Τα ελληνοτουρκικά σε καιρούς «ενδιαφέροντες»

Του Γιώργου Λυκοκάπη, δημοσιογράφος – διεθνολόγος.

“Σου εύχομαι να μην ζήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς” είναι μία γνωστή ευχή, ή κατάρα αν θέλετε των Κινέζων!

Έπειτα από τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία, η ανθρωπότητα ζει σε “ενδιαφέροντες καιρούς” που σηματοδοτούν μία νέα πολυπολική και πολύπλοκη διεθνή σκηνή.

Μοιραία θα επηρεαστεί και το ελληνοτουρκικό μέτωπο, εξάλλου οι διερευνητικές επαφές επισκιάστηκαν από το Ουκρανικό και προ της ρωσικής εισβολής. Διερευνητικές, που ούτως ή άλλως δεν θα είχαν κανένα αποτέλεσμα, με δεδομένη την επιθετικότητα της Τουρκίας που έφτασε να αμφισβητεί ακόμα και την κυριαρχία κατοικημένων νησιών!

Η πολεμική κλιμάκωση στο Ουκρανικό, που ξεκίνησε λιγό μετά την απόφαση Πούτιν να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των ρωσόφωνων ανατολικών επαρχιών, γίνεται εν μέσω και των διπλωματικών ανοιγμάτων της γείτονος. Η Τουρκία επιδιώκει να κλείσει μία σειρά μετώπων, εκτός φυσικά από τις “διαφορές” που θεωρεί πως έχει με την χώρα μας και την Κυπριακή Δημοκρατία.

Αν και η Τουρκία έχει κάθε λόγω να είναι “χολωμένη” από την στάση της Ρωσίας (ο Ερντογάν αποπειράθηκε να διαδραματίσει μεσολαβητικό ρόλο στο Ουκρανικό, όμως ο Πούτιν τον αγνόησε) συνεχίζει την πολιτική ισορροπιών, τουλάχιστον πριν την έναρξη της ρωσικής εισβολής: Καταδίκασε μεν την αναγνώριση του Ντονμπάς, αλλά δεν έχει ως προτεραιότητα την επιβολή κυρώσεων κατά της Μόσχας.

Από την άλλη πλευρά πουλώντας drones στο Κίεβο (ασχέτως της όποιας αποτελεσματικότητας τους έναντι του ρωσικού στρατού) και στηρίζοντας τους μουσουλμάνους Τατάρους της Κριμαίας (την οποία έχει προσαρτήσει η Ρωσία από το 2014) “πουλάει” εκδούλευση στην Δύση και στο ΝΑΤΟ, ως αντιρωσικό ανάχωμα στην “πίσω αυλή” της Ρωσίας.

Πάντως, σίγουρα ο Ερντογάν θα παρακολούθησε με προσοχή τα διαγγέλματα του Ρώσου προέδρου, στα οποία ο Πούτιν μίλησε ως ηγέτης της Τσαρικής Ρωσίας και όχι ως ηγέτης ενός τυπικού ευρωπαϊκού κράτους.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι ο Ερντογάν είχε δηλώσει (σε ανύποπτο χρόνο) την πίστη του στο «πολιτικό και όχι στο διεθνές δίκαιο», ενώπιον μάλιστα του τότε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου.

Φυσικά το “πολιτικό δίκαιο” δεν είναι άλλο από το δίκαιο της ισχύος, αυτό που βλέπουμε να διαδραματίζεται στην Ουκρανία. Για αυτό και οι εξελίξεις μας αφορούν άμεσα, γιατί με βεβαιότητα η Τουρκία τις βλέπει ως “οδηγό” για τις μεγαλοϊδεατικές επιδιώξεις της έναντι του Ελληνισμού.

 

  • O Γιώργος Λυκοκάπης είναι δημοσιογράφος-διεθνολόγος