

Η απειλή της πυρκαγιάς του μοναδικού παιδιατρικού νοσοκομείου της ευρύτερης περιφέρειας, του Καραμανδανείου, συγκλόνισε το πανελλήνιο. Ο συντονισμός, η οργάνωση, η συνεννόηση όλων όσων ενεπλάκησαν στην πυρόσβεση και κατάσβεση της πυρκαγιάς, το γλύτωσαν από τις φλόγες.

Πιθανόν να μην είχαμε αυτή τη θετική εξέλιξη αν οι άνθρωποι της μικρής νοσοκομειακής κοινότητας δεν ήταν εκπαιδευμένοι, κατάλληλα προετοιμασμένοι και πάνω απ’ όλα ευαισθητοποιημένοι και διαθέσιμοι να σώσουν το δεύτερο σπίτι τους, όπως το αποκαλούν οι ίδιοι.

Η κουβέντα μας με τον υπεύθυνο της πολιτικής προστασίας του νοσοκομείου και διευθυντή της Τεχνικής Υπηρεσίας Φώτη Δημακόπουλο είναι αποκαλυπτική για τον εφιάλτη που έζησαν.

-Ποιες ήταν οι πρώτες σας κινήσεις όταν πληροφορηθήκατε το γεγονός της πυρκαγιάς;
Η ώρα ήταν περίπου δύο παρά τέταρτο το μεσημέρι, όταν συνάδελφοι είδαν τις φλόγες στην περιοχή του Γηροκομείου και με ενημέρωσαν να βγω έξω από το κτίριο. Μαζί με τους συναδέλφους συνειδητοποιήσαμε ότι η φωτιά δυνάμωνε, οπότε ζητήσαμε προληπτικά από τους εργαζόμενους να απομακρύνουν τα οχήματά τους από το πάρκινγκ του νοσοκομείου, το οποίο βρίσκεται μέσα στο δάσος.

Λίγα λεπτά αργότερα, αρχίσαμε να ανησυχούμε, καθώς η κατεύθυνση του αέρα οδηγούσε τη φωτιά προς το νοσοκομείο μας. Η διοικήτριά μας Ασπασία Ρηγοπούλου βρισκόταν ήδη σε επικοινωνία με τον διοικητή της 6ης ΥΠΕ Γιάννη Καρβέλη και την Πυροσβεστική. Παράλληλα, έδωσα εντολή στους συναδέλφους να απλώσουν τις μάνικες από τις πυροσβεστικές φωλιές, ώστε να είμαστε έτοιμοι να παρέμβουμε, αν χρειαζόταν. Δυστυχώς, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, δύο εστίες εμφανίστηκαν ακριβώς έξω από τον περιβάλλοντα χώρο του νοσοκομείου και λόγω του αέρα δυνάμωναν συνεχώς.

Μόλις εμφανίστηκαν οι εστίες, ενημερώθηκε η διοικήτρια και σε συνεννόηση με τον διοικητή της 6ης ΥΠΕ πάρθηκε η απόφαση για την εκκένωση του νοσοκομείου. Οι συνάδελφοι της τεχνικής υπηρεσίας, μαζί με τη βοήθεια ενός πυροσβέστη εκτός υπηρεσίας που βρισκόταν τυχαία στο νοσοκομείο, έδιναν πραγματική μάχη για να κρατήσουν τη φωτιά μακριά από το κτήριο. Παράλληλα, η διοικήτρια, σε συνεργασία με τους συνεργάτες της, τη διευθύντρια νοσηλευτικής υπηρεσίας, διευθυντές και γιατρούς των κλινικών, εκκένωναν με ψυχραιμία και επαγγελματισμό το νοσοκομείο από τους μικρούς ασθενείς, τους συνοδούς τους και τους εργαζόμενους.

Περίπου ένα τέταρτο μετά την εμφάνιση της φωτιάς στο νοσοκομείο και ενώ η εκκένωση είχε ολοκληρωθεί, οι φλόγες είχαν κάψει μεγάλο μέρος του δάσους στον προαύλιο χώρο και είχαν περικυκλώσει το νοσοκομείο. Τότε, ο αέρας άρχισε να αλλάζει κατεύθυνση και τα πρώτα πυροσβεστικά οχήματα κατέφθασαν. Παρόλο που η φωτιά είχε ενταθεί, οι πυροσβέστες, με σύμμαχο την αλλαγή φοράς του αέρα, άρχισαν να περιορίζουν τις εστίες. Οι οδηγίες μου προς τους πυροσβέστες ήταν να παρέμβουν άμεσα στις φλόγες που απειλούσαν τις δεξαμενές καυσίμων και παράλληλα ένα άλλο όχημα να κατευθυνθεί στην αντίθετη πλευρά του νοσοκομείου, ώστε να προστατευτούν οι δεξαμενές οξυγόνου που υπήρχαν εκεί, καθώς τυχόν ανάφλεξη θα είχε δυσοίωνη εξέλιξη.

-Οταν είδατε τις φλόγες να πλησιάζουν φοβηθήκατε ότι ίσως δεν υπάρχει ελπίδα σωτήριας για το νοσοκομείο;
Καθώς παρακολουθούσα τις φλόγες να περικυκλώνουν το νοσοκομείο, με τις εστίες να δυναμώνουν, τις φλόγες να γλείφουν τους τοίχους του κτιρίου και νέα φωτιά να ξεσπά και σε ένα μέρος της ταράτσας, τότε πίστεψα πως το νοσοκομείο θα παραδοθεί στις φλόγες.

Λίγα λεπτά αργότερα, διαπίστωσα ότι η ένταση της φωτιάς είχε μειωθεί και μόνο καπνοί έβγαιναν από το νοσοκομείο. Εκείνη τη στιγμή, ο αξιωματικός της ΕΜΑΚ με κάλεσε να μπούμε μέσα στο κτίριο, ώστε να ελέγξουμε την κατάστασή του. Η στιγμή ήταν ανατριχιαστική. Ο εσωτερικός χώρος ήταν γεμάτος καπνό, με τις σειρήνες του συστήματος ασφαλείας να ηχούν δυνατά.

Αρχικά, ελέγξαμε ότι στον εσωτερικό χώρο δεν υπήρχε ενεργή εστία φωτιάς και στη συνέχεια ανεβήκαμε στην ταράτσα, όπου διαπιστώσαμε την παρουσία ενεργής εστίας. Προκειμένου να σβήσουμε άμεσα τη φωτιά στην ταράτσα, κατεβήκαμε στο υπόγειο του νοσοκομείου, όπου υπήρχε ένας μεγάλος τροχήλατος πυροσβεστήρας. Εγώ και ο αξιωματικός δεν μπορούσαμε να τον μεταφέρουμε μόνοι μας λόγω του μεγάλου όγκου του. Ευτυχώς, εμφανίστηκαν δύο εθελοντές και μας βοήθησαν να ανεβάσουμε τον πυροσβεστήρα από το υπόγειο στην ταράτσα. Ενώ σβήναμε τη μεγάλη εστία, αντιληφθήκαμε ότι υπήρχαν και άλλες μικρο-εστίες σε διάφορα σημεία της ταράτσας. Μαζί με έναν ακόμα πυροσβέστη της ΕΜΑΚ που είχε ανέβει στην ταράτσα, σβήσαμε όλες τις ενεργές εστίες, αποφεύγοντας έτσι τον κίνδυνο να περάσει η φωτιά στο εσωτερικό του νοσοκομείου.

-Ως υπεύθυνος της πολιτικής προστασίας στο Καραμανδάνειο πιστεύετε ότι είναι άρτια εξοπλισμένο να αντιμετωπίσει μια τέτοια απειλή;
Το σύστημα πυρόσβεσης πρέπει να ενισχυθεί και να εκσυγχρονιστεί, ώστε να ανταποκρίνεται καλύτερα και πιο αποτελεσματικά στις ανάγκες του περιβάλλοντος χώρου, ο οποίος, όπως είναι γνωστό, είναι κατά κύριο λόγο δασική έκταση. Ωστόσο, θα ήθελα να τονίσω ότι το σύστημα πυρανίχνευσης εντός του νοσοκομείου λειτούργησε άψογα, χωρίς κανένα πρόβλημα.

-Ποιες είναι οι εικόνες που σας έχουν μείνει πιο πολύ εντυπωμένες στο μυαλό σας;
Η πρώτη εικόνα που έχει χαραχτεί στο μυαλό μου είναι η στιγμή που εμφανίστηκαν οι πρώτες φλόγες στο διπλανό οικόπεδο, με τον άνεμο να τις κατευθύνει προς εμάς. Μια δεύτερη είναι όταν απομακρύνθηκα από το μέτωπο της φωτιάς και, βλέποντας από μακριά τις φλόγες να τυλίγουν το νοσοκομείο μας, πίστεψα ότι θα καεί ολοσχερώς. Και η τελευταία είναι η εικόνα ενός πυροσβέστη της ΕΜΑΚ να πηδά από οροφή σε οροφή, ρισκάροντας για να σβήσει την ενεργή εστία στην ταράτσα του νοσοκομείου.

-Πώς σας βρίσκει η επομένη μέρα;
Μετά από αυτή τη δοκιμασία, η επόμενη μέρα μάς βρίσκει πιο δυνατούς και χαρούμενους. Το νοσοκομείο μας, το οποίο αποτελεί το δεύτερο σπίτι μας, βγήκε αλώβητο από αυτή τη δοκιμασία και συνεχίζει να παρέχει τις υπηρεσίες του στους μικρούς ασθενείς μας.

Θα ήθελα να επισημάνω τη συνεισφορά όλων των συναδέλφων στη μάχη που δώσαμε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ένα διοικητικό στέλεχος που, παρά το γεγονός ότι το σπίτι της ήταν περικυκλωμένο από τις φλόγες της πυρκαγιάς, παρέμεινε στο νοσοκομείο, βοηθώντας στον συντονισμό της εκκένωσης.

Κλείνοντας, αξίζει να σημειωθεί η επαναλειτουργία του νοσοκομείου μόλις 24 ώρες μετά το συμβάν. Αυτό κατέστη δυνατό χάρη στις συντονισμένες κινήσεις της διοικήτριάς μας και των εργαζομένων, που έλαβαν άμεσα και αποτελεσματικά όλες τις αναγκαίες αποφάσεις. Ολο το προσωπικό, και κυρίως το προσωπικό της τεχνικής υπηρεσίας και της καθαριότητας, εργάστηκαν ατελείωτες ώρες για να λειτουργήσει ξανά το νοσοκομείο τόσο άμεσα.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News