Συνέντευξη – Γιώργος Παπανδρέου: «Το ΠΑΣΟΚ έχει προοδευτικό DNA»

Εξι ημέρες πριν τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, ο Γιώργος Παπανδρέου μιλά στην «ΠτΔ» για τον νέο πήχη του ΠΑΣΟΚ, για τον τρόπο επαναπροσέγγισης της νεολαίας, τις διαφορές με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και το όραμά του για την Αχαΐα.

Κύριε πρόεδρε, ποιος είναι τώρα ο πήχης για το ΠΑΣΟΚ;

Στην πολιτική, κ. Μάγνη, δεν υπάρχει πήχης. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου, ότι στη μετά τη Μεταπολίτευση περίοδο, μόνο μια φορά κόμμα έθεσε συγκεκριμένο εκλογικό στόχο.

Για εμάς, για το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, η ουσιαστική εκλογική στόχευση ταυτίζεται με τον στρατηγικό μας στόχο, δηλαδή, τη διαρκή προσπάθεια για την αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών με προοδευτικό ορίζοντα.
Αυτό σημαίνει ότι, κάθε φορά επιδιώκουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για να κατακτούμε εκείνες τις πολιτικές νίκες, που οδηγούν σταθερά και δημιουργικά στον τελικό στόχο, που για εμάς αποτελεί εθνική αναγκαιότητα.

Την προοδευτική αλλαγή του τόπου.

Εσι ώστε και να απαλλαγούμε οριστικά από τις παθογένειες του πελατειακού πολιτικοοικονομικού συστήματος που παράγει συνεχείς κρίσεις και να αλλάξουμε εκ βάθρων την οικονομία μας, σε μια βιώσιμη οικονομία, και μαζί, τη ζωή των συμπολιτών μας, σε αυτόν τον σύνθετο και γεμάτο παλιές και νέες προκλήσεις, κόσμο.

Ολα αυτά, στην προκειμένη περίπτωση έχουν μια μετάφραση: την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενίσχυση των δυνάμεών μας, ώστε στην επόμενη Βουλή να μπορούμε με καλύτερους όρους να φέρουμε σε πέρας το έργο μας, που δεν είναι άλλο από την ανάσχεση της συντηρητικής πολιτικής της ΝΔ και παράλληλα, την οικοδόμηση μιας προοδευτικής συμμαχίας κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θα ανοίξει τον δρόμο για ένα βιώσιμο μέλλον, πράσινο, ψηφιακό, αλλά και πιο δημιουργικό για τους Ελληνες, με ελπίδα και προοπτική. Με αξιοπρέπεια, που όλοι επιζητούμε.

 Η ανάκτηση της πρωτοκαθεδρίας στον κεντροαριστερό χώρο προϋποθέτει να συγκινήσετε τη νεολαία. Μιλάμε για μια νεολαία, ωστόσο, με μηδαμινή βιωματική σχέση με τις επικές εποχές ΠΑΣΟΚ. Ποια είναι τα όπλα σας γι’ αυτή τη στόχευση;

Πολύ σωστά. Και όχι μόνο για να συγκινήσουμε τους νέους, αλλά και για να τους δώσουμε τη δυνατότητα να είναι οι ίδιοι που θα ορίζουν τη μοίρα τους, παίρνοντας τη ζωή τους στα χέρια τους. Για εμάς τους δημοκράτες, αλλά και στην παράδοση του ΠΑΣΟΚ, υπάρχει η αξία της συμμετοχικής δημοκρατίας. Πιστεύω ότι κάθε δημοκράτης και προοδευτικός πολίτης δεν μπορεί να ζητά κάτι λιγότερο. Με αυτό αναμετριόμαστε καθημερινά.

Τώρα, το εκλογικό σώμα το οποίο ψήφισε ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, ήταν περισσότερο ισορροπημένο αναλογικά από κάθε άλλη εκλογική αναμέτρηση μετά από το τέλος της κυβερνητικής θητείας του ΠΑΣΟΚ. Αυτό ισχύει και για τους νέους ψηφοφόρους, σε σημαντικό βαθμό.

Προφανώς, οι νέοι ψηφοφόροι δεν έχουν βιώσει τον παραλογισμό που επικράτησε στην περίοδο της κρίσης και ως εκ τούτου, δεν φέρουν το βάρος των πάσης φύσεως συνωμοσιολογιών και fake news που καλλιεργήθηκαν για τις δύσκολες αποφάσεις που κληθήκαμε να λάβουμε. Οι νεότεροι δεν έγιναν θύματα ανιστόρητων απόψεων για το ποιες ήταν οι αιτίες της κρίσης. Βλέπουν πιο καθαρά το σήμερα, τα προβλήματα της χώρας. Και αυτό είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα. Επιτρέπει να αναπτυχθεί δημόσιος διάλογος που να αντιμετωπίζει τα πραγματικά αίτια της τότε κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας. Και δεν εμποδίζονται, ούτε παρασύρονται από μια εύκολη δημαγωγία που έκρυβε τις πραγματικές ευθύνες. Δυστυχώς, αυτές οι δημαγωγικές απόψεις συντηρούνται ακόμη από ένα μέρος του πολιτικού συστήματος. Αυτούς που δεν θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα μας και να αναμετρηθούμε με τις σκληρές αλήθειες.

Παράλληλα, είναι πολύ πιθανόν, να έχουν λειτουργήσει ευεργετικά για το ΠΑΣΟΚ, πολλές από τις ιστορίες που αναπαράγονται πλέον, από την περίοδο που στην πολιτική ζωή του τόπου κυριαρχούσαν οι κοινωνικές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ.

Ωστόσο, θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός ότι ο πολιτικός λόγος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, αφενός μεν είναι απαλλαγμένος από το άγος της μισαλλοδοξίας και της τοξικής και αδιέξοδης πολιτικής αντιπαράθεσης ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αφετέρου δε είναι ο μοναδικός πολιτικός λόγος που προτείνει μια εναλλακτική και συνεκτική πολιτική πρόταση για την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση σε μια βιώσιμη οικονομία, με κοινωνικό προοδευτικό πρόσημο, και με δημοκρατικό, συμμετοχικό και δίκαιο χαρακτήρα.

Οι νέοι μας, λόγω και της σχεδόν βιωματικής σχέσης που έχουν με τις νέες τεχνολογίες, απαιτούν περισσότερο μια αξιόπιστη και αποτελεσματική πολιτική πρόταση, που να έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο, παρά οποιοδήποτε εργαλείο πολιτικής παρέμβασης παλιάς κοπής. Αν και -κρούω τον κώδωνα του κινδύνου- η κοινωνία δεν αλλάζει μόνο μέσα από τα likes στο διαδίκτυο. Η νεολαία καλείται να παίξει ενεργό ρόλο στην καθημερινή πολιτική ζωή.

Είναι μια από τις βασικές παραμέτρους της πολιτικής μας δράσης η συμπόρευσή μας με τους νέους, που απαιτεί διαρκή προσπάθεια και συνέπεια σε αρχές, αξίες και ιδανικά.

Και βέβαια, πολιτικές που να ανταποκρίνονται στα ζητήματα της εποχής μας, με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι νέοι άνθρωποι. Τέτοιες πολιτικές, αποτελούν τον βασικό κορμό των προγραμματικών θέσεων του ΠΑΣΟΚ.

Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι για εμάς καθοριστικός στρατηγικός παράγοντας, η ενεργός συμμετοχή των νέων στη διαμόρφωση των πολιτικών μας και στην ανάδειξη των αξιόπιστων προτάσεών μας για τους νέους και για το συλλογικό μας μέλλον.

 Τι έχει -τι πρέπει να έχει- το σημερινό ΠΑΣΟΚ που δεν το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Τρία είναι τα βασικά στοιχεία που μας διαφοροποιούν.

Πρώτον, η πίστη στις δημοκρατικές αξίες και πρακτικές. Δεν πιστεύουμε ούτε στον δεξιό αυταρχισμό και στην αυθαίρετη λειτουργία όταν καταλαμβάνουμε θώκους εξουσίας, ούτε και σε έναν υποβόσκοντα αυταρχισμό και συγκεντρωτισμό που φοράει αριστερό μανδύα. Εμείς πιστεύουμε βαθιά στην ανάγκη δημοκρατικής λειτουργίας των κομμάτων και των θεσμών της πολιτείας. Ο στόχος για εμάς δεν αγιάζει τα μέσα. Αλλά τα μέσα που χρησιμοποιούμε, οι πρακτικές που υιοθετούμε, διαμορφώνουν και την τελική μας πορεία.

Δεν πιστεύουμε στην αυθεντία των κομματικών ελίτ, ούτε και αγωνιζόμαστε για να κατοχυρώσουμε ρόλο διαμεσολαβητή, μεταξύ πολιτών και πολιτείας, για να εξαγοράζουμε ψήφους με την εξουσία και τα χρήματα του ελληνικού λαού. Καλλιεργώντας μια ιδιότυπη σχέση ραγιαδισμού που «νομιμοποιεί» μια κάστα κομματικών στελεχών, για να χρησιμοποιήσουν την εξουσία ως λάφυρο. Θέλουμε αλλαγή της εξουσίας, όχι έλεγχο των αρμών της εξουσίας.

Για αυτό, δεύτερον, έχουμε διαρκή αγωνία για προοδευτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν εκ βάθρων τις συντηρητικές και ειδικά για τη χώρα μας, πελατειακές αντιλήψεις και πρακτικές. Γιατί; Γιατί αυτές αποτελούν και θα αποτελούν τις πραγματικές αιτίες των συνεχών κρίσεων. Εμείς επιδιώκουμε η πολιτική να έχει απελευθερωτικό χαρακτήρα για τον πολίτη, την κοινωνία.

Τρίτον, η θετική και δημιουργική αντίληψη για τα περιεχόμενα και την άσκηση της πολιτικής. Εμείς δεν θέλουμε να έχουμε ρόλο κατηγόρου ή εισαγγελέα. Δεν δαιμονοποιούμε τη διαφορετική άποψη, αντιθέτως εκτιμούμε τη δημιουργική και καινοτόμα σκέψη μέσα στο πλαίσιο των δημοκρατικών διαδικασιών και της αλληλο-διαπαιδαγώγησης που επιδιώκουμε.

Στον κοινό στόχο να οικοδομήσουμε μια δημοκρατική πολιτεία που υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και υπερασπίζεται τα δικαιώματα των πολιτών, με κανόνες ίδιους για όλους, αναζητούμε τις καλύτερες λύσεις μέσα από τη διαβούλευση.

Με αυτά τα τρία βασικά στοιχεία να χαρακτηρίζουν το δημοκρατικό και προοδευτικό DNA της Παράταξής μας και του ΠΑΣΟΚ, αποτελούσαμε πάντα την πολιτική εκείνη δύναμη, που παρά τα όποια λάθη και τις παραλείψεις, σταθήκαμε πάντα στη φωτεινή πλευρά της ιστορίας. Ακόμη και όταν μείναμε μόνοι μας. Ακόμη και τότε όμως, καταφέραμε να κρατήσουμε τη χώρα όρθια.

Γι’ αυτό και σήμερα, είμαστε η μοναδική, το τονίζω, η μοναδική πολιτική δύναμη που διαθέτει δύο ισχυρά πλεονεκτήματα:
Πρώτον, έχουμε συνεκτική πολιτική πρόταση για μια δημοκρατική, συμμετοχική και δίκαιη πράσινη και ψηφιακή μετάβαση σε μια βιώσιμη οικονομία. Με προοδευτικό και κοινωνικό πρόσημο.

Δεύτερον, ακριβώς για αυτόν το λόγο, είμαστε η πολιτική εκείνη δύναμη που διαθέτει τα αξιόπιστα εφόδια για να προωθήσει την εναλλακτική προοδευτική πρόταση που έχει ανάγκη η χώρα, απέναντι στη συντηρητική πολιτική της ΝΔ. Και έτσι, να αναχαιτίσει τις όποιες αντιλαϊκές επιλογές της δεξιάς, με ουσιαστικό και αποτελεσματικό πολιτικό οπλοστάσιο.

 Και ποια είναι η γνήσια διαφορά σας από τη ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη;

Ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ υπό την ηγεσία του, σε όλη την τετραετία που είχαν τη διακυβέρνηση της χώρας, πρωτίστως, απέδειξαν ότι παραμένουν αμετανόητοι σε ό,τι αφορά τις αντιλήψεις τους και τις πρακτικές τους για τη διαχείριση της εξουσίας.

Δυστυχώς, ακολούθησαν με μεγάλη συνέπεια, θα έλεγα, τις πάγιες αντιλήψεις και πρακτικές της συντηρητικής παράταξης, οι οποίες ευθύνονται κυρίως για την πελατειακή διαχείριση του πλούτου του ελληνικού λαού, που αποτελεί την πηγή των παθογενειών του πολιτικοοικονομικού μας συστήματος.

Απέδειξαν επίσης, ότι κάθε τους επιλογή και απόφαση, χαρακτηρίζεται από το ενδιαφέρον τους να υπηρετήσουν με κάθε τρόπο ισχυρά συμφέροντα και κατεστημένα. Αυτός είναι και ο λόγος που είτε απαξιώνουν είτε και καταπατούν κάθε θεσμό και Ανεξάρτητη Αρχή, που έχει ως αποστολή τη διαφάνεια, την αξιοκρατία, τη λογοδοσία, την καλή νομοθέτηση και τον έλεγχο των αποφάσεων της εξουσίας.

Σας θυμίζω ότι ακόμη είναι σε ισχύ σήμερα όλες εκείνες οι έκτακτες αποφάσεις που εισήχθησαν με πρόσχημα τις συνθήκες λόγω πανδημίας, παρά το ότι η κυβέρνηση της ΝΔ πανηγύρισε για την επιστροφή στην κανονικότητα. Θυμίζω ότι οι αποφάσεις αυτές αφορούσαν, αφορούν, στην παράκαμψη νόμων του κράτους για τη διαφανή και αξιοκρατική ανάθεση έργων και προμηθειών.

Θυμίζω ότι αυτές οι αποφάσεις επέτρεψαν στην κυβέρνηση να ταΐζει τα ΜΜΕ κατά το δοκούν επηρεάζοντας αποφασιστικά και αρνητικά την ελευθερία του Τύπου.

Προφανώς, όταν λέει η ΝΔ ότι επιστρέψαμε στην κανονικότητα έχει στον νου της μια κακώς εννοούμενη κανονικότητα, δηλαδή αυτή που μας οδήγησε στον αναγκαστικό δανεισμό.

Γιατί, πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι μιλά για ανάπτυξη, αλλά αποσιωπά το ότι, ενώ αυξάνονται θεαματικά οι εξαγωγές, εντούτοις αυξάνεται δραματικά και το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου, που παρουσιάζει πλέον εικόνα ανάλογη του 2009.

Επίσης, την ίδια ώρα που μιλούσε για μεταρρυθμίσεις που θα απελευθερώσουν τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, έκανε τα πάντα για να παραδώσει στα χέρια λίγων επιχειρηματικών ομίλων τον έλεγχο της αγοράς αγαθών και υπηρεσιών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την παράδοση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στα χέρια λίγων μεγάλων ενεργειακών ομίλων. Και παράλληλα, στέρησε τη δυνατότητα από τους πολίτες, τα νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να γίνουν εκτός από καταναλωτές και παραγωγοί ενέργειας, με οικονομικό όφελος, μάλιστα. Οσον αφορά το νερό δε, προλάβαμε λίγες ημέρες πριν ανακοινωθούν οι εκλογές του Μαΐου και κλείσαμε την πόρτα για την ιδιωτικοποίησή του.

Και βέβαια, από τις επιλογές τους, δεν γλύτωσε ούτε η σύγχρονη τεχνολογία, η οποία αντί να αξιοποιηθεί για την ταχύτερη και με δημοκρατικούς όρους ψηφιακή σύγκλιση, χρησιμοποιήθηκε για την παρακολούθηση πολιτικών αντιπάλων, επικεφαλής θεσμών, ακόμη και υπουργών τους.

Είναι μερικές διαφορές, ενδεικτικά, που είμαι υποχρεωμένος να πω ότι εξηγούν απολύτως την ιστορική μας διαφορά από τη δεξιά και τη συντήρηση.

Ο Α. Τσίπρας σατιρίστηκε για προσπάθεια αντιγραφής και μίμησης του Ανδρέα Παπανδρέου.  Γιατί δεν γεννιούνται τέτοιοι ηγέτες σήμερα;

Κάθε εποχή, έχει τους δικούς της ηγέτες. Αλλα τα δεδομένα της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου και σε ό,τι μας αφορά ως χώρα, της δεξιάς παντοκρατορίας και του παρακράτους, και άλλα τα δεδομένα της σημερινής παγκόσμιας πραγματικότητας και μαζί, των δικών μας ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, ως χώρα.

Ισως και γι’ αυτό, κάθε προσπάθεια αντιγραφής είναι εκ των πραγμάτων αποτυχημένη.

Ισως και γιατί, ο ίδιος ο Ανδρέας, παρά τα όσα λέγονται, ήταν από εκείνους τους ηγέτες, που δεν πίστευαν σε μεσσίες και σωτήρες, όμως εκείνους τους καιρούς, άλλες ήταν οι προτεραιότητες της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Και ο Ανδρέας, έπρεπε και αυτός κατά κάποιον τρόπο να προσαρμοστεί.

Ομως, σε κάθε περίπτωση, ο Ανδρέας ήταν ένας βαθιά δημοκράτης πολιτικός. Το υπογραμμίζω, γιατί σήμερα έχουμε ανάγκη από πολιτικούς με πίστη στις δημοκρατικές αρχές και αξίες και με συνέπεια στα ιδανικά της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της αυτοδιάθεσης, αλλά και στη σημασία της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά.

Και βέβαια, δεν πρέπει να αγνοήσουμε και το γεγονός ότι, σήμερα, όλοι μιλούν για τον Ανδρέα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε τι του επιφύλαξαν τότε, οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Ακόμη και στο σκαμνί, επιχείρησαν να τον καθίσουν.

Αυτή η ιστορία βέβαια, του βρόμικου ‘89, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με την ιστορία, επαναλήφθηκε το 2009-11, με διαφορετικό τρόπο, αλλά αυτό δεν είναι ζήτημα της σημερινής μας συζήτησης. Εχω χρέος όμως, να το επισημάνω, για την αλήθεια και την ιστορία.

 Ποιες είναι οι μάχες του μέλλοντος που κρίνονται τώρα; Το σημερινό πολιτικό σύστημα έχει κατανόηση του διεθνούς περιβάλλοντος; Εχει βιώσιμες απαντήσεις;

Φοβάμαι πως όχι. Αν το πολιτικό σύστημα της χώρας είχε επίγνωση του διεθνούς περιβάλλοντος και των τεραστίων προκλήσεων με τις οποίες πρέπει να αναμετρηθεί η ανθρωπότητα, τότε δεν θα συμπεριφερόταν τόσο αυτάρεσκα και τόσο εσωστρεφώς, συρόμενο στην ικανοποίηση των μικροπολιτικών επιδιώξεων, κομματικών και προσωπικών.

Επίσης, δεν μπορούμε να μιλάμε για μάχες του μέλλοντος, όταν η κλιματική κρίση και η επανάσταση των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών, είναι ζητήματα που απασχολούν την παγκόσμια κοινότητα εδώ και σχεδόν 20 χρόνια.

Και εάν με κάποιους τρόπους μπορέσουμε να κάνουμε κάτι την ύστατη ώρα στα όσα αφορούν την ψηφιακή σύγκλιση, στο άλλο μείζον ζήτημα, της πράσινης μετάβασης, θα έχουμε δραματικές εξελίξεις αν δεν επιδείξουμε τη δέουσα φρόνηση και εγρήγορση. Γιατί η ερημοποίηση, είναι ήδη εδώ. Οι νότιες περιοχές της χώρας, αποτελούν την πρώτη γραμμή μιας μάχης που θα είναι χαμένη εκ των προτέρων, αν δεν αλλάξουμε πορεία. Τώρα.

Θέλω επίσης να σημειώσω, με ιδιαίτερη έμφαση, ότι οι προς αντιμετώπιση σύγχρονες προκλήσεις, φέρνουν μαζί τους και τον τρόπο της αντιμετώπισής τους, τον οποίο αν αγνοήσουμε, θα αποτύχουμε.

Δύο παραδείγματα, προς απόδειξη. Η κλιματική κρίση, αν θέλουμε ουσιαστική αντιμετώπιση, προϋποθέτει άλλο τρόπο ζωής, που σημαίνει, άλλη παραγωγική διαδικασία, άλλη οικονομία, άλλο καταναλωτικό πρότυπο.

Ολα αυτά, απαιτούν τη συμμετοχή της κοινωνίας, των πολιτών, αλλιώς δεν μπορεί να επιτευχθεί το αναγκαίο αποτέλεσμα.

Και η δημοκρατική συμμετοχή του πολίτη, όπως καλά γνώριζαν οι Αρχαίοι Ελληνες, απαιτεί να επενδύουμε στη γνώση και την εκπαίδευση των πολιτών μας. Και δεν εννοώ την επαγγελματική κατάρτιση, εννοώ τον ευρύτερο πολιτισμό, από το θέατρο, τη μουσική, τη φιλοσοφία, την άσκηση, τη διαλεκτική σκέψη, την επιστημονική μέθοδο, που διαμορφώνει πολίτες που ξέρουν πώς να διαχειριστούν όσα τους αφορούν.

Επίσης, η συμμετοχή, δεν αφορά μόνο στο πεδίο των πολιτικών αποφάσεων. Πιστεύω ότι μπροστά στις αλλεπάλληλες κρίσεις του καπιταλισμού αναζητούνται νέες μορφές παραγωγής και ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής.

Περνάμε πλέον στη συμμετοχή των πολιτών στο παραγόμενο αποτέλεσμα, αλλά και την αυτοδιαχείριση, γιατί δεν είναι δυνατόν το μέρισμα του κέρδους που αναλογεί στους πολίτες να το καρπώνονται άλλοι, οι λίγοι.

Κλασικό παράδειγμα, η δυνατότητα του πολίτη, του νοικοκυριού, της μικρομεσαίας επιχείρησης να είναι και καταναλωτής και παραγωγός ενέργειας, με ανάλογα οικονομικά οφέλη.

Αντίστοιχα και στην ψηφιακή σύγκλιση. Δεν είναι δυνατόν τα δεδομένα που παράγουν οι ίδιοι οι πολίτες να τα ελέγχουν είτε μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες είτε το κράτος. Με προφανή σκοπιμότητα, το τεράστιο κέρδος και τον απόλυτο έλεγχο της εξουσίας.

Και εδώ ένα παράδειγμα που ήδη προκαλεί εντονότατο προβληματισμό. Η κατακλυσμιαία είσοδος της τεχνητής νοημοσύνης θα αξιοποιηθεί για τη συγκέντρωση πλούτου στους λίγους ισχυρούς ή για το συλλογικό καλό, με λιγότερη και πιο δημιουργική εργασία; Και επιπλέον, θα συμβάλει στην απελευθέρωση του ανθρώπου ή θα αποτελέσει έναν ισχυρό δυνάστη;

Σε αυτήν την κατεύθυνση, ας αναλογιστούμε πόσες άλλες μικρές και μεγάλες προκλήσεις προκαλούνται καθημερινά.

Και ας προσθέσουμε σε όλα αυτά, τα δεδομένα της νέας παγκόσμιας πραγματικότητας. Τις απίστευτες ανισότητες σε ισχύ και πλούτο, τη χρησιμοποίηση των πρώτων υλών και των πηγών ενέργειας από κράτη και ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους ως μοχλών πίεσης, την υπερσυγκέντρωση πλούτου, εξουσίας και μέσων ενημέρωσης, από τις διαρκώς εντεινόμενες ανισότητες.

Αυτά συμβάλλουν στις αναθεωρητικές αντιλήψεις και δράσεις, που καλλιεργούνται και προωθούνται από κέντρα με ακραίες ή φονταμενταλιστικές αντιλήψεις, υπονομεύοντας τις δυνατότητες των κοινωνιών να λειτουργήσουν συλλογικά και αποτελεσματικά. Και τελικά, προκαλούν τα συντριπτικά πλήγματα που δέχεται η Δημοκρατία σε ολόκληρο τον κόσμο.
Είδατε κάτι από όλα αυτά να απασχολούν τον δημόσιο διάλογο;

«ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΜΙΑ ΑΧΑΪΑ ΠΡΟΤΥΠΟ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»

Τι μπορείτε να κάνετε για την Αχαΐα σαν βουλευτής;

Ο,τι κάνω ήδη καθημερινά ως βουλευτής, συμμετέχοντας ενεργά αλλά με τον δικό μου τρόπο στα όσα αφορούν τους συμπολίτες μας Αχαιούς και τον τόπο μας.

Γιατί, κ. Μάγνη, η δική μου άποψη για την αποστολή της πολιτικής, η οποία είμαι βέβαιος ότι σας είναι γνωστή από πολλών χρόνων, για να μην πω δεκαετιών, δεν μπορεί να μην αφορά και τη δική μου προσωπική ενεργό συμμετοχή στα δημόσια πράγματα. Ως εκ τούτου, οι συμπολίτες μας γνωρίζουν ότι δεν αποτελώ παράδειγμα πολιτευτή του παρελθόντος, που λειτουργεί με τη λογική «κατόπιν ενεργειών μου», αλλά με την καθημερινή επαφή μου με τους πολίτες και τους φορείς τους και με γνώμονα τη διαμόρφωση θέσεων και προτάσεων για τον σχεδιασμό του μέλλοντος της Αχαΐας και συνολικά της Δυτικής Ελλάδας. Στα δε προβλήματα που χρήζουν άμεσης παρέμβασης, όταν δεν απαιτείται η κοινοβουλευτική διαδικασία, επιλέγω την προσωπική επικοινωνία με τις αρμόδιες αρχές, ώστε να υπάρξουν άμεσες και αποτελεσματικές απαντήσεις.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, πρώτιστη επιλογή μου είναι η αναπτυξιακή πορεία της περιοχής μας, με στόχο ένα βιώσιμο μέλλον, με βιώσιμες θέσεις εργασίας, περισσότερες και καλά αμειβόμενες και με αξιοποίηση όλων των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της περιοχής μας. Τους ανθρώπους μας πριν από όλα, τα πανεπιστήμιά μας, τη γη μας, τη θάλασσά μας, τα ονομαστά παγκοσμίως τοπόσημά μας, τα ποιοτικά προϊόντα μας και τις αξιολογότατες νεοφυείς επιχειρήσεις μας.

Και βέβαια, με τις αναγκαίες συνέργειες, ώστε να αποκτήσουμε όλα εκείνα τα νέα εργαλεία που θα αποφέρουν μεγάλες υπεραξίες και θα κατοχυρώσουν τον βιώσιμο χαρακτήρα της ανάπτυξης.

Να αξιοποιήσουμε βέλτιστες πρακτικές από άλλες περιοχές, που θα βοηθήσουν στην προσέλκυση νέων βιώσιμων επενδύσεων σε καινοτόμους τομείς. Σε πολλά διεθνή forum που συμμετέχω, έχω διαπιστώσει το σχετικό ενδιαφέρον.

Αλλά να δούμε και τις αδυναμίες μας, ως περιοχή. Που πρέπει να τις υπερβούμε.

Λυπάμαι όταν κοιτώ πίσω στα χρόνια και βλέπω την Αχαΐα να κατέχει περισσότερες περγαμηνές από όσες έχει σήμερα. Το λέω αυτό, γιατί αν κανείς κοιτάξει λίγα χρόνια πίσω, θα δει ότι η Αχαΐα αποτέλεσε κέντρο πολιτισμού, αθλητικών συναντήσεων, εξωστρέφειας και διέγραψε γοργά αναπτυξιακά βήματα.

Η στασιμότητα είναι ο μεγάλος εχθρός της όποιας αλλαγής και της πορείας προς το μέλλον. Οπως και η έλλειψη έμπνευσης και πρωτοβουλίας για τη δημιουργία ενός ολιστικού δικτύου υπηρεσιών για τον πολίτη, που θα τον εμπλέκει στη συνδιαμόρφωση κάθε μικρής ή μεγάλης πρότασης, έτσι ώστε να απολαμβάνουν όλοι την ομορφιά του τόπου μας και τη βιώσιμη πολυμορφία του.

Γνωρίζουμε και μπορούμε.

Να δημιουργήσουμε, για παράδειγμα, νέες δομές, όπως κάναμε με τη δημιουργία του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, του ΕΑΠ. Θεσμό πρωτοποριακό για την εποχή του.

Ή με τη δημιουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου Καλαβρύτων, που προσδίδει βιώσιμη προοπτική στην ευρύτερη περιοχή.
Να αξιοποιήσουμε και να ενισχύσουμε θεσμούς που δημιουργήθηκαν αλλά δεν είχαν την εξέλιξη που θα μπορούσαν. Οπως το Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας. Ενα θεσμό που θα μπορούσε, σε συνδυασμό με τα άλλα πολιτιστικά δρώμενα και τις υποδομές της περιοχής, να φέρει μια άλλου τύπου ανάπτυξη. Ολο τον χρόνο.

Πρωτοβουλίες που έγιναν και πιστεύω ότι βοήθησαν σημαντικά την περιοχή.

Ονειρεύομαι μια Αχαΐα πρότυπο, παράδειγμα εντός και εκτός των τειχών της χώρας. Που θα πρωταγωνιστήσει στη δημιουργία ενός νέου βιώσιμου μέλλοντος για τους Ελληνες.

Πιστεύετε ότι μας αξίζει κάτι λιγότερο ή μήπως ότι θα πρέπει να σπαταλήσουμε τις δυνάμεις των συμπολιτών μας σε εφήμερες και θα έλεγα χωρίς καμιά επιφύλαξη, έωλες επιδιώξεις και σκοπιμότητες;

Είμαι βέβαιος πως όχι. Θα έλεγα λοιπόν, ότι η εμπειρία μου, αποτελεί και τη μεγαλύτερη εγγύηση για το τι μπορούμε να πετύχουμε.

 

 

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News